We kunnen onze werkelijkheid niet overstijgen en er van buiten tegenaan kijken.
Kanttekeningen bij optimisme over exponentiële groei: wat volgens mij ook gebeurt, is dat er steeds nieuwe onvoorziene richtingen worden ingeslagen, die zich deels ontwikkelen uit het ge- of misbruik van de bestaande technologieën. Ik weet niet hoe je dat kan meenemen in je rekensommen voor de toekomst. Nog daargelaten welke andere stromen er van invloed kunnen en zullen zijn op het verloop van de geschiedenis. Dat ‘domme’ universum kan ons intellect net zo makkelijk in de kiem smoren.
Niet meer bij de tijd, erop vooruit lopen; als achter je rug de actualiteit een bocht neemt, sta je op een doodlopende weg. We moeten die toekomst zelf maken, heel veel en steeds meer mensen tegelijk met kleine stapjes. Met grote stappen snel thuis is met een been in je zelf gegraven graf. Vergeet niet het inzicht dat niemand meer alles weet, dus hoe kan je dan in je eentje de toekomst voorspellen? Er zijn velen die iets voorzien, of beter nog die nieuwe technologie werkzaam maken en een ongekende wereld bewerkstelligen.
Leven we momenteel niet in de toekomst? Beschrijf die maar eens en je komt snel genoeg tot de conclusie dat het een Utopia is, een droom voor enkelen, een nachtmerrie voor velen. Heel veel energie wordt verbruikt voor winstmaximalisatie, niet zelden onlosmakelijk verbonden met massavernietiging. Zoals Archimedes door een Romeins legionair werd gedood, kunnen de genieën van vandaag omgelegd worden, per ongeluk door een wanhopige loser, of opzettelijk door een koelbloedige hitman.