Geschoren

De haarloze mens; is het een mode(gril), of zit er meer achter? Evolutionair zouden we het meer en meer moeten verliezen, zou je denken, al geldt dat wellicht juist niet voor het schaamhaar, wat bedoelt lijkt om erogene geuren vast te houden. Het scheren van de schaamharen geeft mijns inzien vooraleerst een puur seksuele voorkeur voor ‘minderjarige’ geslachtsdelen weer; vervolgens treedt de gewoonte (en de tijdgeest) in en is men het zien van bossen ontwend. Dan ben je een hippie als je als vrouw het de vrije loop laat, of je moet je aan het strand of in het zwembad beperken tot het dragen van betrekkelijk grote bikinibroeken of badpakken. 

Aangezien het een tijdrovende en ook wel een pijnlijke bezigheid is voor veel vrouwen, zijn er zelfs al die het ontharen van de benen ter discussie stellen, maar dat lijkt me haast een achterhoedegevecht. Of er ooit nog een omslag te maken valt naar harige vrouwenonderdanen waag ik te betwijfelen. In culturen waar het blootbeens rondlopen verboden is zou het mogelijk kunnen zijn; krijg je als man pas een volwassen vrouwenbeen te zien nadat je getrouwd bent. Ik herinner me dat ik ooit de knappe vrouw van de gymleraar met wat haar rond de enkels zag en dat het misschien een van de eerste keren was dat mij zoiets opviel. Ook toen waren vrouwen en meisjes al driftig met scheermessen in de weer.

Drijf

Wat je leest is niet wat je eet! Ik heb niet zo lang geleden gehoord en gezien, dat de hele anti-oxidantenfobie een al langere tijd – jaren 50? – bestaande mythe is, gebaseerd op een discutabel onderzoek van een inmiddels van z’n voetstuk gevallen wetenschapper, dat een eigen leven is gaan leiden en waarvan handig gebruik is gemaakt door de commercie. Leve het kapitalisme! 
Kan niet zeggen dat ik me erin verdiept heb – ik had Das Kapital wel in de kast staan ooit, maar nauwelijks ingekeken – en wat die moderne Grieken deden en nog even doen lijkt me op zich niet verkeerd – kort werken en redelijk verdienen – maar past niet in de huidige wereldeconomie. We gaan aan vlijt ten onder.
Draaien met of vallen uit de mallemolen; zoek een vrij beroep, wordt middeleeuwer en werk ambachtelijk aanniet bestaande werkelijkheden die je verkoopt op markten en beurzen waar de rijken met hun kinderen heen gaan. Neem het midden van de weg. Leg ze in de luren, maar doe het serieus. Leef voor je werk en werk voor je leven. Blijf outcast, maar ga niet naar de kerk. Volg de kermis of het circus van de afgezonderden. Comfort is voor burgers!
Je moet boeken lezen om je echt ergens in te kunnen verdiepen; het (algemeen toegankelijke) internet blijft vooral toch een oppervlakkig medium, ingesteld op de surfende gebruiker en slechts op onderdelen iets voor een gevorderde diep(zee)duiker. (De beeldspraak van het web als een oceaan kan obsessief doorgedreven worden, met territoriale grenzen, scheepvaart, visserij , oliewinning, vervuiling, en wat dies meer zij.)

Ik zwam een eind weg, maar toch, ik vind het zo raar allemaal in deze kwasi-kristelijke kultuur (kkk!). Arbeit adelt ligt om de hoek. Mensen die te vuur en te zwaard de geloven bestrijden zijn misschien wat ongenuanceerd hier en daar (Richard Dawkins), maar het is alles of niets. De domheid kent geen grenzen zodat het eeuwen duurt voordat de valsheid (in ‘Geschrift’) aan het licht komt. Op de moraal van monotheïsten is (zelfs) geen utopia te stichten. Van nature zit er meer in de mens dan er uitgehaald wordt. Ik ben voor revisie. Van alles. Ook van nationaliteiten, erfrechten en overige aanspraken. 

Er zijn toch (iets van) Neanderthalers onder ons! In Europa schijnen mensen met wat Neanderthaler-dna rond te lopen, maar of dat ergens aan te merken valt? Het blijft spannend.