Goh, dan denk je dat er een originele kunstena(a)r(es) iets bedacht heeft om met (jonge) wijkbewoners de bomen langs de doorgaande straat te versieren, blijkt het een overgewaaide trend.
Laat maar waaien dan, is ’t zo weer over.
Jonge kaas
Het is nog steeds aarsdonker
’s morgens om acht uur
Het duurt bijkant een maand
de zonsopgang op die tijd
Ik geef het wijfelend toe
dat ik geen netwerk ontbeer
of een slimme telefoon
Omdat ik niet anders kan
Zegt hij Hundertwasser
zoek ik het verwonderd op
het onvolprezen internet
Van gehoord en nooit gezien
Ik lees gedichten gratis
de verbinding is betaald
Posten Via Electronica
en kom vervolgens nergens
Hoezo laagconjunctuur?
Wat nou cultuurbarbarij?
Verhalen blijven ongelezen
en de verbeelding niet gezien
Luisterrijke klanken klinken
Binnen door het open raam
Met stroom en spierbeweging
overstem ik de eentonigheid
Boodschap geen onnutte zaken
geen versiering voor de muur
Slechts moeite en verweer
tegen de vergankelijkheid
De afstand niet genomen
De omhaal is gemaakt
Morgen zal het anders zijn
of vanuit zichzelf voorspeld
Ik kan er niet mee zitten
Ze zitten evenmin met mij
Ik val in slaap en vergeet
al het mooie ongeschreven