Nieuwe schoenen, oude doos, super studio sessions uit de vorige eeuw, achtentachtig, Johannes B op de Mac in de herinnering van een analoge sessie aan de dwarsstraat zes jaar eerder. Archiveren en consumeren; de zak is leeg, de takken vol, alles dat overhangt, vrienden en familie.
Ongevraagde content die je het zicht op de ‘werkelijkheid’ ontneemt, een vorm van censuur. De mega chaotisch astronomische hoeveelheid muziek is een soort vervuilende hoorsoep in de oceaan van geluid. De scene houdt zich op tussen saaie fiction en vreemde werkelijkheid.