Er was geen tijd om het mondeling te doen, maar ik heb die leuninghouders gevonden (bij het oude glas, zoals ik vermoedde). Niet om direct blij van te worden, want op de meeste leuningen passen ze niet (de drie open exemplaren) en het zijn er bij lange na niet genoeg. Ik zou er hooguit de kortste leuning (tussen het eerste bordes en één hoog) mee kunnen bevestigen, omdat die paal net iets dunner is. En om nou met een dunschiller die andere passend te maken… Voor het onderste trapdeel (bgg-1h) hebben we hout genoeg. Die tussen 1 en 2 is heel erg lang; zo’n end hebben we niet (in oud hout) en die van twee naar zolder moet een kromming hebben bovenaan, evenmin voorradig. (We hebben Adnan intussen verzekerd dat alle leuningen erop zitten als zijn kind er is. In ieder geval heeft ie al ’n bel en ’n nummer).
Ik heb de keukenschouw gemeesterd: er zijn heel veel losse stenen in de mantel. Die komen er schoon uit en zijn dus her te gebruiken. De eigenlijke schoorsteen (daar binnen) is solide, maar zat wel vol roet, gruis, oude nesten en bakstenen (waarschijnlijk van het bovendakse deel). De onderzijde bleek afgedekt met een plaatje asbest, wat ik te laat in de gaten had, dus nou krijg ik waarschijnlijk net voor m’n tachtigste longkanker. Het losgescheurde deel bestaat ook volledig uit stenen zonder verband – het metselwerk is dood. Ik denk daarom alles wat nog hangt schorren en de rest weghalen en opnieuw opmetselen.
En als bonus:
Met een nieuw systeem lijkt ie zonder problemen te werken. Dus verkopen aan de stichting en daarop (t)huis shoppen, scannen, redigeren et cetera?