Dit plantje kreeg ik van mijn leukste buurvrouw; het staat op een plankje voor het keukenraam en zij kan het zien vanuit haar keuken. Ik zal het tijdig water blijven geven om aan te tonen dat ik de gift waardeer. Een door anderen geschonken bloemenpot heb ik verwaarloosd en is geheel uitgedroogd. Dit blijft buiten beeld, hoogstwaarschijnlijk.
Er zijn dus zilvervisjes en papiervisjes – ook ovenvisjes, maar die schijnen min of meer uitgestorven te zijn in Nederland – en ze noemen het primitieve insecten, of geen insecten. Ze voeden zich met organisch materiaal, waarschijnlijk vooral suikers en wat complexere koolhydraten (stijfsel, zetmeel). Vandaar dat eerstgenoemden in Vlaanderen ‘suikervisjes’ heten, en deze houden van vochtige omgevingen. De schadelijker variant van de franjestaarten, het papiervisje, is wat groter en lichter gekleurd, heeft meer warmte nodig en kan dus je administratie en bibliotheek aanvreten, mits opgeslagen in de voor hen ideale omstandigheden. Ik hoef ze niet te doden; voer voor spinnen.
Was er verzoening vannacht? Van dansen of voetballen bleek geen sprake, maar was ik zonder scrupules tegelijk met haar de vloer of de mat op gegaan? Ze hielden me wel in de gaten, met haar in mijn nabijheid. Kon ik het aan? Als mijn moeder een winkel of kraam zou hebben gehad en wat te doen met eigenwijze klanten. Kan je een krab werkelijk in een glazen pot in leven houden?