Loosduinen 
Scheveningen 
Segbroek 
centrum 
Haagse Hout 
Laak 
Escamp 
Leidschenveen-Ypenburg
Niet zo zout gegeten
Dennis Winter, met ensemble Agartha, speelde werken van zijn laatste cd, vertelde zijn levensverhaal in de Volkskeuken, waarbij Joany Muskiet de Surinaamse maaltijd verzorgde met gepekelde vis, wij de beelden van zijn visuele werken nog even snel in een diavertoning propten en daarbij de instelling hadden op in de breedte uitvullen, alsof het zo hoorde, en vergat Dennis tenslotte zijn telefoon, die nog aan mijn lader lag en hij rond middernacht bij ons kwam ophalen, terwijl wij het hadden over de zin en onzin van zomer- en wintertijd.
Glas in loodzwaar
Geen licht om ze recht te doen, maar ze hangen zoals we bedacht hebben, aan een balk gemonteerd in het kozijn, zo hoog mogelijk tot waar we nog bij konden in de smalle nis tussen trapwand en ruit. Met de adem uitgeblazen er net tussen kunnen, met één hand boren en schroeven, staande op een vlonder aangebracht boven het trapgat.
Intussen gingen de Kaapse Tafel en het Happy Hour niet aan ons voorbij: we aten dumplings, dronken bier en hadden veel plezier. Henk in zijn afzijdige geknor begeleid met ‘pianospel’, zoals hij dat noemt als we op de toetsenborden van onze notebooks zitten te tikken.
Klaar met Den Haag ook? De kaarten voor de ‘vraag om hulp’-publicaties per stadsdeel met veel mailverkeer over en weer ingevuld en kloppend gekregen. Mantelzorgende Hagenaars en Hagenezen hoeven binnenkort niet meer te zoeken naar plaatsen waar ze terecht kunnen voor het bezield houden van hun liefdadige bezigheid.
Rug
Voor de zoveelste keer de afgelopen week opnieuw geprobeerd de site terug on-line te krijgen. Al het werk van daarvoor is verloren; eigen schuld. Ik houd de moed/moet erin. Het ging fout zodra ik mijn ssl-certificaat activeerde; dan was de site ineens onbereikbaar. Ik had vorige week de private_html snelkoppeling naar public_html per ongeluk gewist (naast m’n laatste backup, maar die had ik nog wel gedownload – het flinke bestand weer uploaden bleek ondoenlijk, met een steeds uitvallende verbinding). Dus een paar dagen open huis, maar ook leeg. Het was net of ik uit m’n voormalige woning aan de kade of dwarsstraat nog de laatste dingen weg te halen had, het slot kapot.
Ik ga de boel herinrichten, maar niet alles komt terug. Heb ik dan toch nog dat andere pand? Je moest ’s weten…
Bloeiwijze
Een beetje opdringerig hingen ze ineens voor mijn ogen; het kan zijn dat ik er eerder geen oog voor had, of het haar ervoor zat. Het is de onlangs gekregen plant in de glazen pot, waarvan de naam en soort onbekend was. Determineren maar!
Sarantos en Maria hebben gebeld; of ik hun tv kon komen ophangen aan de tegenovergestelde muur in de slaapkamer, nu ze het bed tegen de andere wand hadden gezet. Fluitje van een cent en zij blij, met mij althans, want onderling vitten ze door. Zodra ze terug zijn uit Griekenland bellen ze me weer voor die loszittende kraan in de keuken.
De ketels in het grote huis zijn nu allemaal schoongemaakt en voorzien van nieuwe pakkingen. Nu in het eigen pand nog. Linda heeft eindelijk haar nieuwe telefoon in gebruik en toegang tot de nas. Een plan van aanpak voor de museumwoning wordt gemaakt; de oude plafonds en wrakke wanden te fixeren. Het wordt nog wat. Nieuwe ramen?
Toe maar
We zijn genoemd en geroemd voor onze cartografische bijdragen aan het boek Voorbij de dijken. Ik kan me vergissen, maar ik vind de site waarop dit gepresenteerd wordt, nou niet bepaald best verzorgd.
Hier heb ik mij vooral mee bezig gehouden, zorgen dat al die gegevens kloppen en goed in de kaart staan en dat ’t geografisch en topografisch lekker in elkaar zit.
Het was vorig jaar; toen alles nog goed was, dachten we…
Elenbaaskanaal
Komt dat zien, komt dat zien! Of niet, maar straks is het voor altijd onzichtbaar, die pijperij. Tenminste, spoedig, naar we hopen, zodra de timmerman terug is, die eerst nog z’n eigen gevels klaar voor komende seizoenen heeft te maken.
Zijn advies om de samenvoeging van de twee kanalen boven de zoldervloer te maken, zo dicht mogelijk onder de uiteindelijke kap bovendaks, opdat de trek voldoende is, heb ik in de wind geslagen. Te veel moeite en ruimte, voor iets wat misschien nooit een functie krijgt. En dan nog.
Plafond erin met dubbel gips, inclusief isolatie, dan de schouw eronder, douchebak ernaast, voor de wasdroogcombinatie, tegels er tegenaan, aanrecht erin, water en afvoeren aansluiten, en klaar voor restauratie en gebruik?
Een hele rits pannen lag eraf aan de onderkant langs de goot waarboven de dakdoorvoer uitkomt, wat ik bemerkte toen in deze ging controleren. Hoe lang was dit al zo? Het zal niet onmiddellijk gaan lekken met die isolatieplaten eronder, maar toch.