handvaardig & huishoudkundig sinds ’t jaar ’00
Dag leuke vrouw, ik sta
op je foto van het huis
en je doet me denken
aan iemand van vroeger
maar je bent mooier nu
Ik zag je al bij binnenkomst
in een roes van pijn en droom
maar ga ’t je niet vertellen
om teleurstelling en schroom
Verliefd vanuit eigen willen
in de geest van verleden tijd
weldra uit beeld verdwenen
zijn wij in verscheidenheid
Stel je voor de Argentijnse keuken, met Argentijnse muzikant en een zaal vol mensen.
En zo klinkt en toont het lied gezongen.
Dat wat er rammelt in en aan het huis; de rollaag op de scheidingswand onder het nieuw aan te brengen plafond in de keuken van het Elenbaas-Hartoghuis mist verband. Daar helpen geen (chemische) ankers aan.
Intussen drogen de eerste lagen papier aangebracht op het jute dat gespannen is op de door onszelf herstelde spanramen aan de buitenmuren van de voormalige kunstenaarswoning. In het hoekje bij de schouw, waar ooit een zwart marmeren omlijsting heeft gezeten, oogt ’t een beetje rommelig. Details voor de afwerking, ooit.
Het zit erop, ertegenaan, ertussenin; alles moet achter het behang.
Is het universum een gesloten systeem, gaat er geen energie uit verloren? Als er wat weglekt uit ons zonnestelsel is het wellicht geen probleem. De mensheid en wat zij voortgebracht heeft is in zichzelf een wonderlijk fenomeen, maar op grotere schaal doet ze er niet toe, zijn we uiteindelijk energieneutraal.
De verre toekomst daar gelaten, is het zaak het totale beleefde lijden van de aardse biotoop zo klein mogelijk te houden en zo eerlijk mogelijk te verdelen. Moeten we daartoe weten hoe het bewustzijn verspreid is over de levende wereld? We kunnen wat afdingen op die van de mens en voorzichtig rekening houden met iets meer ervan bij de fauna en mogelijk ook de flora, maar kunnen en gaan we het meten?
Als oliemaatschappijen reclame maken met de ‘mogelijkheid’ van CO2-neutraal rijden, zeggen ze niet dat we moeten stoppen met het rijden op fossiele brandstoffen en tanken bij hen, maar gaan ze natuurlijk voor de winst van de onderneming. Wie houden ze anders voor de gek? Hoeveel belasting betaalt de mensheid, of kan het leven verdragen?
Goeiedag ook, ik heb nog geen prijzen met betrekking tot de ramen, maar de informatie tot mij genomen doet me ernstig twijfelen aan de haalbaarheid ervan zonder inzet van deskundigheid en ervaring met deze materie. Het is in ieder geval niet iets dat we zelf snel onder de knie hebben, want het luistert nauw en ik kan niet de gevolgen overzien van keuzes voor het ene of andere systeem.
Er zijn geen ‘gewichtschachten’ meer aanwezig voor het herbergen van een veersysteem; misschien is een zichtbaar veersysteem langs de bovenlichten mogelijk, maar dan moet het schuifraam zelf ruimte hebben om ‘er langs te kunnen’.
Daarmee ook gelijk het volgende: binnen de bestaande situatie kan het schuifraam niet voor het bovenlicht langs, dus dan zou het kozijn ‘opgedikt’ moeten worden en daarin de geleiding voor het geleidingssysteem moeten worden geplaatst. Komt de boel dan niet te veel naar binnen toe en wat heeft dat voor gevolgen voor de aansluiting (al dan niet met de bewaarde afdeklijsten) met de wanden? e afdichting en daarmee de geleiding van de ramen vraagt precisie, vooraf en gedurende productie en installatie, dus bekendheid met de materie en mogelijkheden is gewenst.
Van de Amsterdammers weet ik in ieder geval dat levering meer tijd gaat kosten als zij ze ook moeten plaatsen. Ik wacht ook nog op antwoord van een andere aannemer met expertise in (schuif)ramen.
Vrijdagmiddag hebben we nog ’s rustig gekeken naar de opties voor het hout achter het behang op de wanden. Er is te weinig ‘diepte’ binnen de spanramen voor latten en plaatmateriaal daarop, dus leek het ons het beste om platen hout direct op de muur te lijmen en schroeven en te zorgen dat er (minimale) ruimte overblijft voor vochtregulatie. (Een goede tegellijm die aan hout hecht, slagpluggen en niet te grote stukken plaatmateriaal, zodat enigszins geschoven en bewogen kan worden om het hout op juiste positie te krijgen.)
Een geheel andere optie is het opnieuw maken (van delen) van de opdeklatten en lijsten, mede gezien de staat waarin veel van de oorspronkelijke verkeren. Daarmee zouden ze op passende breedte bij de huidige ramen gemaakt kunnen worden, maar wellicht is dit vloeken in de kerk. Er is vast nog meer te zeggen…
Een flink te belasten vloer met een dik plafond eronder, vakken van 30×40, aanhechting voor de her te bouwen schouw, leidingen weggewerkt, het lichtpunt een hokje opgeschoven, en heel veel schroeven erin. Alles valt op z’n plaats of op de krakende houten vloer: een schroefbit kwijt en de kapotte poot van de machine gelijmd. Wat is dan wel professioneel gereedschap? Zo’n elektrische droogbouwschroevendraaier kost ook niks, toch?
Iedereen loopt in en uit, in de voetsporen van Wally, trappie op, trappie af, witte zolen op het zwarte tapijt, morgen is het klaar, alles achter het behang geplakt, laat de ramen maar schuiven, je moeder in het ziekenhuis, een timmerman voor je vriendin, een student in je huisvesting. Noem mij een nummer en ik geef ‘m een lijst; hout zat.
Niet onder alle omstandigheden valt te beschrijven hoe de genius loci huishoudt. Het kronkelt tussen je oren tot woorden zonder betekenis. Dingen gaan kapot, de mensen slijten, gaten worden bodemloos.
Te veel of te weinig spanning en soms gaat het goed. Dichters spreken verstaanbaar onbegrijpelijk in waardeloze raadsels. De een vult zijn maag, de ander z’n zakken. Er is een woestijn zonder roependen.
Ze zat bevallig, maar ook met de handen in het haar voor de nooduitgang, had geen hulp nodig. Het plezier van de innuendo’s afkomstig van vrolijke vrouwen. Het gezeur gelaten, daar waar het hoort, stom geslagen.
Adverteren voor Zuid-Holland om nog meer ondernemingen naar de provincie te lokken. Er is vast ergens plaats voor u! Miljoenen klanten nabij, uitstekende verbindingen via drie main ports, 90% engelssprekenden, flexibele arbeidsvoorwaarden, lage stakingsgraad, beste infrastructuur en grootste haven van Europa, beste breedbandverbindingen, grootse IT (ontwikkelaars van wifi oa), kortom: het beste land voor de handel!
Wat wil je eruit halen? Waarin zit de winst? Het lijkt minder erg dan het is. Het is toch ook een speelveld. De wegen zijn als spinrag en alle verkeer plakt er aan. Ze denken slechts aan de nabije toekomst en vooral zichzelf. Geen duurzaamheid voor het nageslacht. Ze zouden hier beter wegblijven als het zo moet.
Uit het archief gepeuterd, bijna nostalgisch, die kleuren, Vincent!
En vandaag gerommeld aan de windmolenzoekgebieden op land bij de stad Utrecht, midden in de provincie:
Don Quichot gaat het nog lastig krijgen met al die windmolens. Er wordt toch goed verdiend aan de energietransitie. Het zal niemand ontgaan, overal overstijgen ze de horizon, als kruisbeelden; we hebben wat op ons geweten.