Potsierlijk

Ik wilde het zo omschrijven, of zeggen, maar het moest hier niet over gaan; ik had al genoeg verteld. Je moet mensen in hun waarde laten, ze laten geloven dat ze gelijk hebben, dat hun kijk op de wereld gerechtvaardigd is, zolang ze er anderen geen leed mee berokkenen. Maar kan dat, anderen recht doen en jezelf niet tekort, of andersom?

De maand moet voorbij, kan in de boeken, het plan is ingediend, nu de nota’s en declaraties nog. Eigenlijk willen we het kwartaal klaar hebben, het werk gedaan, de rotzooi geruimd, schulden betaald en de belasting afgedragen. De Britten zijn eruit, de pond stijgt een beetje, we houden de hand op de knip. Het was vroeger echt niet beter. Ik heb nog zoveel problemen aan te kaarten.

Profiel

er zit nog een stofkap op de rookmelder!

Er is een hele waslijst: de maten van de kamers voor die van aan te schaffen materiaal voor lambrisering, plinten en vensterbanken op een rij zetten; het aanhelen van de rollaag boven de nieuwe kozijnen; het afwerken van de raamlijsten en plaatsen rond de ramen; het keukenblok inpassen; de elektra in dit deel van het huis, op de gang en in de studio afwerken; nog enkele aanpassingen te maken aan de elektriciteitsvoorziening opdat we voldoen aan de normen die de verzekeraar heeft gesteld voor de brandveiligheid; offertes te verkrijgen voor het aanpassen van de bar in de keuken en voor het verbeteren van het pa-systeem; de blauwe klapstoelen moeten gereviseerd; de verlichting in de expositieruimte kan worden uitgebreid; de opslagcontainer leeghalen en de inhoud plus wat nog in het pand aan de Atjehstraat ligt overbrengen naar de loods, die we van een buurman overnemen; de pijp in het plafond aanbrengen voor de afzuiginstallatie van de keukenstudio; zicht en vat krijgen op de planning van het bouwproces; de installateurs betrokken houden.

En niet vergeten de koptelefoons op te laden voor de Peking Express en de logistiek voor het vervoer van alle spullen zien rond te krijgen. Dan kunnen we een volgende opsomming maken voor de fase daarna. In details hoeven we nog niet te treden; dan valt het ogenschijnlijk nog mee. De winter komen we zo wel door.

Eiskonijn

Gefascineerd stond ik te kijken hoe de bestuurder van de graafmachine behendig zijn verschillende schepgereedschappen oppakte en in het zand deponeerde, om vervolgens de machine te parkeren en uit te schakelen. Ze waren wel erg vroeg klaar vandaag.

En toch is het niet wat ik voor ogen had: de kozijnstijlen zijn dikker, het hele kozijn is smaller, de bovenlichten liggen minder diep. Het zal schelen als de boel in overeenkomstige kleuren geschilderd is, maar of dat het verzacht? Waar zijn we aan begonnen? Nu moet er ook het nodige aan metselwerk hersteld worden en het binnenste lijstwerk moet in de breedte ingekort. We zijn er nog lang niet.

2hoog-werkers

Foto: Joop Reijngoud

De nieuwe (schuif)ramen zijn gearriveerd en worden geplaatst. Met nog een dag is het klaar, gaan we ze schilderen in voorjaar of zomer, en moeten we binnen verder met het afwerken en aankleden van het Hartog-Elenbaashuis.

Borrelen

Traditiegetrouw het jaar geopend met een volle bak en huisband Maiandros, de gebruikelijke gasten, de taart met de munt, die gewonnen werd door de vrouw van een man die lijkt op de onfortuinlijke weduwnaar van de winnares van twee jaar terug, die afgelopen zomer in Griekenland het leven liet; er zal toch geen vloek op rusten?

d’oude Griek

Peking Express

Verhalenhuis Belvedere op de RotterTram. Het was in alle opzichten een proefrit. Met een twintigtal gasten, familie van de uitbaters en lokale pers, en het achterste rijtuig leeg en onverwarmd, bleef er meer dan genoeg in te nemen, in de relatieve stilte van de krakende en piepende tram. We zwaaien als voorbijgangers.
Van Kralingen naar Zuid tot aan de Kuip en terug over de brug, naar West en wederom door het centrum naar Noord, Hillegersberg, uiteindelijk via de stad retour de remise in. Je komt ogen en oren tekort en het is voorbij eer je het weet, zeggen ze. We moeten nog af- en uitruimen, het vaatwerk schoon mee terug, en de techniek ingepakt.

Kan het nog beter – leuker, lekkerder, langer?

Luchtafvoer Atjehstraat

Het volgende jaar is aangebroken, we moeten weer door. Op goede samenwerking! Intussen is bedacht het verloop van de 125mm afvoer met 45˚-bochten uit te voeren, mocht dat uitmaken voor de weerstand. Het ziet er dan uit als op bijgevoegde tekening. Het zal mogelijk wat krap worden in het plafond boven de wc, waar al die afvoeren dicht bij elkaar zitten.

Punt: spiropijp in die maat is bij de Bouwmaat uitverkocht, maar de installateur kan het leveren. We hebben nog wat lengtes en er zit een stuk door de tussenmuur gevoerd, dus aan een eind van vier meter hebben we genoeg, plus enkele koppelstukken en zes 45˚-bochten.

1919

 veel christelijk optimisme nodig om enigszins welgemoed van het oude naar het nieuwe over te stappen(?) In de wereld bijna niets dan onrust, ontevredenheid, revolutiegeest, burgeroorlog, haat en afkeer, egoïsme en heerszucht, en daarmee verwant zijnde gouddorst.
En al die ondeugden jagen de mensen en de volken tegen elkander op en niemand weet te vermoeden wat de toekomst en welk het einde zal zijn.

‘Zalig Nieuwjaar’, Nieuwe Tilburgsche Courant, 31-12-1919