Hoe•dan(•)

Met beschonken overmoed pleegt de hopeloze man zijn zwakzinnige daden, beschrijft hij met valse woorden die kapitale vergissingen als heldhaftige verrichtingen. De vrouw beziet gekleurd zijn grijstonen, vaart haar aardse koers, vertrouwt op een innerlijk kompas.

Een gedicht in een spreadsheet, de woorden uit de opslag waar de ongeletterde letterknecht zijn dwaalgang langs de eindeloze rijen schappen maakt; sorteren maar! In de afzonderlijke cellen zou ook iets moeten gebeuren, nieuwe vormen ontstaan, niet alleen grammaticaal. Het gaat altijd om verbanden, verhoudingen, bewegingen.

De enige plaats op het tapijt waaronder de vloerplanken niet kraken, een eiland om op te dansen, een wereld zonder verschil, een haven zonder ligplaats. Je moet een verhaal hebben om ermee weg te komen, een horizon om aan voorbij te willen gaan, iemand over te halen erin mee te gaan.

Johannes B met Tuli Kupferberg; 1981?

Men zal denken te weten wat en waarom er gedacht en gedaan wordt, vertrouwend op wat men ziet en hoort, waarde hechtend aan beweringen en overtuigingen. Het is altijd waar en gelogen. Ook zichzelf kan men voor de gek houden.

Nood

Je bent een kind in dit huis
Vader is dood, moeder opgesloten
broers en zussen kan je niet hebben
en er komt niemand spelen

We maken er een toestand van
dan weten ze wat er speelt
Je troep altijd weer opruimen
na het aangenaam verpozen

nachtleven

Belofte

vlinderstruik

Ben je, gelukkig? Kan je het verkopen? Een aanbod, verhalen?
Vlees en vis bakken op een open vuur, in deze tijd, dit klimaat?
Een invasie aan fossiel gedachtegoed, verstofte grijze massa.
De nostalgie als een loden last, ons zonnestelsel in de zomer.
Er is meer in dan de gekozen woorden, de veronderstelde zinnen. 
Geroepen gevoeld, afgewezen geweten, gelaten gelaten.
Het kwaadaardige mensenrijk; ze weten niet wat ze doen.

Geloof, hoop en liefde van Johannes B, uit het leven van de vorige eeuw

De doos van Pandora
Je zou niets moeten hebben van deze spreekwoordelijke drie-eenheid, het verhult, bedriegt, misleidt. Evenwel, zonder lijkt het zinloos, dierlijk, machinaal. Er is geen wil meer om te leven, veroorzaakt door ondragelijk lijden, als het ervan is ontdaan. 

Voorstel overstap MS 365

We hebben het er al kort over gehad – de kosten van €500 per maand voor vijf jaar (= €30.000 incl. de Business Premium licentie en externe backup bij NM2D) is dan zonder de eerste €7300 van de transitie zelf – en onze penningmeester weet dat te vergelijken met een soortgelijke overstap bij een andere (kleinere) organisatie, die hij heeft meegemaakt.
Het advies voor dit bedrijf komt van onze IT-adviseur, dus daarover hoeven we hem niet te bevragen. (;-) Er is nog een ander soortgelijk bedrijf gelieerd aan TechSoup, dat licenties voor non-profit-organisaties met o.a. Microsoft regelt, maar die oogde mij heel wat minder toegankelijk. Het is ook niet zo dat je ‘effe’ een offerte opvraagt voor zoiets; aan deze is een traject(je) vooraf gegaan met aanvragen, het opzetten van de initiële MS-omgeving, een gesprek, een vragenlijst, het verschaffen van toegang tot de MS-omgeving aan NM2D, en een mailwisseling, waarna zij dit rapport hebben opgesteld.
Dinsdag 27 juli vanaf het middaguur tot uiterlijk 14/15u kan hun vertegenwoordiger er zijn, onze schatkistbewaker is er vanaf 13u, dus er is tijd genoeg om een en ander door te nemen.

Om wat mijzelf betreft gelijk even naar fase 4 ‘Vermogen’ (zie § 4.4) door te schieten: het is op de voorgestelde wijze een behoorlijk indringende opzet. Dit gaat iedere medewerker ‘voelen’ in het werk, de toegang tot ’the office’, de manier van werken en communiceren. Ik zie natuurlijk ruimte voor verbetering zoals dat nu geschiedt en de mogelijkheden die de Microsoft-omgeving daartoe biedt. Of we het heft nog een beetje in eigen hand houden is iets wat te onderhandelen valt, opdat het past in het ‘interieur’ en de ’stijl’ van Belvédère, met de accenten op de juiste plaats (;-). We zijn geen ‘gewoon’ bedrijf, maar ook ‘gewone’ bedrijfsvoering moet ons niet vreemd zijn. We zijn er nog wel even zoet mee…

Status update

Ik had er vijf draaien, althans, twee ervan probeerde ik aan de praat te krijgen door herhaaldelijk opstarten met verschillende toetscombinaties, maar de oude mini vertikte het geheel en de MacBook Pro 13″ wilde niet een nieuw systeem accepteren. Langs een omweg, High Sierra geïnstalleerd via de MacBook Pro 15″ (die zonder aparte grafische kaart), die het ineens weer deed, en het hd-dock met daarin de oude 1Tb schijf. De 15″ draait op 750Gb, maar met 16 Gb ram, tegen 4 in de 13″. 
Intussen trok in de nieuwste mini, de oorspronkelijke hd uit de MacBook, en een externe hd van het Busdom leeg met wat ik kon vinden aan muziekbestanden in allerlei formaten, m4a, mp3, midi, ondertussen scannend naar met name filmbestanden, die voor Jo nog interessant konden zijn. Ik heb ook geprobeerd de gelabelde Lelijke Herinneringen-cd’s te rippen via de cd-speler van de jongste mini, maar dat lukt maar ten dele, waar ik al bang voor was. Om daarmee wel te ontdekken dat die gozer nieuwe edities heeft gemaakt van beide volumes, met een groter aantal van vooral z’n eigen muziek, zonder al die dingen van anderen uit de radiola improvisatiesalon. Ik heb nu ‘geelkoper’ en ‘tropenkolder’, weet de namen van andere nummers, en heb er weer een zooi onbekende bij.
Nu de boel een beetje aan kant, beide laptops aan de praat en muziek aan op m’n eigen mini beneden, de overige apparatuur opgeruimd, platenspeler, versterker, TG100, snoeren, en de hd uit de oude g3 gehaald. Die kan naar de stort, misschien tezamen met nog enkele andere? Ik had een optelling gemaakt van al mijn gebezigde Macs in navolging van het rijtje dat we voor Johannes hadden weten op te stellen. Hij had er negen en ik bleek daar niet voor onder te doen, zeker niet als ik daarbij al die apparaten optel die ik van anderen heb overgenomen, maar niet echt heb gebruikt. Dan kom ik makkelijk aan het dubbele. Ga ik ze ooit nog toegankelijk maken, of toch ook dumpen?

Ik moet wat werken, voor de centen, voor de club, voor de toekomst. Meer dan een uur lukt me niet; het ondoorgrondelijke denken van Microsoft, het siestagevoel, de beperkte middelen die me op dit moment ter beschikking staan. Waar is die inlog van NM2D? Zoon appt; ik ga ‘m niet ophalen, maar maak wel de badkamer schoon, wat ik al dagen van plan was. De belasting van de schouders aan het scherm. Niets hoeven te bewijzen, je gelijk niet, jezelf evenmin, je trouw en liefde zijn vanzelfsprekend, toch?

tropenkolderJB leende wat van pk ’88

Weeg woorden, verzet zinnen

Je mag me slaan als mijn
terughouden vergissen is
bescheidenheid vals
stelligheid onterecht
verlegenheid een pose
kracht mijn gelijk
kwetsen bedoeld
pijn een verbeelding
leven gelukkig
schoorvoeten lafheid zijn
beloften schuldig
trots niet varen wil

En ontegenzeggelijk is mijn
liefde slechts eigenbelang
oprechtheid een excuus
trouw geen zwakheid
kwetsbaarheid geen leugen
bewegen schijnvertonen
geweten geloven
zorgen slaafgemaakt
kunnen een aanfluiting
aanval een verdediging
gevoel een chaos
doen een laten

Ik kon waarachtig goed fluiten, naar affectie en opbeurende aandacht. Ik riep nog dat ik een hele goede leraar had, vroeger, toen ik een kind was. Ongemakkelijk om zo tegenover elkaar te staan en ons onbegrepen en tekort gedaan te voelen. Je ligt er wakker mee, blijft er gepijnigd door. 
Het vooruitzicht is uiteindelijk niet wolkenloos.

R&Btje

Verbinden

De brandlucht was verontrustend, de trafo’s onbetrouwbaar, het netwerk op z’n gat. Een alternatieve veertien kilometer en juli, in Frankrijk gaat het harder, hoger, verder. Zit er iets in de lucht opdat we zo vroeg al door slaap worden overvallen? Ik krijg geen antwoord op mijn vragen. We houden het droog, maar hebben het er niet met de stroomopwaartsen over. Eergisteren werkte ik nog aan de Maas, maar het in kaart brengen zet geen zoden aan de dijk. Zand erover? Ik sta, zit, lig in de wacht, verwachting, waak me voor de woede die opsteekt als de wind, in vlagen, die de temperatuur, in tegenstelling tot buiten, binnen doet oplopen. Dat zal het wezen. Met rode ogen en oren naar middernacht.

achterkant van de volle maan

Ondersteuning overstap MS 365

Onze non-profit organisatie wil overgaan naar de businessomgeving van Microsoft 365. 

We hadden ons al aangemeld/geregistreerd bij TechSoup en Microsoft en zijn ‘goedgekeurd’ als non-profit organisatie (met ANBI-status), maar zitten met wat vragen omtrent het overzetten van met name onze mailaccounts van de server bij onze huidige host naar die van Microsoft.

Ik vond enkele links op de site van TechSoup naar een Readiness scan en naar migratieworkshops, maar daartoe bleek access denied. In een mail met vragen richting TechSoup kreeg ik echter een ’standaard’ verhaal als antwoord, maar niet op mijn vragen.

Die zijn dus of en zo ja hoe we gebruik kunnen maken van de diensten van nm2d, of eventueel anderen, opdat we de overstap naar de meest geschikte versie van Microsoft 365 op een prettige wijze kunnen maken. 

Doen laten

Is iemand met dikke of juist dunne dijen boven- of ondergemiddeld?

Kerven in zongedroogde kleitabletten 
daar waar je woont
in het gat dat je ermee gegraven hebt

Dat wat er is van waarde behouden
Het nodige beter maken
Ander leven ruimte willen geven

Tot een onzichtbaar punt teruggebracht,
de onmetelijke nietigheid omarmd,
neergelegd bij het van geen belang zijn,
het onwaarschijnlijke zelf weggecijferd,
de verbondenheid met anderen verloochend,
het verleden tegen de toekomst weggestreept,
de tijdloze vergetelheid aanvaard,
eenzaam wordt nulzaam, alleen alles.

Expopening

Eindelijk was het zover dat de nieuwe tentoonstelling feestelijk geopend kon worden, op de drempel met een live-optreden van bijeen gesprokkelde jazz-muzikanten die elkaar niet of nauwelijks bleken te kennen, waarmee we het zomerseizoen wat dit betreft meteen hebben afgesloten. De expositie is er nog tot tenminste 9 september.

van de rammelende live-opname naar een in alle opzichten knisperende vinyl recording

DJ David Zee deed de tent wel swingen met de betere jazz, maar de hoge gemiddelde leeftijd van het aanwezige publiek had daar weinig boodschap aan, een enkele huppelende oude heer daargelaten. Alle deuren stonden open, waardoor de buurt kon meegenieten en ons terras was gevuld. Vanuit de keuken leverde Fenmei een keur aan bijzondere smaken.

Bij het aanrecht van de expositieruimte had zich met de opstelling van een draaitafel (met versterker, mixer en boxen) tussen de ons nagelaten grammofoonplaten van Dick van den Berg een apart mannenkluppie gevormd, die rommelden met kabels en aansluitingen, om uiteindelijk tot de conclusie te komen dat er niets mis was met de wijze waarop ik het had opgesteld.