Maand: november 2021

Geplaatst op

Licht in de lucht

Blijven lachen om jezelf, om wat je zegt en doet, om wat de tijd met jou heeft gedaan en niet zal nalaten nog te doen. Laat je niet klein krijgen of houden. Ook niet door het afgekondigde onheil; dat komt van profeten die het zelden bij het rechte eind hebben – omdat de toekomst achter de bocht ligt, omdat ze een eigen doel hebben – en de juiste woorden en omschrijvingen niet gevonden worden. Ik wist vroeger al hoe oude mensen, de mensen van het oude, denken en dat verandert niet, en als we boeverij de ruimte laten, zal dit norm zijn. Wie er aan het kortste eind gaan trekken valt enigszins te voorspellen aan de hand van hun positie, geografisch, sociaal, economisch, geestelijk, lichamelijk, tijdelijk. 

Geen tijd voor verhalen; kilometers maken, letterlijk en figuurlijk, op de kaarten van Brabant en Limburg, langs de hoofdwegen, met alle aansluitingen, knooppunten, kunstwerken, tankstations, rust- en serviceplaatsen, grensovergangen, en hectometersprongen. Een gat in de lucht. Een maansverduistering gemist?

Geplaatst op

Suikervrij

Jaren tachtig, kon niet missen. Het tijdloos leven zonder verleden, zonder toekomst.

De brandweer kwam langs; jaarlijkse controle feestzalen. Alsof hier wat te vieren valt. De brandslangkast vrijgemaakt; wifi gereset, de muziekspeler hersteld. Terug naar huis voor het andere werk; vitamine D onderweg, zonder muts. Het begint stroef, welgemutst verder tot aan de avond, wanneer na het overdadige avondmaal de gele kornoelje bezorgd werd. Daarbij haalde ik eetbare waren, drinkbaar goed, met berichten uit de gespleten samenleving van de heb- en ijverzucht. Je weet je getroost door mooie mensen, van verre en na. 

Geplaatst op

Plor

Alsof ik het weet; dat de technocratie de mensheid zou moeten redden, dat vrijheid er slechts is voor elites, voor wie het enige zorg kan zijn, omdat er aan wezenlijke waarden ruimschoots is voldaan. Als je moet vechten om vrij te zijn van het pure overleven, honger, dorst, geweld, van welke aard dan ook. Hoe komt een mens los van domme sentimenten? Hoe overstijgt ie z’n beperkingen? Het is te groot, in ieder geval voor mij, voor het gemak, ongemakkelijk in het ongemak van andere aard. Verhef het tot, noem het kunst en je komt ermee weg, denk en hoop je. Niet voor de geschiedschrijving.

Geplaatst op

Bespeurhond

De vrijheid voor domme mensen om te kunnen zijn wat ze zijn: dom. Wie gaat vrij uit? Begrip voor je belagers. Je zou hetzelfde hebben gedaan.
De halve maan toonde zich even in de middag tussen grijze en witte wolken niet ver boven de horizon; een wormgat in de tijd. Niet opgejaagd en toch gevlucht. De oproepen lopen dood, geen platform om vanaf te schreeuwen, geen oren die het horen. Ma, kijk je ook? Kan je het nog volgen? Weet je wie het gedaan heeft? 
Alle excuses zijn vals. Er is geen uitweg zonder bocht, helling, en duur. Morgen neem ik het serieus.

Gisteren een halve dag permanente stress; vechten of vluchten. Het werd doorstaan. We willen dat de zon schijnt. De stad toon zich groot, druk en lelijk; redden we mensen of het leven? We sjouwen maar door. Aan het eind van de dag stort je je in het nachtleven, dat niet minder enerverend is.
De schaamte lost niets op, schuld is lastig en neerdrukkend, onwetendheid geen enkel excuus, maar het daar bij laten, vanuit het nihilisme dat de mensheid hoe dan ook ten dode is opgeschreven, dat z’n slechtheid en domheid grenzeloos is, en ons egoïsme een biologisch gegeven om te kunnen overleven, mag een realistische, wellicht onvermijdelijke, en in ieder geval een trieste conclusie zijn

Koningraat