Alsof ik het weet; dat de technocratie de mensheid zou moeten redden, dat vrijheid er slechts is voor elites, voor wie het enige zorg kan zijn, omdat er aan wezenlijke waarden ruimschoots is voldaan. Als je moet vechten om vrij te zijn van het pure overleven, honger, dorst, geweld, van welke aard dan ook. Hoe komt een mens los van domme sentimenten? Hoe overstijgt ie z’n beperkingen? Het is te groot, in ieder geval voor mij, voor het gemak, ongemakkelijk in het ongemak van andere aard. Verhef het tot, noem het kunst en je komt ermee weg, denk en hoop je. Niet voor de geschiedschrijving.