Riekend

Zolang mensen zichzelf centraal stellen in hun religieuze verhalen over en voor het belang van hun bestaan, zal het vernietigend zijn voor andere soorten, en de verschillen in opvattingen blijven voer voor onderlinge strijd.

Les voeux de Jacques Brel

Le seul fait de rêver est déja très important. Je vous souhaite de rêves a n’en plus finir et l’envie furieuse d’en réaliser quelques unes. Je vous souhaite d’aimer ce qu’il faut aimer et d’oublier ce qu’il faut oublier. Je vous souhaite des passions, je vous souhaite des silences, je vous souhaite des chantes d’oiseaux au réveil et des rires d’enfants. Je vous souhaite de respecter les différences des autres, parce que le mérite et la valeur de chacun sont souvent a découvrir. Je vous souhaite de résister a l’enlisement, a la indifférence et aux vertus négatives de notre époque, je vous souhaite enfin de ne jamais renoncer a la recherche, a l’aventure, a la vie, a l’amour car la vie est un magnifique aventure et nul de raisonnable ne doit y renoncer sans livrer une rude bataille. Je vous souhaite surtout d’être vous, fier de l’être et heureux, car le bonheur est notre destin véritable.

1er Janvier 1968

Bflait #2

Tegenoverdaad

Zus belt, het gaat beter; we maken een afspraak voor zaterdag, opdat ik apparaten aansluit en blijf eten. Intussen werk ik nog wat van de vette paprikasoep naar binnen, die me ’s middags al enigszins opgebroken was. De rest weg? Ik hoorde een doffe knal in de verte ’s avonds, dacht nog dat ’t geen vuurwerk was, en zag later op tv iets over een explosie in een garage in Charlois. Geen nieuws via de app is goed, wat dat betreft. 

Ik moet zaterdag toch even op, voor de bevoorrechte Syriërs.

Met een miljoen ben je klaar; alles daarboven voegt niets toe aan je kwaliteit van leven, volgens Nederlandse wetenschapper Ingrid Robeyns; ze noemt zich ‘limitarian’. Een tweede limiet legt ze op tien miljoen, maar die is dan niet puur persoonlijk, wellicht meer van een zelfstandige ondernemer. De obseniteit van mensen met veel meer is te wijten aan de inrichting van de samenleving, de absurditeit van het kapitalisme. Het gaat niet samen met democratie, duurzaamheid, rechtvaardigheid, en geweldloosheid.

Aanstoot

Volwassenen kunnen zo ongelijk hebben, zelfs in het verongelijkt zijn. Zij maken het leven van hun nageslacht, maar bij voorkeur die van anderen zwaar of zelfs onmogelijk. De onschuldigen zingen over oorlogen die ze niet gewild hebben, maar is dat ook niet aangereikt door hun politiserende opvoeders? Die bedruipen zichzelf kinderachtig met inzet van jeugdigen, wat grenst aan kindermisbruik. Het oversteeg de ordinaire schoolmusical nauwelijks, maar kost een veelvoud met een viertal musici, twee technici, twee regisseuses, een volwassen actrice, een kunstenares voor het decor en een producente. De handvol tieners krijgt misschien nog wat zakgeld, maar de schoolklas is verslaafd.

Keimpe & co

Struikelend

De opsomming van ruim vijftig familieleden door vader Michel van Rhijn (zoon van Abraham, die als tienjarige de oorlog had overleefd), die zijn omgekomen van 1942 tot en met 1945 – de laatste tien dagen na de bevrijding, een 23 jarige vrouw – in de vernietigingskampen van de Nazi’s, was tergend, ongerijmd, verstommend. Hoeveel families passen er in zes miljoen?

Word je niet ziek van het fietsen heen en weer in de kou, dan wel van de vuile lucht? Je ruikt ‘t. Je van je taken gekweten; de tablets voorzien van de podcast, wat nogal wat voeten in de aarde had. Het ding kwam als een filmbestand zonder beeld, eerst ook zonder geluid, moest er nog een plaatje op geplakt. De band aangesloten, uitgelicht en opgenomen. De boel aan kant voor morgen.

Quentin van Rhijn & company

Wandelstokken

Je benen in beeld. Struikelstenen te over. Het verkeerde donkerblauw op lichtblauw hersteld. Om enige vormvastheid te houden alle ‘waternamen’ in cursieve kapitalen gezet. Die hoofdletters zijn niet verplicht; dit is wat er wel staat op de site van RO: Namen waterwegen of rivieren In Rijksoverheid Sans Text Cursief, gespatieerd, de loop van het water volgend. In hemelblauw. De letters mogen diapositief zijn (wit in het water). Nou klopt dat voor de kleuren niet meer. Hemelblauw heeft alleen op wit (of zwart) voldoende contrast en witte tekst kan alleen op donker- en hemelblauw, dus niet op de lichtere blauwen (waarin water meestal wordt weergegeven).

Het gevoel tijd tekort te komen voordat je vanavond even en het weekeinde langer de deur uit moet. Na een paar weken niets, is het niet zo vanzelfsprekend om weer aan de slag te gaan voor de club, zie er zelfs tegenop. Daar gaat je vrijheid en het gaat de kas niet spekken.

Is dit een citaat van Dr. Spock? Opvoeding Bij chaos, anarchie, wetteloosheid zijn kinderen geen kinderen; geen kans tot verdere ontwikkeling, geen verlengde jeugd. Vroeg volwassenen met een gebrek aan kennis en ervaring voor een maatschappij waarin men de regels en orde tracht te herstellen. Zijn kinderen als dieren (te conditioneren)?

Britse bedtijd

Van geen belang is het menen te herkennen van een gitaargeluid in een lam liedje, dat me deed denken aan Lou Reed op zijn album en titelnummer Coney Island Baby. (En dat blijkt een begrip in een geheel andere geschiedenis, van zuigelingen die in de eerste couveuses, nog voor dat deze in gebruik waren in ziekenhuizen, aan publiek werden tentoongesteld!) Terugluisterend hoor ik dat het de combinatie is met het subtiele spel van gitarist Bob Kulick; de klankkleur kan al eerder gebruikt zijn door anderen in een andere context. Valt het te doen om te achterhalen wie als eerste een bepaalde sound met gitaar wist te munten, die naderhand door anderen gekopieerd is?

Een drievoudige cd met werk van Guillaume de Machaut is binnen, opgedeeld in de ruim zestig stukken uit de 14e eeuw; religieuze en seculiere muziek. Nu nog eens ruimte vinden ze te beluisteren, ontdekken hoe uniek hij was voor zijn tijd. Een andere Willem, de Ridder, komt binnen met zijn lulverhalen, over zogenaamde illegale werken die hij in de vorige eeuw in het Stedelijk Museum te Amsterdam zou hebben aangebracht, maar niets anders dan vaak lelijke ontsieringen waren in en aan de wanden en plafonds van het gebouw, dat inmiddels geheel is verbouwd en enige allure heeft terug gekregen, waarmee het meeste van die zogenaamde kunst van hem zijn verdwenen. Zo kan ik het ook, moet je dan zeggen, want dat is altijd zijn motto geweest.

Verenigde status

Bonden, coöperaties, organisaties en verenigingen waar je deel vanuit zou kunnen maken om een macht te vormen voor of tegen iets: moet gedaan worden, toch? Gehouden aan geschreven en ongeschreven wetten. Geen lid en je bent in het nadeel?

Mark Chavannes is overleden, bleek al 77, maar nu gaat die arme man niet meemaken wat er in Nederland gaat gebeuren. Geluk of ongeluk? En wie is ons geweten nu, met die geheel eigen kijk op wat er speelt in de politiek in Nederland?

Je gooit van alles te grabbel
Anderen schoppen er lekker doorheen
Op medeleven hoe je niet te rekenen

Fijn niet voortdurend pijn te hebben
en niet aldoor gezeur aan je kop
er een beetje op los te kunnen leven
zelf bepalen hoe je je leven vergooit
voorkomend anderen tot last te zijn

Als jij vindt dat je beter bent dan ik
ben ik dan beter dan jij?

het krakende vriezen, het vriezende kraken

Op je molen

Het kostte moeite die muzikanten te vertellen dat het een stuk zachter moest en ze luisterden pas nadat Jorge ze er in het Portugees op had aangesproken. De programmeur die er lichtzinnig over dacht, maar het is niet niet leuk om zo de politieagent uit te moeten hangen. Ze willen het gewoon hard, boven de negentig decibel. De toetsenist en de zanger legden het beide nog een keer zo uit naderhand.

Cabo Verde Trio

Kauw

Meneer Kwakman haalde aan vandaag net zo oud te zijn geworden als zijn vader ooit. Toevallig. Moet ik nog wat met de namen die klonken als aanknopingspunten voor mijn ingevingen? Een dichter die zijn soortgenoten paardelullen noemt? En als hij uren, dagen, weken, maanden en jaren kan besteden aan het tekenen van alle vertrekken en het inventariseren van de complete inboedel van z’n ouderlijk huis, zou ik dan niet mijn niet uit te geven shit kunnen vastleggen?

Lukas Simonis was behalve dat ie er oud en weinig flamboyant uitzag, dun en grijs sluik haar, fijngeruit overhemd, in z’n spel wat ik me ervan herinnerde, al weet ik niet eens zeker of ik ‘m indertijd zelf heb horen spelen, maar dat het meer de groep van wannabees rond Dodorama was. Nog altijd programmeur bij WORM, dus het politbureau regeert er steevast, wat ik ook begreep van onze zoon (via diens vriendin), omdat de weinig informatieve en objectieve lyrische teksten voor de programma-agenda sinds jaar en dag geschreven worden door een ook al oude taaie.

Lukas Simonis, Nina Hitz – gitaar, cello (deel met stem van de dame eruit geknipt)

Was- en rijkdom

Niet aldoor gezeur aan je kop, dat je er toch een beetje op los kan leven, dat je zelf bepaalt hoe je je leven vergooit, en voorkomt dat anderen al te veel last van je hebben. Als jij vindt dat je beter bent dan ik, dan ben ik beter dan jij.

Waren die overleden vrienden uitgeleefd, niet meer in staat om het verlies van hoop, het vervlieden van dromen, het verval van lichaam en geest het hoofd te bieden? Het zou voor jou een reden kunnen worden.

De nachtegalen

Ik heb van ’t leven vrijwel niets verwacht,
’t Geluk is nu eenmaal niet te achterhalen.
Wat geeft het? — in de koude voorjaarsnacht
Zingen de onsterfelijke nachtegalen.

J.C. Bloem (1887-1966)

66 seconden door het krakende vriezen, het vriezende kraken