Slempen

met mate, alleen. Een tak van de den gezaagd, een was gedaan, de vloer hier en daar aangeveegd. Me met Anton en de staat van ons water onderhouden.

In Stager vind ik uit dat de volkskeuken van morgen afgelast en uitgesteld is. Mij best; hoef ik niet door de mêlee van de marathon heen en me druk te maken over de toestand van en in mijn hoofd. Wel de zoveelste nalatigheid, maar dat kan je toch nog nauwelijks verbazen. Als niemand daar zich druk over maakt, waarom zou ik dat dan nog doen?