analoog beroerd in digitaal geruis, lustige gaten geslapen in kuddeloze dagen, de petrochemische afhankelijkheid en demografische transitie, ’s maandags zijn de gedienstigen vrij de nacht te trotseren, in de hoofdstad weliswaar, het gelukkige leven tekorten trotserend bruist, heb je alleen twee zonen loos, de oude fiets twee banden lek, de gekenden dood of anderszins vertrokken, te weinig bewust zijn voor behoud van kersenrood en pruimenpaars, geen verschoning voor schrijfvervuiling, €genetica
Fotonen
De geschiedenis van de wobble (bass) blijkt niet in de dub step (2002), maar meer in de drum & base (een decade eerder) te liggen, of, als je het puur bekijkt, bij de Silver Apples in 1968! Dank je, Hans!
Alle gelukkige kinderen lijken op elkaar, elk ongelukkig kind is dat op z’n eigen wijze (Sana Valiulinan vrij naar Dostojevski).
Vrijheid is gebaat bij een inefficiënte overheid; een revolutie is niet meer te voeren tegen de technologie van de staat. Omdat we leven in chaos is er ordening nodig in wetenschap en kunst (Aldous Huxley). Je kan je lot maar beter omarmen.
Zoongewicht
De CV-ketel geeft geen warm water meer, maar ook geen storingscode en resetten met de daarvoor bestemde knop lijkt ook niets te doen (de knop zelf en eventueel effect op het apparaat). De doorstroommeter blijkt kapot. Bovendien is de filter(opvang)bak al jaren niet geleegd en verschoond, waar een hoop donker water en ketelsteen uitkomt. Door een lekkage was de kabel die de meter voedt gecorrodeerd. Ze improviseren een herstelde connectie met een kroonsteentje en bestellen een nieuwe kabel, waarmee ze dit onzekere construct binnenkort komen vervangen. Geen bakfiets kopen, dus?
Een stad is nooit af, maar ik kan me voorstellen dat je er klaar mee bent. Toevallig hoorde ik gisteren dat er paniek heerst onder caravaneigenaars, omdat ze geen stalling kunnen vinden voor hun sleurhut; alles is vol. Ze kunnen misschien erin gaan wonen en zich aansluiten bij de Roma, rond gaan trekken. Als ze hun huis verkopen komt er weer plek voor woningzoekenden. Of maak er een tiny house van en verhuur het. Naar Ter Apel met die dingen! (Hier nabij staat er al een hele poos een, maar met een misleidende sticker erop dat ie een buurtfunctie heeft.) We krijgen het wel weer op orde, eens…
Antikraak gaan wonen in een gewezen meideninternaat, op twintig minuten van Utrecht. Ergens in het historisch ogende centrum, met eigen keuken en badkamer. Ik moet het nog zien.
Wijzende mannen
Zelden zing ik nog zoevend op de fiets,
saaie rechte wegen brengen mij tot niets,
zorgen die mij kwellen, de naderende dood,
harder trappen, het stoplicht staat op rood.
Af en toe duikt er iets op onder klep van m’n pet, een fietser of voetganger, een gedachte. M’n hoofd wilde niet mee naar de Kaap. Of is het eigenlijk m’n lijf, dat ik erheen heb gesleept? Het communiceert niet makkelijk omtrent de boekhoudsoftware, die niet geheel overeenkomstig werkt in de app of online. Eén factuur lijkt goed aangekomen te zijn bij de gemeente. Die hele boekhoudkundige wereld is me een akelig raadsel. Waarom zou je je erin verdiepen, verzuipen?
Er zijn te veel mensen, er zijn te veel wapens, er zijn te veel mensen met wapens. En dan die gekken die ze als verlosser zien, die ze verkiezen boven een gezamenlijk overleg, een overeenstemming om met elkaar de weg af te leggen, te zoeken naar oplossingen voor wat we op ons pad treffen, om verder te kijken dan de volgende dag, naar volgende levens, die van anderen, te komen generaties. Moeten we een andere nostalgie oproepen, naar de goede daden van mensen die door de eeuwen heen zich bewezen hebben, die mogelijk onderbelicht of vergeten zijn?
De deus
Voor de vrijwilligers en de vakantie, benauwd beleefd, vleselijk vriendelijk, en gelegen gastvrij. Het verzette werk, de verzwegen pijn, de meegenomen restanten. Routineus rustig ieder jaar weer. We schrijven het boek mensen die wat zeggen, op de rand van ongemak en aanvaarding, snakkend naar verheldering, vervoering, ontspanning. Verzet!
Slaapstand
Het bewustzijn kan uitgebreid worden naar andere omstandigheden in ons brein, waarin de chemie en stromen anders verlopen, al dan niet te verwoorden domeinen, die op ons gevoel en onze emoties inwerken, maar ons waarschijnlijk nauwelijks dichterbij een begrip van de wereld of onszelf brengen. Hooguit is het een bevestiging van de wetenschap dat we zo weinig kennis hebben van het universum en het leven daarin. Toch zijn we met onze zintuigen en gedachten van ver gekomen, hebben het nodige gewonnen en misschien ook wel wat verloren onderweg.
Volkskeuken
Amber Doctors van Leeuwen speelde voor NSRT in het Verhalenhuis de cello en computer met een bijpassend menu verwerkelijkt door Soyeon van moedersoep met zeewier, army stew (waarin spam/smac), en een ijsje van onwaarschijnlijke ingrediënten.
Minder aanwezigen dan verwacht en bijna iedereen even voor negenen weer op huis aan om niets van het voetballen te missen? De veegploeg en nablijvers konden de wedstrijd volgen op de beamer. Buiten was het rustig en stil. Geen tofu en tempeh mee.
Techniks
Dispensatie
Ze maken de dingen niet meer zo goed als voorheen? En wanneer was dat dan? De eerste de beste vervanger van de vervangen zeeppomp, die niet instelbaar bleek en te veel detergent verbruikte, haperde voortdurend. Made in …? Duitse degelijkheid? Chinese ambachtelijkheid? De monteur moest terug naar het Boterdiep. De voedingskabel was intussen losgekomen van de doorstroommeter en kortsluiting lag op de loer; vocht en elektra. Als we blijven verhalen, gaat het dan uiteindelijk een keer goed komen?