Van Linda kreeg ik gisteren melding van een merkwaardige vorm van phishing betreffende deze site, gestuurd naar inschrijven@. Kennelijk hebben ze de site automatisch gecrawled. Mijn WordPress is in tegenstelling tot wat ze beweren niet verouderd (alleen het gebruikte thema is niet nieuw) en genoeg beveiligd. Het bedrijfje zit in India, waar vanuit notoire oplichters opereren. Hopelijk laten ze het hierbij, al dat onnodige e-mailverkeer.
Het hydroblok is vervangen, alsmede de manometer en de (on)nodige rubbers. Onmisbare beroepen. De boxen naast het scherm in de lobby doen het weer; toch gewoon de (software)instelling in de processor. Gaat de groeispurt uit mijn verhaal? Wie zit in de buidel van wie?
Slechte tijding kwam met het bericht dat er geen warm water was in de keuken, wat al gauw kon worden vastgesteld als een storing in de ketel door de weggevallen waterdruk, die veroorzaakt bleek door een lekkage in het hydroblok. De reparateur is na anderhalf uur ter plaatse en kondigt na onderzoek en rondbellen een flinke reparatie aan voor aanstaande donderdag in de middag. Dat moet dan maar. Tot dan is er geen warm water, omdat de druk er geheel af is gehaald. Intussen de batterij van de zender van de gasklep vervangen en een spotje dat knipperde boven de oven, de brandmeldinstallatie getest, het rolgordijn op de deur van het gastenverblijf verhangen, waar een stop op moet, opdat de ruit niet tegen de planken aan de wand komt, nog wat snoeren van de tablets in de broodplanken gelijmd tegen loskomen en de raamlijsten in het nieuwe kantoor beter vastgezet. Nochtans het huis meester?
De warmte is niet weg; een wolkendek houdt de temperatuur hoog, de atmosfeer benauwd. Ik haal het bestelde op met de opgeknapte oude fiets, die een haast vertrouwd slepend geluid maakt door de losse flappen van de gescheurde kettingkast. Het plakband erop houdt niet, zoals verwacht. Moet ik er met naald en draad tegenaan voor die winkelhaak?
Beneden is het vandaag 27˚C, ruim dertig op zolder. Het weerhoudt mij er niet van. Ik pas de tekst van andermans mail richting opdrachtgevers aan en stuur deze terug. Er wordt niets mee gedaan, zit vol typo’s en een overbodige/onjuiste opmerking.
Ze moeten eens ophouden over paradigmaverschuivingen, ze lijken schering en inslag, maar verandert er nou werkelijk iets? Je roept quantumfysica en geeft er een draai aan, of extrapoleert de theorie naar gebieden buiten de natuurkunde van de subatomaire deeltjes, en hopla, daar gaan we weer een nieuwe kijk op het universum in, al komt het vaak niet verder dan de menselijke schaal. In de chaos breekt het nieuwe pas werkelijk door, zegt de toekomstkijker.
Op één van de lijst van wat veel impact heeft op het milieu: spullen! (Vooral electronica met zeldzame materialen.) Op twee: de auto (aanschaf en gebruik) – de omslag voor elektrisch rijden ligt al bij 1400 km per jaar (kleine tweedehands). Het best is een deelauto als je weinig rijdt. Op drie: het huis – duurzamer en kleiner wonen. Op vier: vlees eten en op vijf: vliegen. Beter, anders en minder.
Drie bomen zien vanuit je huis, dertig procent kroonbedekking in de wijk hebben, driehonderd meter vanaf een groene plek op loopafstand wonen. Ervaringsruimte voor de ervaringenruimte; de ideeënwereld van Plato? Steeds weer dat ‘geloven’, het onderbuikgevoel, de intuïtie, wanneer het te ingewikkeld wordt. Overrated, op z’n zachts gezegd. Ik weet het ook niet, maar er valt toch onderscheid te maken in de waarschijnlijkheid van veronderstellingen?
Omdat we zo zelfbewust zijn, vinden we het nodig betekenis te geven aan ons leven en de wereld, maar hebben we niet geleerd dat dit onmetelijke universum totaal onverschillig zou kunnen zijn?
Als mensen niet makkelijk beïnvloedbaar en goedgelovig zijn, waar komen hun vooroordelen dan vandaan? Zijn die ingebakken, zoals xenofobie, angst voor het onbekende, en moeten we juist geleerd worden anderen niet zonder meer te discrimineren op grond van ongegronde beweringen?
Neil Postman – Foreword to Amusing Ourselves to Death
We were keeping our eye on 1984. When the year came and the prophecy didn’t, thoughtful Americans sang softly in praise of themselves. The roots of liberal democracy had held. Wherever else the terror had happened, we, at least, had not been visited by Orwellian nightmares.
But we had forgotten that alongside Orwell’s dark vision, there was another—slightly older, slightly less well known, equally chilling: Aldous Huxley’s Brave New World. Contrary to common belief even among the educated, Huxley and Orwell did not prophesy the same thing. Orwell warns that we will be overcome by an externally imposed oppression. But in Huxley’s vision, no Big Brother is required to deprive people of their autonomy, maturity and history. As he saw it, people will come to love their oppression, to adore the technologies that undo their capacities to think.
What Orwell feared were those who would ban books. What Huxley feared was that there would be no reason to ban a book, for there would be no one who wanted to read one. Orwell feared those who would deprive us of information. Huxley feared those who would give us so much that we would be reduced to passivity and egoism. Orwell feared that the truth would be concealed from us. Huxley feared the truth would be drowned in a sea of irrelevance. Orwell feared we would become a captive culture. Huxley feared we would become a trivial culture, preoccupied with some equivalent of the feelies, the orgy porgy, and the centrifugal bumblepuppy. As Huxley remarked in Brave New World Revisited, the civil libertarians and rationalists who are ever on the alert to oppose tyranny “failed to take into account man’s almost infinite appetite for distractions.” In 1984, Huxley added, people are controlled by inflicting pain. In Brave New World, they are controlled by inflicting pleasure. In short, Orwell feared that what we hate will ruin us. Huxley feared that what we love will ruin us.
This book is about the possibility that Huxley, not Orwell, was right.
Beheer cookie toestemming
Om de beste ervaringen te bieden, gebruiken wij technologieën zoals cookies om informatie over je apparaat op te slaan en/of te raadplegen. Door in te stemmen met deze technologieën kunnen wij gegevens zoals surfgedrag of unieke ID's op deze site verwerken. Als je geen toestemming geeft of uw toestemming intrekt, kan dit een nadelige invloed hebben op bepaalde functies en mogelijkheden.
Functioneel
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door uw Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een website of over verschillende websites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
