foto: JR
Met een staart die het vliegen hindert;
de vlieg staart naar de hinde, al de flauwigheid.
Weeg af, kaats ballen, en vang weg.
You can’t catch me… gone like a cool breeze.
We hebben de herfst in onze voeten.
Bang voor het verval, vereenzelvigd met je kunnen,
gemaakt door de taal die je lichaam spreekt?
Het onbeholpen geklooi met de herseninhoud,
het slapen in je dromen, vrolijkheid als brandstof,
maar je gebruikt ‘m op in de kou. Je ontbeert.
Hoe kun je vliegen met hout in je nerven?