Vanwege werkveiligmetmedicijnen.nl lijkt het me raadzaam dat ik mijn bezigheden vandaag verleg naar minder inspannende zaken in prettiger omstandigheden.
A16/A13
Gebed
Geregeld is mijn verwondering er over het ontbreken van verwondering. Blij dat er nog een beetje van is, een restant, op sterven na dood, of een sluimerende kiem? De ramen moeten open! Frisse lucht, licht en leven! Een gaatje in de schedel, niet letterlijk – ik kende iemand die dat werkelijk had laten doen, geen kwaaie peer, maar hij was op zijn zoektocht ook ooit in het leger des heils terecht gekomen – ik moet echter terug naar de vrije gedachte. Met of zonder hulp en de moed en hoop niet verliezen.
U bent mogelijk de dupe geworden van softwarevervalsing. Dit exemplaar van Windows is niet als legitieme Windows-software gevalideerd.
Vraag om originele Microsoft-software.
Als die zou bestaan….
Gaan we het nog proberen?
Dat heb je ervan: zes dagen werk en dan een dag hoofdpijn. Zo zal de god die de aarde schiep zich ook wel gevoeld hebben. Ik heb gelukkig de vrijheid een dag (of wat) minder te werken en zal daar binnenkort weer gebruik van gaan maken, na maanden vijf hele dagen gedaan te hebben. Geld is ook niet alles.
Wat is er verkeerd aan de nieuwe wasmachine? Draait ie linksom? Is het een achterlader?
De wereld vergaat (nog) niet – je weet toch dat we op een verzameling natuurlijke tijdbommen leven? Er is een grens aan alles, weet ik, aan je geduld, aan je kennis, aan je krediet en aan de tijd.
@mijs.net
hier zit ik zonder pensioenopbouw, rijbewijs, vaste baan, geschikte opleiding, appeltje voor de dorst, doortimmerd plan, baanbrekend idee, gat in de markt, eurekagevoel, killerinstinct, handelsgeest, nieuwe kruiwagen, ideologie, kerkgenootschap, outstanding qualities, en misschien ook talent.
Voetballuh!
Al die gewesten en districten, de gemeentes daarin met bij elkaar duizenden voetbalclubs. Er wordt af en toe wat heringedeeld. We brengen het in kaart.
Handschrift
Verwaarloosde vaardigheid, niet omdat ik het niet (veel) meer gebruik, maar omdat ik er slordig mee omga. Ik schrijf mijn dromen op in een onwakker onleesbaar gekrabbel en maak verder slechts korte notities op allerlei losse papieren. Mijn handtekening krijgt ook aandacht tekort. Wanneer heb je die (straks) nog nodig? Ik heb toch al het idee dat ik een beetje afhaak bij de vooruitgang (up the hill backwards?); de doorgeschoten mobiliteit.
Da’s schrikken?
Een Britse fabrikant van deodorant liet onderzoeken welke zinnetjes bij mensen reacties van onrust of angst oproepen (zodat ze gaan transpireren…). Hier de top-10:
1. We moeten even praten.
2. De baas wil je nú spreken.
3. Ik heb een ongelukje gehad.
4. Kan ik je kredietkaart lenen?
5. Er is een lek (in de badkamer/wc/keuken).
6. Heb je aan mijn verjaardag gedacht?
7. Ik moet je iets vertellen.
8. Zeg, die grasmaaier/fiets/auto/ die ik van je geleend heb, (weet je nog), …?
9. Je bent toch niet vergeten dat we vanavond uit eten zouden gaan?
10. Ik weet dat het er slecht uitziet, maar …
De hersenen schijnen goed te werken bij gebruik van internet; de keuzes waarvoor je gesteld wordt over de vervolgen wegen stimuleren de grijze cellen. Beter dan (bijvoorbeeld) bij het lezen van een boek, zeggen de onderzoekers.
Punt voor mij, die zelden van papier leest.
Jeugdzorg
Zonder verdere uitleg; Advies- en Meldpunt Kindermishandeling. De inhoud ontgaat me geregeld, geconcentreerd op de data die de kaart vorm moeten geven. De cirkels zijn berekend. Het heeft ontegenzeggelijk iets verontrustends.
In 2007 heeft de GGD Rotterdam-Rijnmond voor alle kinderen in de leeftijd van 0-19 jaar de veiligheidsrisico’s getaxeerd. Er is een onderverdeling gemaakt in kinderen met een acuut risico, een hoog risico, een verhoogd risico en geen risico. In deze kaart zijn deze drie risico groepen bij elkaar opgeteld. De kleur van het gebied geeft aan in hoeverre het gebied afwijkt van het gemiddelde.
21:09
De kleinste doodlopende omweggetjes in mijn brein van aan de vergetelheid onttrokken onbenulligheden, knooppunten van niets. Zo is de tijd grotendeels beleefd.
Inter essant op de muur van de kale plee, waar overigens geen direct zonlicht kwam, of het moet nog bij een zekere zonsondergang dat ie net over de nok van de huizenrij aan de overkant piepte. Waarom weet ik dat niet en wel van andere woonplaatsen? Heel klein rood schrift op de planken vloer.