De duivel hale je!

met je mooie kerstgedachten!

Geen pretje. Geen alcohol, wel oliebollen en veel tv (/dvd). Zwaar verkouden.

Johannes B weet waar ie ’t moet halen en hoe ie ’t moet brengen

RVVP

handgemaakt

De ondergrond voor het Regionaal Verkeers- en Vervoersplan (dat het verkeers- en vervoersbeleid van de stadsregio Rotterdam vastlegt).

Diep zat, toch?

Ik sta op de (lange) tenen van mijn naasten…. wil het dan betekenisvol zijn dat ik wederom eens droomde te kunnen vliegen, of zweven althans? Ik heb al genoeg aan het in de hand houden van mijzelf; ga niet op last van anderen weer anderen de woestijn door leiden.

Toevallig las ik iets van een positivo die stelde dat je elke dag moet leven alsof het je laatste is (waanzin!) en dat mensen die hun werk zat zijn, het heft in eigen handen moeten nemen en (bijvoorbeeld) iets voor zichzelf zouden moeten beginnen.

Met wat? Zoals hij, een burootje met zijn gratuite adviezen? Dat klinkt als ratelband. Ik stel me voor dat iedereen dat gaat doen; onbegrensd verval. Een land vol cabaretiers, kunstenmakers, adviseurs, psychologen, mediatoren, filosofen, criminelen, en schrijvers natuurlijk. Geen kantoorklerken, loketmedewerkers, desktoppers, callcenterslaven, winkelbedienden, concierges, managers(!), procesoperators, fabrieksarbeiders, enz. en geldt het ook voor vuilnismannen, chauffeurs, bouwvakkers, monteurs, boeren en tuinders, zeelui, politie en brandweer, ziekenbroeders- en zusters, laboranten, schoonmakers, postbestellers, leraren, journalisten, vn-soldaten, om maar wat te noemen?

Ik heb het idee dat het dwarsliggen gecultiveerd wordt; dat wat ooit niet kon of mocht, is nu bon ton en je bent ouderwets als je daar niet in meegaat. Tegendraadsheid als modeverschijnsel. Het is dan ook totaal oppervlakkig. Ze doen het erom, want het geeft een bepaald aanzien. In de oprechte verwezenlijking van haalbare humane doelen kan je helaas nog altijd het lid op de neus krijgen. Voor de zwakkeren geen rechtvaardigheid – zij die gestenigd worden en zonder zonden zijn.

Decadente zondaars die toch nog klagen; ik kom echt niets te kort…

ds. P

arbo

Er gaat verdacht weinig etherisch om in mijn hoofd, in tegenstelling tot de kloppende bloedstromen die mijn zenuwuiteinden tarten. Het is daarbij alsof ik des nachts meer beleef dan overdag. De ontspruitende kiemen verdorren in het verzengende landschap…

Ik heb ‘m nog steeds (kreeg tot nu toe alleen reacties van een paar verdwaalde pc-gebruikers). Naar mijn weten doet ie het nog goed, al heb ik ‘m al enige tijd niet meer aan gehad, maar voordien was er niets mis mee. Ik zal zien of ik nog kans heb ‘m hier op mijn oude g3 aan te sluiten. Morgenavond om (±) half 8 is prima; ik zet ‘m klaar.

nachtvogels

Maastricht

Geen vakantie( )weer.
Ik heb nog een paar kaarten voor de atlas; dan is Maastricht ook bijgewerkt. Het zijn de bijlage F2 en F3, te plaatsen in het document “17 luchthavens P11.indd”, als het je belieft, voor Johan, als ie komt…

Zet even Skype aan, dan zoeven we het bestand zo over…

Kan je beter voor je houden

Zingeving is een mooi begrip; we geven zelf zin aan het leven, dat in zichzelf zinloos is. Zo kan je van alles bedenken, maar het zit in ons hoofd. Vraag is of het alleen in je eigen hoofd zit. In dat geval loop je het risico voor gek te worden versleten. Zodra het in de koppen van meerderen voorkomt, heb je kans dat het een geaccepteerd idee is.

Soms wens ik nooit geboren te zijn geweest, omdat het besef van de sterfelijkheid en de tijdelijkheid van het al dan ondraaglijk is. Anderzijds had ik dat dan niet geweten en de lol van het leven niet gekend. Wat een geluk dat ik hier ben en niet al te zwaar belast met lichamelijke of geestelijke gebreken; wat een pech dat ik niet nog gelukkiger en gezonder ben.

Is het niet vooral zo dat succes over het algemeen aan weinig anders te danken is dan aan een flinke dosis geluk en daar moet je vooral maar onwetend over zijn en blind op vertrouwen? Want je kan natuurlijk net zo goed over voldoende ignorance en confidence beschikken en ook nog eens reuze pech hebben. Het geluk lijkt wel veel vaker met de domme, maar die is misschien ook met minder tevree.

De mensheid gaat nog eens aan religieus fanatisme ten onder, of zou het evolutionair gezien een functie hebben? Ik weet niet of we op de uitkomst moeten wachten.

buiten de kerk

ga naar buiten

dit is niet de wereld
waarin je naar waarheid zoekt
de werkelijkheid is angstaanjagend
maar ook verbazingwekkend prachtig
en onverbiddelijk gevoelloos

get out
you won’t find any truth
in this world
reality is frightening
as well as astonishingly beautifull
and inexorably insensitive

Lekker zitten

Ik had even tijd nodig om uit mijn tuintje te komen. En daar praat ik graag over: ik vind het meestal slechts even lekker om in de zon te zitten of liggen. Al gauw word ik wat ongedurig en wil ik wat doen. Zoals een schuurtje bouwen, waarvoor ik wat moet zagen, graven en timmeren. Helaas schiet het nog niet op; tijd, ruimte en energie zijn me te krap. Ongelooflijk eigenlijk in dit onmetelijke en oneindige universum. Je kan maar beter in je verbeelding bezig zijn.

Na vroegere experimenten met strijkstokken en zelfbouwviolen niet meer in de weer geweest met zulke snaarbewegingen. Het fenomeen liep bij mij stuk op de kwaliteit van ‘the bows’ die ik had. Goedkope troep; de resten ervan liggen tussen de overige overbodige zooi op zolder (mijzelf incluis). Altijd houd ik nog overeind dat ik de draad (draden, eigenlijk) weer eens zal oppakken. Een aanvankelijke opleving van het gitaarspelen is intussen ook verzand in ander tijdverdrijf. Ik ben de laatste maand weinig actief met muziek bezig. Passief wel, met verzamelen en luisteren. Nieuwe en oude dingen en daarbij valt van alles door de mand, soms ook mijn kritische blik. Komt wel weer met enige afstand.

de stilte tussen ons [fragment2] 1990, m. Johannes B