handvaardig & huishoudkundig sinds ’t jaar ’00
De woede wordt alleen maar groter, al die falende apparaten, techniek, support. Je krijgt er schoon genoeg van, vuil is het! Speak like a fish – high pitched. Vergeet ’t maar even; de app voor de alarmsystemen werkt niet meer. Je kan hopen op een upgrade die wel werkt, of een nieuwe telefoon aanschaffen waarop de huidige versie goed draait. Terug kan niet.
Met een paar uurtjes is het werk gedaan. Lampen en tablets gecontroleerd, boek in de kassa gezet, en de zender voor morgen bij me gestoken. It smells fishy – kabeljauw uit Rusland? – en Alice onder controle? Op de de Atjehstraat geeft de CV-ketel een foutmelding: kortsluiting boilervoeler.
Vandaag wilde hij naar het station gebracht worden, terwijl ik op het punt stond op de fiets te stappen naar Katendrecht. Een kwartier eerder had ik gekund en dan doorrijden naar het huis. Het weer was er naar. Nu kwam ik behoorlijk nat aan. De soundcheck was bijna overbodig en voordat ik aan de bak moest, was het uren verder.
In die toestand toch aan een andere bergbeklimming begonnen, de afvoer van de spoelbak in de keuken, niet zeker of mijn beoogde oplossing zou werken. Een stuk ø 40 pvcpijp kon ik niet meer vinden, dus heb het moeten doen met een pp eindje, dat ik met siliconenkit vastzette, wat ook de afdichting van het rooster in de gootsteen moet garanderen. Bidden dat ze niet gaan bellen over lekkage, de komende dagen. O ja, de ansichtkaarten staan terug in de kassa.
Geen verkeerd woord, niet een zonde, gulzigheid. Gulai burenkol, iets om te proberen, in plaats van met casavebladeren. De toegang geforceerd, via de luiken aan de westkant. Je zou geen slechte inbreker zijn. De kom wat dieper gelegd, met de telefoonlamp aan, hangend in de mond, om het beitelwerk te kunnen doen. De stank is niet te harden en komt waarschijnlijk uit de koelkast. Hier wil je verder niet zijn; nog een stift terug in een scharnier geduwd, die uit een van de luiken was gevallen. Verkeerd om gemonteerd? Het eten was ok, de muziek absoluut niet mijn smaak. Het eerste verhaal over het onderscheid Indo/Indonesisch, informatief en vol humor.
Een dilemma voor de achttiende; vriendin viert haar verjaardag en je wordt geacht aanwezig te zijn bij de Chinese nieuwjaarsviering. Nog niet officieel gevraagd, al doen ze in Stager alsof dat wel zo is. Geen leuk programma, elk jaar ongeveer hetzelfde, met lamme dansen en muziek, veel vlees en andere vage gebruiken, maar je hebt al zo weinig te verdienen. Wie kan je er anders voor op laten draaien? Het zou een duur kado zijn.
Zolang mensen zichzelf centraal stellen in hun religieuze verhalen over en voor het belang van hun bestaan, zal het vernietigend zijn voor andere soorten, en de verschillen in opvattingen blijven voer voor onderlinge strijd.
Le seul fait de rêver est déja très important. Je vous souhaite de rêves a n’en plus finir et l’envie furieuse d’en réaliser quelques unes. Je vous souhaite d’aimer ce qu’il faut aimer et d’oublier ce qu’il faut oublier. Je vous souhaite des passions, je vous souhaite des silences, je vous souhaite des chantes d’oiseaux au réveil et des rires d’enfants. Je vous souhaite de respecter les différences des autres, parce que le mérite et la valeur de chacun sont souvent a découvrir. Je vous souhaite de résister a l’enlisement, a la indifférence et aux vertus négatives de notre époque, je vous souhaite enfin de ne jamais renoncer a la recherche, a l’aventure, a la vie, a l’amour car la vie est un magnifique aventure et nul de raisonnable ne doit y renoncer sans livrer une rude bataille. Je vous souhaite surtout d’être vous, fier de l’être et heureux, car le bonheur est notre destin véritable.
1er Janvier 1968
Zus belt, het gaat beter; we maken een afspraak voor zaterdag, opdat ik apparaten aansluit en blijf eten. Intussen werk ik nog wat van de vette paprikasoep naar binnen, die me ’s middags al enigszins opgebroken was. De rest weg? Ik hoorde een doffe knal in de verte ’s avonds, dacht nog dat ’t geen vuurwerk was, en zag later op tv iets over een explosie in een garage in Charlois. Geen nieuws via de app is goed, wat dat betreft.
Ik moet zaterdag toch even op, voor de bevoorrechte Syriërs.
Met een miljoen ben je klaar; alles daarboven voegt niets toe aan je kwaliteit van leven, volgens Nederlandse wetenschapper Ingrid Robeyns; ze noemt zich ‘limitarian’. Een tweede limiet legt ze op tien miljoen, maar die is dan niet puur persoonlijk, wellicht meer van een zelfstandige ondernemer. De obseniteit van mensen met veel meer is te wijten aan de inrichting van de samenleving, de absurditeit van het kapitalisme. Het gaat niet samen met democratie, duurzaamheid, rechtvaardigheid, en geweldloosheid.
Je benen in beeld. Struikelstenen te over. Het verkeerde donkerblauw op lichtblauw hersteld. Om enige vormvastheid te houden alle ‘waternamen’ in cursieve kapitalen gezet. Die hoofdletters zijn niet verplicht; dit is wat er wel staat op de site van RO: Namen waterwegen of rivieren In Rijksoverheid Sans Text Cursief, gespatieerd, de loop van het water volgend. In hemelblauw. De letters mogen diapositief zijn (wit in het water). Nou klopt dat voor de kleuren niet meer. Hemelblauw heeft alleen op wit (of zwart) voldoende contrast en witte tekst kan alleen op donker- en hemelblauw, dus niet op de lichtere blauwen (waarin water meestal wordt weergegeven).
Het gevoel tijd tekort te komen voordat je vanavond even en het weekeinde langer de deur uit moet. Na een paar weken niets, is het niet zo vanzelfsprekend om weer aan de slag te gaan voor de club, zie er zelfs tegenop. Daar gaat je vrijheid en het gaat de kas niet spekken.
Is dit een citaat van Dr. Spock? Opvoeding Bij chaos, anarchie, wetteloosheid zijn kinderen geen kinderen; geen kans tot verdere ontwikkeling, geen verlengde jeugd. Vroeg volwassenen met een gebrek aan kennis en ervaring voor een maatschappij waarin men de regels en orde tracht te herstellen. Zijn kinderen als dieren (te conditioneren)?
Van geen belang is het menen te herkennen van een gitaargeluid in een lam liedje, dat me deed denken aan Lou Reed op zijn album en titelnummer Coney Island Baby. (En dat blijkt een begrip in een geheel andere geschiedenis, van zuigelingen die in de eerste couveuses, nog voor dat deze in gebruik waren in ziekenhuizen, aan publiek werden tentoongesteld!) Terugluisterend hoor ik dat het de combinatie is met het subtiele spel van gitarist Bob Kulick; de klankkleur kan al eerder gebruikt zijn door anderen in een andere context. Valt het te doen om te achterhalen wie als eerste een bepaalde sound met gitaar wist te munten, die naderhand door anderen gekopieerd is?
Een drievoudige cd met werk van Guillaume de Machaut is binnen, opgedeeld in de ruim zestig stukken uit de 14e eeuw; religieuze en seculiere muziek. Nu nog eens ruimte vinden ze te beluisteren, ontdekken hoe uniek hij was voor zijn tijd. Een andere Willem, de Ridder, komt binnen met zijn lulverhalen, over zogenaamde illegale werken die hij in de vorige eeuw in het Stedelijk Museum te Amsterdam zou hebben aangebracht, maar niets anders dan vaak lelijke ontsieringen waren in en aan de wanden en plafonds van het gebouw, dat inmiddels geheel is verbouwd en enige allure heeft terug gekregen, waarmee het meeste van die zogenaamde kunst van hem zijn verdwenen. Zo kan ik het ook, moet je dan zeggen, want dat is altijd zijn motto geweest.
Bonden, coöperaties, organisaties en verenigingen waar je deel vanuit zou kunnen maken om een macht te vormen voor of tegen iets: moet gedaan worden, toch? Gehouden aan geschreven en ongeschreven wetten. Geen lid en je bent in het nadeel?
Mark Chavannes is overleden, bleek al 77, maar nu gaat die arme man niet meemaken wat er in Nederland gaat gebeuren. Geluk of ongeluk? En wie is ons geweten nu, met die geheel eigen kijk op wat er speelt in de politiek in Nederland?
Je gooit van alles te grabbel
Anderen schoppen er lekker doorheen
Op medeleven hoe je niet te rekenen
Fijn niet voortdurend pijn te hebben
en niet aldoor gezeur aan je kop
er een beetje op los te kunnen leven
zelf bepalen hoe je je leven vergooit
voorkomend anderen tot last te zijn
Als jij vindt dat je beter bent dan ik
ben ik dan beter dan jij?
Niet aldoor gezeur aan je kop, dat je er toch een beetje op los kan leven, dat je zelf bepaalt hoe je je leven vergooit, en voorkomt dat anderen al te veel last van je hebben. Als jij vindt dat je beter bent dan ik, dan ben ik beter dan jij.
Waren die overleden vrienden uitgeleefd, niet meer in staat om het verlies van hoop, het vervlieden van dromen, het verval van lichaam en geest het hoofd te bieden? Het zou voor jou een reden kunnen worden.
De nachtegalen
Ik heb van ’t leven vrijwel niets verwacht,
’t Geluk is nu eenmaal niet te achterhalen.
Wat geeft het? — in de koude voorjaarsnacht
Zingen de onsterfelijke nachtegalen.
J.C. Bloem (1887-1966)