pdansk

riffer sequence #4

analoog beroerd in digitaal geruis, lustige gaten geslapen in kuddeloze dagen, de petrochemische afhankelijkheid en demografische transitie, ‘s maandags zijn de gedienstigen vrij de nacht te trotseren, in de hoofdstad weliswaar, het gelukkige leven tekorten trotserend bruist, heb je alleen twee zonen loos, de oude fiets twee banden lek, de gekenden dood of anderszins vertrokken, te weinig bewust zijn voor behoud van kersenrood en pruimenpaars, geen verschoning voor schrijfvervuiling, €genetica

De deus

Voor de vrijwilligers en de vakantie, benauwd beleefd, vleselijk vriendelijk, en gelegen gastvrij. Het verzette werk, de verzwegen pijn, de meegenomen restanten. Routineus rustig ieder jaar weer. We schrijven het boek mensen die wat zeggen, op de rand van ongemak en aanvaarding, snakkend naar verheldering, vervoering, ontspanning. Verzet!

Braziliaans

Slaapstand

Het bewustzijn kan uitgebreid worden naar andere omstandigheden in ons brein, waarin de chemie en stromen anders verlopen, al dan niet te verwoorden domeinen, die op ons gevoel en onze emoties inwerken, maar ons waarschijnlijk nauwelijks dichterbij een begrip van de wereld of onszelf brengen. Hooguit is het een bevestiging van de wetenschap dat we zo weinig kennis hebben van het universum en het leven daarin. Toch zijn we met onze zintuigen en gedachten van ver gekomen, hebben het nodige gewonnen en misschien ook wel wat verloren onderweg. 

een taietje

Volkskeuken

Amber Doctors van Leeuwen speelde voor NSRT in het Verhalenhuis de cello en computer met een bijpassend menu verwerkelijkt door Soyeon van moedersoep met zeewier, army stew (waarin spam/smac), en een ijsje van onwaarschijnlijke ingrediënten.

Minder aanwezigen dan verwacht en bijna iedereen even voor negenen weer op huis aan om niets van het voetballen te missen? De veegploeg en nablijvers konden de wedstrijd volgen op de beamer. Buiten was het rustig en stil. Geen tofu en tempeh mee.

Dispensatie

Ze maken de dingen niet meer zo goed als voorheen? En wanneer was dat dan? De eerste de beste vervanger van de vervangen zeeppomp, die niet instelbaar bleek en te veel detergent verbruikte, haperde voortdurend. Made in …? Duitse degelijkheid? Chinese ambachtelijkheid? De monteur moest terug naar het Boterdiep. De voedingskabel was intussen losgekomen van de doorstroommeter en kortsluiting lag op de loer; vocht en elektra. Als we blijven verhalen, gaat het dan uiteindelijk een keer goed komen?

Ware kleuren

Last Great American Whale, Lou Reed, New York, 1989: Don’t believe half of what you see and none of what you hear.

Maar Dr. Jazz was werkelijkheid, ook al had ik nog nooit van hem gehoord en heb ik de gelijknamige compositie geschreven door Joe “King” Oliver in 1926 in een uitvoering van zowel de Bonzo Dog Band – hilarisch – als van Max Collie’s Rhythm Aces – gedegen. Het is niet zo zwart-wit geweest; de Nazi’s hebben jazz uiteindelijk als een propagandamiddel ingezet en die Luftwaffe-officier kon gedurende hun bewind vrijelijk genoeg publiceren over zijn favoriete muziek.

dr. Jazz (Daniël van Duijvenboode)

42

We don’t want to get hang-up on any one number. 24, 26, 35, toevallig. De eerste horde genomen; wachten op de monteur. Die bleek nog niet het licht te hebben gezien, totdat een collega hem op het mogelijke euvel wees, een kink in de stroomkabel.

Daarna was de beurt aan Laura, die de studio-setup voor de keet nog eens wilde doornemen. Intussen had ze mij de geluidsbestanden voor de tablets gestuurd met veel te grote illustraties erop geplakt, zodat ik ze allemaal met te croppen screenshots van een nieuw plaatje moest voorzien. Niet te doen op een laptop met een touchpad. En of ik op één station nog een track van een cd erbij wilde zetten. Die moest dan geript op een oude laptop met cd-drive.

Beneden had ik een zangeres met pianobegeleiding te versterken, incluis monitor. Blij als de avond voorbij is en je de nacht in kan. Met een volle buik evenwel. (Het is wat, tegen jezelf zitten praten in een zaal vol mensen.) Mokum allef (Amsterdam), mokum reisj (Rotterdam), mokum dallet (Delft), mokum beis (Berlijn). Wat word je wijs van al die fijne evenementen.

São João 24

De lucht geklaard van de vislucht komt de intocht, de oren prettig geteisterd, het lekkere eten geproefd; het maakt veel goed, roept herinneringen op, en toont het genieten van dit leven.

Groepsdenken

Breinbiotoop, neurodiversiteit, op de inhoud, niet op de persoon, relatieve slimheid. Waar sta je; gezeten, gelegen?

Het blijkt wereldvluchtelingendag, maar ik kan er niet aan ontsnappen. Het is een Arabisch feestje, een beetje saai. Het commentaar wordt me toch niet in dank afgenomen. Ik voel me net een witte man. Ze zullen uiteindelijk in grotere getale komen. Als we dan nog een open huis hebben.

De sterfelijkheid regent als een zomerbui over ons, willekeurig en onvoorspelbaar. Moordenaars en soldaten zijn weerloze klimaatontkenners, het hele jaar door. Wat is het in de wereld dat wij niet kennen? Een hemel voor onze kortzichtigheid, een universum van onwetendheid.

Nawras Altaky & Modar Salama