Categorie: beeld

Geplaatst op

Ketellek

Slechte tijding kwam met het bericht dat er geen warm water was in de keuken, wat al gauw kon worden vastgesteld als een storing in de ketel door de weggevallen waterdruk, die veroorzaakt bleek door een lekkage in het hydroblok. De reparateur is na anderhalf uur ter plaatse en kondigt na onderzoek en rondbellen een flinke reparatie aan voor aanstaande donderdag in de middag. Dat moet dan maar. Tot dan is er geen warm water, omdat de druk er geheel af is gehaald.
Intussen de batterij van de zender van de gasklep vervangen en een spotje dat knipperde boven de oven, de brandmeldinstallatie getest, het rolgordijn op de deur van het gastenverblijf verhangen, waar een stop op moet, opdat de ruit niet tegen de planken aan de wand komt, nog wat snoeren van de tablets in de broodplanken gelijmd tegen loskomen en de raamlijsten in het nieuwe kantoor beter vastgezet. Nochtans het huis meester?

all that jazz…
Geplaatst op

Weerlicht

De warmte is niet weg; een wolkendek houdt de temperatuur hoog, de atmosfeer benauwd. Ik haal het bestelde op met de opgeknapte oude fiets, die een haast vertrouwd slepend geluid maakt door de losse flappen van de gescheurde kettingkast. Het plakband erop houdt niet, zoals verwacht. Moet ik er met naald en draad tegenaan voor die winkelhaak?

Beneden is het vandaag 27˚C, ruim dertig op zolder. Het weerhoudt mij er niet van. Ik pas de tekst van andermans mail richting opdrachtgevers aan en stuur deze terug. Er wordt niets mee gedaan, zit vol typo’s en een overbodige/onjuiste opmerking.

Geplaatst op

Infocalyps

Ze moeten eens ophouden over paradigmaverschuivingen, ze lijken schering en inslag, maar verandert er nou werkelijk iets? Je roept quantumfysica en geeft er een draai aan, of extrapoleert de theorie naar gebieden buiten de natuurkunde van de subatomaire deeltjes, en hopla, daar gaan we weer een nieuwe kijk op het universum in, al komt het vaak niet verder dan de menselijke schaal. In de chaos breekt het nieuwe pas werkelijk door, zegt de toekomstkijker.

Op één van de lijst van wat veel impact heeft op het milieu: spullen! (Vooral electronica met zeldzame materialen.) Op twee: de auto (aanschaf en gebruik) – de omslag voor elektrisch rijden ligt al bij 1400 km per jaar (kleine tweedehands). Het best is een deelauto als je weinig rijdt. Op drie: het huis – duurzamer en kleiner wonen. Op vier: vlees eten en op vijf: vliegen. Beter, anders en minder.

Drie bomen zien vanuit je huis, dertig procent kroonbedekking in de wijk hebben, driehonderd meter vanaf een groene plek op loopafstand wonen.
Ervaringsruimte voor de ervaringenruimte; de ideeënwereld van Plato? Steeds weer dat ‘geloven’, het onderbuikgevoel, de intuïtie, wanneer het te ingewikkeld wordt. Overrated, op z’n zachts gezegd. Ik weet het ook niet, maar er valt toch onderscheid te maken in de waarschijnlijkheid van veronderstellingen?

Omdat we zo zelfbewust zijn, vinden we het nodig betekenis te geven aan ons leven en de wereld, maar hebben we niet geleerd dat dit onmetelijke universum totaal onverschillig zou kunnen zijn?

Als mensen niet makkelijk beïnvloedbaar en goedgelovig zijn, waar komen hun vooroordelen dan vandaan? Zijn die ingebakken, zoals xenofobie, angst voor het onbekende, en moeten we juist geleerd worden anderen niet zonder meer te discrimineren op grond van ongegronde beweringen?

Geplaatst op

pdansk

riffer sequence #4

analoog beroerd in digitaal geruis, lustige gaten geslapen in kuddeloze dagen, de petrochemische afhankelijkheid en demografische transitie, ’s maandags zijn de gedienstigen vrij de nacht te trotseren, in de hoofdstad weliswaar, het gelukkige leven tekorten trotserend bruist, heb je alleen twee zonen loos, de oude fiets twee banden lek, de gekenden dood of anderszins vertrokken, te weinig bewust zijn voor behoud van kersenrood en pruimenpaars, geen verschoning voor schrijfvervuiling, €genetica

Geplaatst op

Zoongewicht

De CV-ketel geeft geen warm water meer, maar ook geen storingscode en resetten met de daarvoor bestemde knop lijkt ook niets te doen (de knop zelf en eventueel effect op het apparaat). De doorstroommeter blijkt kapot. Bovendien is de filter(opvang)bak al jaren niet geleegd en verschoond, waar een hoop donker water en ketelsteen uitkomt. Door een lekkage was de kabel die de meter voedt gecorrodeerd. Ze improviseren een herstelde connectie met een kroonsteentje en bestellen een nieuwe kabel, waarmee ze dit onzekere construct binnenkort komen vervangen. Geen bakfiets kopen, dus?

Een stad is nooit af, maar ik kan me voorstellen dat je er klaar mee bent. Toevallig hoorde ik gisteren dat er paniek heerst onder caravaneigenaars, omdat ze geen stalling kunnen vinden voor hun sleurhut; alles is vol. Ze kunnen misschien erin gaan wonen en zich aansluiten bij de Roma, rond gaan trekken. Als ze hun huis verkopen komt er weer plek voor woningzoekenden. Of maak er een tiny house van en verhuur het. Naar Ter Apel met die dingen! (Hier nabij staat er al een hele poos een, maar met een misleidende sticker erop dat ie een buurtfunctie heeft.) We krijgen het wel weer op orde, eens…

Antikraak gaan wonen in een gewezen meideninternaat, op twintig minuten van Utrecht. Ergens in het historisch ogende centrum, met eigen keuken en badkamer. Ik moet het nog zien.

Geplaatst op

Wijzende mannen

Zelden zing ik nog zoevend op de fiets, 
saaie rechte wegen brengen mij tot niets, 
zorgen die mij kwellen, de naderende dood, 
harder trappen, het stoplicht staat op rood.

Af en toe duikt er iets op onder klep van m’n pet, een fietser of voetganger, een gedachte. M’n hoofd wilde niet mee naar de Kaap. Of is het eigenlijk m’n lijf, dat ik erheen heb gesleept? Het communiceert niet makkelijk omtrent de boekhoudsoftware, die niet geheel overeenkomstig werkt in de app of online. Eén factuur lijkt goed aangekomen te zijn bij de gemeente. Die hele boekhoudkundige wereld is me een akelig raadsel. Waarom zou je je erin verdiepen, verzuipen?

Er zijn te veel mensen, er zijn te veel wapens, er zijn te veel mensen met wapens. En dan die gekken die ze als verlosser zien, die ze verkiezen boven een gezamenlijk overleg, een overeenstemming om met elkaar de weg af te leggen, te zoeken naar oplossingen voor wat we op ons pad treffen, om verder te kijken dan de volgende dag, naar volgende levens, die van anderen, te komen generaties. Moeten we een andere nostalgie oproepen, naar de goede daden van mensen die door de eeuwen heen zich bewezen hebben, die mogelijk onderbelicht of vergeten zijn?

onophoudelijk eentonig
Geplaatst op

De deus

Voor de vrijwilligers en de vakantie, benauwd beleefd, vleselijk vriendelijk, en gelegen gastvrij. Het verzette werk, de verzwegen pijn, de meegenomen restanten. Routineus rustig ieder jaar weer. We schrijven het boek mensen die wat zeggen, op de rand van ongemak en aanvaarding, snakkend naar verheldering, vervoering, ontspanning. Verzet!

Braziliaans

Geplaatst op

Slaapstand

Het bewustzijn kan uitgebreid worden naar andere omstandigheden in ons brein, waarin de chemie en stromen anders verlopen, al dan niet te verwoorden domeinen, die op ons gevoel en onze emoties inwerken, maar ons waarschijnlijk nauwelijks dichterbij een begrip van de wereld of onszelf brengen. Hooguit is het een bevestiging van de wetenschap dat we zo weinig kennis hebben van het universum en het leven daarin. Toch zijn we met onze zintuigen en gedachten van ver gekomen, hebben het nodige gewonnen en misschien ook wel wat verloren onderweg. 

een taietje

Geplaatst op

Volkskeuken

Amber Doctors van Leeuwen speelde voor NSRT in het Verhalenhuis de cello en computer met een bijpassend menu verwerkelijkt door Soyeon van moedersoep met zeewier, army stew (waarin spam/smac), en een ijsje van onwaarschijnlijke ingrediënten.

Minder aanwezigen dan verwacht en bijna iedereen even voor negenen weer op huis aan om niets van het voetballen te missen? De veegploeg en nablijvers konden de wedstrijd volgen op de beamer. Buiten was het rustig en stil. Geen tofu en tempeh mee.