handvaardig & huishoudkundig sinds ‘t jaar ’00
We likken onze wonden, ruimen het veld, vervloeken de grenzen. Het gemoed loopt over, blauw omrande dagen, het toekomende is leeg. Vuurwerk, katten, honden, goedgelovigen. Gezegd, geschreven, verbeeld, verstopt, verborgen, vergeten. Schichtig van verre geluiden.
De morna dag gevierd. Een beetje verlaat door een voetbalwedstrijd, gesloten Maastunnel en de Sinterklaastijd, de oude Kaapverdianen die opgehaald moesten worden, de kokkin die niet op kwam dagen. Er was warmte binnen, koude buiten.
De minima. Het ministerie van armoede, want die moet wel blijven. In arren moede.
Wat is de meerwaarde van tegenmacht? Wat is het maatschappelijk middenveld? Minder lokaal, meer centraal, minder regionaal, meer internationaal.
Racisme en overige discriminatie zitten in de vezels van ons systeem, maar degenen die daar garen bij spinnen zullen niet in onze kerk komen. Pissen we tegen de verkeerde boom? Het zal veel mensen in dit land een worst wezen.
Met ziekteverlof werken aan de kaarten van de Maatregelen ecologisch herstel van de Maas waarbij de beste kleurcontrasten in acht worden genomen.
Te veel beeld verwerkt, tijd om weer wat geluiden te mangelen? Niets sprekender dan een goede muzikant: de flamenco gitarist is adembenemend. ‘s Avonds diverse dichters uit Albanië met koppige wijn uit het land van herkomst.
Het duurt zoals gewoonlijk voordat we naar huis kunnen, de lichten en luisterplekken uit, stoelen weg en op tafel, een lamp verwisseld, een verstopping verholpen in de spoelkeuken, de kassala opgeborgen, maar om middernacht is het wel gedaan.
Zo weinig als we weten van India, al die gewesten, keukens, klederdracht, film en muziek, talen en religies, migratie en verspreiding, kolonisatie en ontwikkeling. Pulav (nasi met noten), sambar (zure linzensoep), raita (tzatziki), jalebi (toetje). Zoek het op!
Commentaar van het projectbureau op de kleurcontrasten in de onlangs geleverde deelkaarten, maar die schiet enigszins het doel voorbij. Dat tekst goed moet contrasteren is duidelijk, maar er is geen blauw voor het water dat voldoende contrasteert met het geel van de ondergrond behalve de donkerste. Dat verstoort het onderscheid met het gebruikte donkerblauw, dus een oplossing lijkt het geel weg te laten en de gemeentes langs de Maas slechts aan te geven met grenzen en namen.
Blauw en grijs zijn hoe dan ook niet in een aanvaardbaar contrast te krijgen, tenzij met de lichtste grijs en de donkerste blauw, of andersom lichte blauw met donkerste grijs (is bijna antraciet). Overigens zijn ook alleen donker- en hemelsblauw voldoende contrasterend op wit, maar er is naar mijn weten in de huisstijl cartografie niet vastgelegd dat al het water een van die kleuren moet hebben. Ook voor grijs (wegen, bebouwing) op wit geldt dat alleen de donkerste grijs en zwart voldoende contrast geven.
We werken nu met de rgb-kleuren van de rijksoverheid, bedoeld voor gebruik op schermen/het web. Voor drukwerk is er het cmyk-palet, wat wij in het verleden nog wel inzetten, toen kaarten daadwerkelijk werden geprint/gedrukt. Pdf’s, die zowel op schermen als in prints gebruikt kunnen worden, vallen er een beetje tussen, maar het is voor ons nogal arbeidsintensief als we ook weer in cmyk zouden moeten werken – een soort dubbelboekhouding.
Hannibal weidde uit over de verschillende traditionele muzieksoorten in Syrië en stelde de uitdagende vraag waar die traditie in Nederland gebleven is. Moeten we op zoek naar brengers van het middeleeuwse lied, of gezang van latere eeuwen? Een prettige bijeenkomst met goede muzikanten, een niet te volle zaal, en meer dan voldoende te eten. We hadden we de nodige tijd nodig om de hele boel op te tuigen en af te stellen met al die akoestische instrumenten. De nieuwe standaards bewezen hun nut. Fijn dat het vooral luisterrijk was en we slechts naar elkaar te kijken hadden, niet afgeleid door beeld van buiten. Een beroep op het voorstellingsvermogen en richtingsgevoel.
Come and spent your time, and money, at the People’s kitchen in The house of stories Belvédère, Rotterdam – happiness, blissfulness, togetherness…
Quem mostrava esse caminho longe?
Quem mostrava esse caminho longe?
Esse caminho pa São Tomé
Quem mostrava esse caminho longe?
Quem mostrava esse caminho longe?
Esse caminho pa São Tomé
Sodade, sodade
Sodade dessa minha terra, São Nicolau
Sodade, sodade
Sodade dessa minha terra, São Nicolau
Quem mostrava esse caminho longe?
Quem mostrava esse caminho longe?
Esse caminho pra São Tomé
Quem mostrava esse caminho longe?
Quem mostrava esse caminho longe?
Esse caminho pra São Tomé
Sodade, sodade
Sodade dessa minha terra, São Nicolau
Sodade, sodade
Sodade dessa minha terra, São Nicolau
Se vou escrever muito a escrever
Se vou esquecer muito a esquecer
Até dia que vou voltar
Se vou escrever muito a escrever
Se vou esquecer muito a esquecer
Até dia que vou voltar
Sodade, sodade
Sodade dessa minha terra, São Nicolau
Sodade sodade
Sodade dessa minha terra, São Nicolau
Sodade, sodade
Sodade dessa minha terra, São Nicolau
Sodade, sodade
Sodade dessa minha terra, São Nicolau
Sodade, sodade
Sodade dessa minha terra, São Nicolau
Sodade, sodade
Sodade dessa minha terra, São Nicolau
Sodade, sodade
Sodade dessa minha terra, São Nicolau
Amandio Cabral / Luis Morais
in een poging de dag te rijmen
tot een betekenisvol werkstuk
laat, ver, in wind, op water
met de voeten
de begane weg
ergens heen of vandaan
met koffie, in de zon
oren ruisend, galmend
de bekers klinkend
het verhaal verteld
Natuur of landschap? Rond de 52e breedtegraad en 4,5 lengtegraad.
In een wereld vol gedachten
in de ongerijmde verhalen
waar woorden dansen in de wind
waar zin en onzin versmelten:
Soms leidt intelligentie tot grootse daden,
uitvindingen, ontdekkingen en creatieve parade zaden,
maar soms kan het leiden tot destructie en pijn,
wanneer we verstrikt raken in ons eigen brein.
(ChatGPT)