Gaan we het nog proberen?

Dat heb je ervan: zes dagen werk en dan een dag hoofdpijn. Zo zal de god die de aarde schiep zich ook wel gevoeld hebben. Ik heb gelukkig de vrijheid een dag (of wat) minder te werken en zal daar binnenkort weer gebruik van gaan maken, na maanden vijf hele dagen gedaan te hebben. Geld is ook niet alles.

Wat is er verkeerd aan de nieuwe wasmachine? Draait ie linksom? Is het een achterlader?
De wereld vergaat (nog) niet – je weet toch dat we op een verzameling natuurlijke tijdbommen leven? Er is een grens aan alles, weet ik, aan je geduld, aan je kennis, aan je krediet en aan de tijd.

orkestra [remix]

arbo

Er gaat verdacht weinig etherisch om in mijn hoofd, in tegenstelling tot de kloppende bloedstromen die mijn zenuwuiteinden tarten. Het is daarbij alsof ik des nachts meer beleef dan overdag. De ontspruitende kiemen verdorren in het verzengende landschap…

Ik heb ‘m nog steeds (kreeg tot nu toe alleen reacties van een paar verdwaalde pc-gebruikers). Naar mijn weten doet ie het nog goed, al heb ik ‘m al enige tijd niet meer aan gehad, maar voordien was er niets mis mee. Ik zal zien of ik nog kans heb ‘m hier op mijn oude g3 aan te sluiten. Morgenavond om (±) half 8 is prima; ik zet ‘m klaar.

nachtvogels

ga naar buiten

dit is niet de wereld
waarin je naar waarheid zoekt
de werkelijkheid is angstaanjagend
maar ook verbazingwekkend prachtig
en onverbiddelijk gevoelloos

get out
you won’t find any truth
in this world
reality is frightening
as well as astonishingly beautifull
and inexorably insensitive

kringloop

als ik was weggelopen
zou ik blij geweest zijn
terug te komen
weer hier te wezen
het scheelt gedoe
dat ik bleef
of ging het daarom?

ja, welke dag?

blij met een dooie mug. waar dan? 
regulier is toch een dwarsstraat? 
ik ga die ramen niet zitten tellen.
ik stoot mij aan de ongenoemde stenen, 
die op de hoek van de samenleving. 
ineens breekt de zon door.
toevallig.

Denkbeeldige doenerijen

onverwijderbaar strijkstokgebruik
kindklaar doorkabbelend
avondloos normen-en-waardenvol
paarsvlekkend cadillacavontuur
gedonderpreek
verbouwmarkt

sprijkje; voor het slapen gaan, met en voor Johannes B, vandaag

(leegte)

ik zit in het donker op de wc
een ventilator ronkt
de buitendeur staat op een kier
het licht gaat uit bij de buren

de vergeetachtige huizen
de krampachtige tuinen
de niets vermoedende mensen
het niet gebeurde, ongevreesde

volkomen betekenisloos
ook voor mij

wolk

je kon zo lekker moe zijn
uitgeput in bed en in slaap vallen
of nog even de kosmos inkijken
je geest verruimen met maanlicht

in de zon liggen luisteren
warm in en aan je lijf
heet in en op je hoofd
het zweet liep in stralen

Onooglijk

Een kleine ingreep voor deze mens, 
maar een enorme uitwerking voor 
zijn menswaardigheid!

Geen idee wat die narcotiseur in dat infuus had gestopt, maar ik lag daar prinsheerlijk op dat verrijdbare bed, onder een doek en een deken, mijn hoofd in het kussen, terwijl de chirurg eigenaardige muziek maakte met zijn instrumentarium. Het apparaat, waar ie waarschijnlijk mijn vertroebelde lens mee opzoog, klonk als een synthesizer die hoog en laag piepte en zo een animerende abstracte compositie vormde. 

Herfst

van alles valt, 
buiten en binnen, 
in huis, in mijn hoofd.

gMengd

Kranig
Als nieuw, nooit gebruikt volgens mij;
geen idee hoe ik eraan gekomen ben.
Misschien van een van m’n broers.
Het ding is 17 cm breed (bij de knoppen),
20 cm hoog (incl. de tuit),
9 cm diep bij de kranen,
en die tuit steekt tot 20 cm uit.
Een glimmende Grohe.