Is het nationale gerecht cachupa een verbastering van catch up, het maal dat de slaven kregen voordat ze verscheept werden naar Amerika? Inmiddels traditioneel geserveerd op de Cabo Verde inloopmiddagen van steeds een andere kok. Vandaag was dat Dona Ninah, eigenlijk Ernestina geheten, naar het schip dat een nationaal symbool is geworden . Gisteren was het Dia da Liberdade e da Democracia, de herdenking van de eerste vrije verkiezingen op de eilanden, 13 januari 1991. Gastheer Jorge Lizardo Oliveira vertelde de verhalen, stond de kok bij, introduceerde de artiesten en draaide zelf ook nog muziek.
Uitgekleed
Het moest allemaal simpeler, contrastrijker, duidelijker. Laten we maar geloven dat verandering mogelijk is; er is een hoop veranderd, maar waardoor is dat gebeurd? Het individu dat zich verzet, of tegen de stroom in gaat? Is er een stroom, of slechts chaos waarin wij patronen denken te zien. Zo zijn mensen ingedeeld in genders, persoonlijkheden, regio’s, vaardigheden, functies, hen toebedeeld rollen, een hoeveelheid invloed, beloning, goederen, rechten en plichten van niets tot te veel. Het ongemakkelijke harnas dat je mist.
Volgens de droomdeskundige doet rem-slaap met name de hersenen opwarmen om de werking ervan te blijven garanderen en zullen daarom de belevenissen in die tijd kunnen blijven hangen. Er zit echter geen continuïteit in, zoals in de werkelijkheid van alle dag; daar heerst de tijd.
Gereed
Voor morgen, het weekeinde, volgende week, komende maanden en jaar. De kerstbomen liggen buiten, niet op een toegelaten plaats, de kerstversiering terug op zolder, de displaykoeler opgeschoven, de vriezer vrijwel leeg vanwege een stroomonderbreking, wat al eerder, voor kerst nog, de afzuigers op het dak was overkomen, daar de roosters van gekuist, een nieuwe vliegenvanger besteld, en de tafels zoveel mogelijk op hun plek.
Meet the lasange; geen wonder dat we het zelden eten. De tijd dat het duurt eer het in de schaal zit en dan moet het nog een half uur bakken. We deden ons best er wat van te maken, een volle saus van tomaten, ui, wortel en knoflook sloeg op alle fronten de zeker negen jaar oude uit het pakje van Honig. In mijn ongeduld zette ik de schotel nog even in de oven met bovenwarmte nadat de toplaag nog niet geheel gaar bleek, maar ik had erbij moeten blijven, zodat de boel niet was aangebrand.
Geen gehoor uit Maastricht of Noord. Intussen loop ik alle bestanden van de interactieve pdf nog na; fijnslijperij en tijdverdrijf. Morgen verder? Er hoeft niet elke dag wat.
Gently
Niet geheel tevreden over het resultaat, het gerommel met de aansluitingen, de afvoer die iets te krap zit. Maar zolang het niet lekt, soi. Het zal niet mutsenproef zijn. De eerste uren arbeid dit jaar; niemand gezien of gehoord. Op tijd thuis, beetje chillen en dan een lading boodschappen doen. Ik kon m’n lol niet op: je een breuk sjouwen, dingen vergeten of niet kunnen vinden.
Met de thuisgenoten een traditioneel Slowaaks gerecht gemaakt, fijn geraspte aardappel gebonden met meel en ei, in kokend water in kleine wurmpjes gaar gekookt. Dat dan gemengd met speciale zachte schapenkaas en gebakken ‘spekjes’, lenteui en bieslook er bovenop. Geen gek eten. Net wat je nodig hebt, om het warm te krijgen, de thermostaat even op 19˚.
Verborgen leed
De zoete inval: medewerkers ook aan de slag, anderen waren er om iets te halen, een buurvrouw kwam wat brengen, verongelijkten dachten te komen buurten, koks inden hun geld, en de aannemer en aangever sloopten de vloer en aanverwante zaken, verlegden de leidingen, vulden de boel weer; zand erover en de rotzooi opgeruimd. Een paar dagen drogen en dan volgend jaar verder.
Je kan makkelijk voor de zon op dezer dagen, de mensen die dood zijn vergeten, afspraken niet weten na te komen, en er vanuit gaan dat verwachtingen en hoop zinloos zijn. Terug luisteren, met afstand in tijd en ruimte, in herhaling vervallen en uitgekauwd, zonder richting en doel, naar een resultaat dat voor even bevrediging geeft.
∑§¢Æπ∑
Geen🍷in huis, wel ◻️en ook 🚱naast📵🚭want🚙 en 🤢maar 👍
Je praat, beweegt, eet; je zal wel leven, zullen ze denken.
Neem aan dat hij bedoelt, dat ie geen excuses heeft voor het eten van vlees, maar het is wellicht afhankelijk van z’n levensbeschouwing. Een ervan zou kunnen zijn, dat we ons allen als onlosmakelijk deel van het universum moeten zien, waarin de elementen hun onverbiddelijke gang gaan en wij als mensen toevallige en onvrijwillige getuigen zijn, vanuit de twijfel dat het misschien geen verkeerde gedachte is.
Biedt dit een beetje tegenwicht aan al die dominees die hun evangelie prediken? Zelfs de overdaad zou je nog kunnen verdedigen, omdat die ons einde zal bespoedigen en dat kan een zege zijn voor andere soorten. Voor het heel(&)al maakt het allemaal geen moer uit.
Muizenval
Hoe waarschijnlijk is een buitenaardse beschaving en kunnen we iets zeggen over hun ontwikkeling? Moet je daar eerst The Dawn of Everything, Papyrus, of De Rozentuin voor lezen? Of kunstmatige intelligentie op loslaten? Het is een web van gedachten, maar uitgeplozen blijft er weinig van over.
Je doet wat je kan, maar nooit goed genoeg. Teken op: ‘alsnog geen kerstkaart’ of ‘alvast geen kerstkaart’. Langste nacht, kortste dag. Yalda. Het is ook ‘wereldorgasmedag’; wereldvrede brengt het niet met al die vrouwen en kinderen verkrachtende soldaten, rovers, priesters, mannen.
Toonbeeld
Is dat de toon van de dag, de tijd niet krijgen om dingen af te maken, of ermee achterlopen? Op het punt staan de namen op de papieren te ontcijferen door ze meer in het licht te houden. Er vanaf willen zijn, de druk weg, het ophouden van een imago dat misschien niet vals, maar toch tenminste vaag of vervormd is. Een te lage resolutie, te weinig details, onvoldoende rimpels en vlekken? Een daad van verzet tegen structuur, toen we ons nog tegen de wereld keerden, tegen regels en gebruiken, tegen wat normaal heette te zijn.
Breintijd
Het vriest aldoor dezer dagen. Na zondag wordt ’t beter, voorspellen ze. Werken en eten, ’s middags in slaap vallen aan de werktafel. Kan je pijn weglachen of onschadelijk denken? De buitenkraan afgesloten en open gedraaid. Een kraakheldere nacht met strakke sterren aan de hemel; de kou valt even mee. Blijven slikken, ondanks het ongemak.
RotteRoots #1
We moesten maar afwachten wie er kwamen en met wat; alles uit de kast om het hoorbaar te maken, hun namen opgezocht uit warrige informatie, de madam die bedankt wordt, de wat magere opkomst, dezelfde snijbonen en het alfabet op z’n Turks, meezingen en dansen, studenten van Codarts uit alle windstreken, voertaal Engels. Alles terug opgeruimd. Volgende keer beter?