Alsof we niet weten wat er in de wereld gaande is, bouwen we een houten hut, een kiosk, of een buitenpost. We hebben elektriciteit voor het zagen, boren en schaven, maar het meest gaat op spier- en denkkracht met slechts de zon en wind, de vragen en op- en aanmerkingen van passanten, het water uit de kraan en het eten uit de keuken. Onderling spreken we alles behalve koeterwaals, maar verstaan elkaar soms niet. Het kiert en tocht, op de heersende windhoek kan alles open, ook de slaande deuren, zodat hier de volgende coronagolf niets hoeft te worden gesloten. Dit alles is betrouwbaar nieuws.
Hou je haaks
Het hout naar de loods vervoerd. We namen de deuren ook mee. Met Joop de boel op- en de zaagsnedes gezet. Om twee uur terug naar het huis, waar we wat aten en ik met Mark de douchekraan in het gastenverblijf inspecteer. Ik haal een kraandeel bij Karwei, waar ze geen linksdraaiende hebben, dus uiteindelijk blijft ie nog even druppen. En dan verder met het kozijn, dat ik uiteindelijk niet helemaal haaks krijg in een hoek.
Vietnamees
Chris zou toch ook gewoon van geluk gestorven kunnen zijn:
Dying of a broken heart was just a figure of speech until 2002 when Dr Hikaru Sato and colleagues at Hiroshima City Hospital described it in a study. Sato named the condition takotsubo cardiomyopathy. It was quickly dubbed “broken heart syndrome”.
More recently, scientists have discovered that you can also die of an excess of happiness. And it is the same condition: takotsubo cardiomyopathy. Naturally, it’s being called “happy heart syndrome”.
First, it should be stressed that takotsubo cardiomyopathy is rarely fatal. As with other cardiomyopathies (disease of the heart muscle), most people recover within a couple of months without long-term heart damage.
It is so named because people with the condition have an abnormally shaped left ventricle – the main pumping chamber in the heart. Sato thought the shape – narrow at the top and ballooning at the bottom – resembled the ceramic pots used to trap octopuses (takotsubo), hence the name. This ballooning weakens the heart muscle, affecting its ability to pump blood effectively.
More cases or better awareness?
A study of around 135,000 people in the US found that the number of people diagnosed with this condition increased steadily over the 11 years that the study was conducted (2006-2017). It is more common in women (88%) and seen most commonly in people aged 50 and over.
Doctors are probably finding more cases now because there is better awareness of the condition, people are living longer and there are better diagnostic tools to detect it.
Until recently, this “broken heart” syndrome was shown to be associated with significantemotional or physical stress. The exact mechanism by which the stress causes the change in the heart’s shape and the subsequent symptoms – chest pain and shortness of breath – is still not fully understood.
Doctors have noted similar harmful changes to the heart in people with conditions, such as pheochromocytoma (a rare tumour on the adrenal glands) and central nervous system disorders. In these conditions, there is an excess of catecholamines, which are hormones, such as adrenaline, noradrenaline and dopamine, made by the adrenal glands. This provides a hint of the possible role of these hormones in takotsubo cardiomyopathy.
The role of these hormones in broken heart syndrome has been further cemented by the exact same ballooning of the heart’s left ventricle being witnessed in patients treated with these catecholamines while undergoing cosmetic rhinoplasty (“nose job”).
In stressful situations, these catecholamines are increased and they affect the body, particularly the heart where they are involved in increasing the heart rate and strength of the heartbeat. This effect in stressful situations is not a surprise, as often the body and mind go into a fight-or-flight mode, which triggers the release of these catecholamines.
Stressful events that can trigger takotsubo syndrome includereceiving bad news (such as a cancer diagnosis), the loss of a loved one, domestic violence, a car accident and even public speaking.
The flip side
Most recently, researchers in Germany have described patients with takotsubo syndrome triggered by happy events, such as a wedding, the birth of grandchildren and winning the jackpot.
Of 910 patients in the study who had an emotional trigger for takotsubo syndrome, 37 had happy heart syndrome and 873 had broken heart syndrome. Unlike broken heart syndrome, which mainly affects women, happy heart syndrome was mostly observed in men.
The researchers found that deaths and complications from happy heart and broken heart syndrome are about the same, that is to say, rare. So don’t worry about getting emotional about life’s big events. They’re very unlikely to kill you. But if you do feel pain or pressure in your chest, always seek medical help.
Imershón
North Sea Round Town, in Verhalenhuis Belvedere met muziek en vertellingen van Vernon en eten van zijn vrouw Daya temidden van een volle zaal gretige gasten. Jazz en volksmuziek, herkenbaar op zich en in het samengaan. De verbinding met de geschiedenis van Curaçao is sterk. Zolang mijn moeder nog leeft, loop ik niet rond als een dronkaard, zolang mijn moeder nog leeft, loop ik niet te klagen dat mij iets ontbreekt.
Warmhartig optreden in akoestische en quadrafonische ruimte en opstelling; waar ga je zeggen dat het muzikaal vakmanschap niet leidt tot al te bijzondere composities? Alsof dat ertoe doet. Het swingt genoeg, af en toe denk je Dolphy te horen, zonder dat je er kippenvel van krijgt. Het vlees van zulk gevogelte zat wel in het eten.
Kwartaalafsluiting
Uit de felle zon blijven is de beste remedie voor ugly white folks! (Thing-Fish, The Mammy Nuns, F. Zappa)
Het werk mag geen naam hebben: gids voor schrijvers van het gesproken woord in de nacht. Een podium en een microfoon; op zeker moment waren de batterijen leeg. Ik gaf een tweede als compensatie na nieuwe geplaatst te hebben in de andere. Ik vond het gebrachte nauwelijks te volgen, vooral ook omdat ik meest in beslag werd genomen door de haperende kassaprinter en het onderhoud met de leverancier daarover.
Ik wist ook mijn mond niet te houden; is het in wezen gal spuien? Kan ik niet beter een blad voor de mond nemen, het hart van de tong houden, en alles binnenschools laten? Hoor je jezelf te graag praten?
Zorgwekkend
Lynn Berger, Zorg – een betere kijk op de mens [2022]:
Wat er gebeurt als we niet goed zorgen voor zorg
Zolang we zorg niet zien voor wat het is – namelijk: als alomtegenwoordig, maar niet onuitputtelijk – blijven we het op allerlei manieren ondermijnen. Daardoor stevenen we af op een zorginfarct dat iedereen zal raken – en waarvan de coronapandemie slechts een voorbode was. Want als de vraag naar zorg groeit en groeit, en we niet goed zorgen voor de mensen die professioneel en informeel zorg verlenen, loopt alles straks opnieuw en alsnog vast. En als het zorgen stokt, stokt alles – dat hebben we inmiddels wel ervaren.
Beter zorgen voor zorg kan op allerlei manieren. Om te beginnen met betere arbeidsvoorwaarden en meer bewegingsvrijheid voor professionele zorgverleners – zodat de mensen díé in de zorg werken, dat ook blijven doen.
Door meer te investeren in preventie, zodat onze vraag naar jeugdzorg en geestelijke gezondheidszorg behapbaarder wordt, en minder mensen meerdere chronische aandoeningen tegelijk krijgen.
Door mensen de tijd én de middelen te geven om (informeel) te zorgen, bijvoorbeeld door financiële steun en sociale zekerheid voor mantelzorgers, en ruimhartige geboorte- en ouderschapsverlofregelingen voor moeders én vaders.
Ook van belang: zorgbeleid dat niet inzet op efficiëntie, marktwerking en concurrentie tussen instellingen, maar op rek, ruimte, en samenwerking. Op instellingen die denken: ik heb mijn probleem pas opgelost als het ook bij de ander is opgelost.
En niet alleen zorginstellingen, maar iedereen zou op die manier moeten denken. Wat nodig is, is een nieuw waardesysteem. Een waarin zorg, onderhoud en reparatie net zo hoog worden aangeslagen als vernieuwing, innovatie en productie. Waarin ‘het beste uit jezelf halen’ niet alleen gaat over presteren, maar ook over bijdragen. Wat nodig is zijn mensen die begrijpen dat we nergens zijn zonder zorg, en die naar dat inzicht willen handelen.
Dat begrijpen begint met zien. Met zien dat zorg een keten is. Eén die niet ophoudt bij de professionele zorg, maar dwars door al onze buurten en huizen loopt, tot de meest informele en intieme zorg aan toe. Of meer nog dan een keten: een weefsel. Zorg is een weefsel dat overheid, zorginstellingen, professionele zorgverleners, mantelzorgers en ouders onlosmakelijk met elkaar verbindt – dat mensen met elkaar verbindt.
Zo’n blikverruiming begint, denk ik, met inzoomen, net zolang tot de scheidslijnen tussen zorg en werk, tussen behandel- en slaapkamer, tussen verschillende vormen van zorg, en tussen verschillende mensen, beginnen te vervagen.
Inzoomen, net zolang tot je ziet dat alles en iedereen verbonden is. En dat het zorg is, dat die verbindingen in stand houdt.
Er waren 352 gemeentes vorig jaar, inmiddels 345. Langer geleden nog 441. Beemster en Purmerend zijn nu Purmerend; Heerhugowaard en Langedijk › Dijk en Waard; Landerd en Uden › Maashorst; Boxmeer, Cuijk, Grave, Mill en Sint Hubert, en Sint Anthonis › Land van Cuijk. Met ingang van 24 maart dit jaar is Weesp deel van de gemeente Amsterdam, met een ‘status aparte’.
Eenzaam bedrijf
Om met Chris te spreken en dan voor zichzelf vooral, want ik ga niet hypocriet doen in mijn gedachten over de man:
Met kennis kun je ver komen, met verbeelding kom je overal.
Management is doing things right; leadership is doing the right things.
N’oublie pas d’être heureux!
Just put your money, where your heart is.
On n’a pas besoin de espérer pour entreprendre, ni de réussir pour persévère.
Fail, fail again, fail better.
You can’t mix milk with sauerkraut, stick to the recipe.
You can’t make milk from sauerkraut, stick to the recipe.
Verbeeld je honger de wereld uit te helpen
Stel dat je weet wat het goede is
Verheug je in je ellende
Betaal voor je liefde
Laat je hoop varen, vliegen
Je falen is oneindig, mooier
Eet wat je hebt, doe wat je kan
Hout snijden
Ik moet, stofzuigen, fiets verven, misschien naar de Kaap om die afvoer te dichten, maar wat is er met de vaatwasser? Niets tot enige afronding gebracht, maar intussen contact gezocht met de leverancier, de fiets weer in elkaar gezet en nog wat wiggen verzameld en geschuurd.
Ik reageerde alleen op de foto van mijzelf aan de bar, ook om niet in de groepsalp door te willen gaan over dat serieuze onderwerp omtrent de lhbtq. Dat verdient een ander podium. Hoewel Nevill inhoudelijk steekhoudende punten maakte, vond ik de aanleiding er niet naar. De grappen en grollen gingen echt ergens anders over en suggereerden bij mij niet dat er geen of weinig begrip voor is. Maar het is wel zo dat het weghalen van bordjes op de wc’s en het uithangen van de regenboogvlag niet genoeg is om er recht aan te doen. Er valt mijns inziens ook wel wat aan te merken op de invulling van de expositie, dus een vervolg zoals Stijn opperde, lijkt me wenselijk.
Kleurrijk
Zo hangt ie er dan bij; de balans tussen de tien geportretteerde mensen en de min of meer gerelateerde kunst van de gewezen schilder Dolf Henkes lijkt me een beetje zoek. Vooral naakte mannen, wat zijn interesse was, maar ook zo veel meer dan er aan beeld van de levenden is. Gaat het om kunst of de werkelijkheid? Weer de klok rond in Belvedere en al tien dagen geen hele vrije gehad.
Kiosk
Thee- of koffiehuis? Er zal best wat geschonken worden, aan de buurt, voorbijgangers en gebruikers. Dertig draadeinden van 33 cm, zestig moeren en ringen M16. Tweeboshout, zeven dik, op vier stelconplaten; binnen en buiten twee bij vier. Het hoog(s)tepunt nog niet bereikt, dus de vlag nog niet uit.