Wat is onze plaats in de wereld, als individu, als deel van een groep, een cultuur, als inwoner van een stad, een land, als lid van een geslacht, een soort? Wat speelt zich daarbuiten af? Al hetgeen dat tot ons komt via de (sociale) media door middel van al dan niet betrouwbare verslaggeving, op waarde te schatten door gebruik van gezond verstand en een kritische beschouwing van al dat beweerd wordt en de gebezigde (genoemde) bronnen.
Het kan zeer verontrustend zijn, vanuit eigen perspectief, of dat van degene(n) die het overkomt, als het ver van je vandaan lijkt te zijn. De migratie van mensen op de vlucht voor honger en geweld, op zoek naar een beter leven, de teloorgang van de democratie in de Verenigde Staten (en in zekere mate in andere westerse landen), de opkomst van dictaturen sowieso, de sombere vooruitzichten voor het (leef)klimaat van mensen, de aanhoudende dreiging van ziekte en verval (van rechten, vrijheden, saamhorigheid, etc.), de onmacht van personen, partijen, en systemen, als een niet al te willekeurige opsomming.
Wij zijn de rijken, als natie, als ‘overheersende’ cultuur, misschien ook als stedeling, als drager van beperkte lasten, als bezitters van vrije tijd en ruimte, voorzien van informatie, medische en financiële zorg, meer dan genoeg goed (geestelijk) voedsel, een huis (wellicht), een tuin (misschien), en een ruime mate van zelfbeschikking (binnen de beperkingen van het het brein ;-). We hebben genoeg te delen, zelfs binnen de landsgrenzen, waar armoede, woningnood, onderdrukking en andere tekorten nijpend kunnen zijn. Iedereen een druppel en het koelt de gloeiende plaat.
Is het leven te kort? Als je er geen genoeg van kan krijgen, gesteld dat je er van hebt, of denkt nog te kunnen, maar uitzichtloosheid kan maar beter kort duren, ellende is beperkt te verdragen. Wanneer vinden wij het genoeg? Uiteindelijk is het genoeg met ons.
We hebben het niet in de hand, in tegenstelling tot wat sommigen ons willen doen geloven. Onwerkelijke machthebbers, die de macht niet hebben, of niet alleen, of anders dan gedacht, die net zo sterfelijk zijn, maar veel doortrapter, gewetenlozer, of kortzichtiger dan wij (vermoeden). Het is minder eenvoudig dan het lijkt en toch ook niet te moeilijk om vast te stellen dat het zo is. Wat is hierop jouw antwoord?, is de vraag die ik mij stel.
