Koffie schijnt goed te zijn tegen vrije radikalen (loslopende fundamentalisten). Ik lees veel de laatste tijd op het net; om al dat downloaden z’n plaats te geven? Het is van alle tijden. Andere dagen tv, docu’s, een stukkie film. En dek je in tegen de kerst!
Ik zie het allemaal zeer scherp, dus ook hoe vies het ergens is, hoe fout dingen zijn, en hoe lelijk mensen kijken, doen of zijn. Het dragen van een rose bril zou af en toe niet weg zijn.
Laatst bedacht ik mij, met de beroemde (edoch ijdele en formele) uitspraak van Newton in herinnering, dat hij ‘slechts’ op de schouders stond van hen die ‘m voorgingen in de wetenschap, om ogenschijnlijk z’n bescheidenheid te tonen. Maar het is een waarheid waarvan al eerder vermelding werd gemaakt door groten der aarde en ik vroeg mij af of het ook niet opging voor allerlei andere menselijke besognes. Misschien overdacht ik juist in deze tijd wel het verschijnsel tradities.
Want waarom moest ik zo nodig meer dan de meeste anderen van alles en nog wat in twijfel trekken, zelf uitzoeken en uitvinden wat goed voor mij was, om uiteindelijk via deze omweg niet eens zoveel verder van al diegenen uit te komen?
Je kan zeggen dat het de af te leggen weg zelf is, waar het om gaat, maar ik kan toch niet geheel los geraken van het idee dat het deels ook een bepaalde, meer universele ontwikkeling der mensheid in de weg zit. Misschien voeden we onze kinderen te individualistisch op, dat is: te veel op onszelf – de beperkte grootheid van het ‘moderne’ gezin – en te veel op zichzelf – ieder mens in eerste instantie bezig met z’n eigen ik.
Bij wijze van spreken
iedereen kan een stukje schrijven (nadruk op ‘stukje’ of ‘schrijven’, het maakt niet uit). Elk onderwerp is goed, iets alledaags of uit de actualiteit, als het maar algemeen of triviaal genoeg is, zoals over het schrijven van een column, bijvoorbeeld. De lezer moet iets herkennen.
Anders wordt het als de schrijver bij tijd en wijle, of met schering en inslag, een afwijkende mening ventileert, waarmee een grote groep van de vaste klantenkring tegen de schenen wordt geschopt, of op het verkeerde been gezet. Dan is ie een intrigant, of de vijfde colonne.
Men begrijpt het niet, het geformuleerde is te ingewikkeld, te genuanceerd, of het raakt de kern van een publieke opinie op een zwakke plek. De poten worden vanonder uw stoel gezaagd.
Als je niets wezenlijks te zeggen hebt, hou dan je kop!
Ik ga nog even afzakken in de hoop dat de koppijn daarin meegaat.
Hé the fuck
Mijn vader had de Volkskrant, mijn moeder (dus) nog steeds. “De Volkskrant, de Volkskrant, de Volkskrant is een kutkrant…” (Joop Visser), en sinds enige tijd (een jaar inmiddels) ben ik geabonneerd op de (gratis) ochtendnieuwsbrief, omdat ik ooit slechts door mijzelf bij hen te registreren een (mogelijk) interessant artikel daaruit kon lezen. Afmelden lukte alsmaar niet, waarschijnlijk omdat ik geen Outlook Express gebruik.
De onlangs overleden tekenaar Wibo ken ik eigenlijk vooral van naam; ik kan me geen beeld van een zijner werkjes oproepen. In tegenstelling tot die van Stephan Verwij of Opland, waarbij vooral van eerstgenoemde een aantal zeer sterke.


Deze omdat mijn vader jarenlang ruzie maakte met een buurman over diens boom, omdat ie last had van de schaduw ervan. De tuin zou wat groter moeten, de (schaduw van de) boom wat kleiner (en het geheel natuurlijk veel strakker). Ik denk dat Kamagurka er iets van heeft afgekeken.
Time-outs neem ik niet, ze overkomen me meer, een soort black-outs. Waar was ik gebleven? Nog een dag thuis met de kids, vrijdag heb ik wat te doen, en volgende week gaan ze weer naar school. Ik ben moe van niets, hoewel we vandaag nog even gewandeld hebben.
Binnenbakker
Incredible shrinking
Spiderman uitkleden
zodat ie op jou past
There’s more to it
Fantastic Four goed kwaad

een pak water, een waterpak, een nat pak
uit: watermanipulaties (waterman-pulaties)
ReTe rug Q bus

Op mijn planeet is het intussen alle dagen schemerig
en de vrienden reizen met gevleugelde toerbussen
Voorwaarden scheppen, ‘boodschappen’ ervoor doen
Waardeloze dag wederom; ik ben zo ontzettend veel tijd kwijt om het een en ander voor elkaar te krijgen. Het gaat al weken zo. Het was toch een stuk makkelijker, de regelmaat van het wekelijks werken aan de vorige, vastomlijnde, opdracht. Gewoon ’s morgens beginnen en doorgaan tot je niet meer kunt. Moet ik dan maar niet meer zulke, op zich leuke, maar totaal onrendabele klussen aannemen? Ik háát dat economische (geld)denken! Had ik vroeger minder last van, totdat het goed fout ging (het precieze moment van het tekenen ener hypotheekakte). Hoe ongelukkig kun je zijn? Hoeveel ongelukkig-zijn kun je hebben?
piet pakkans
Kapitein Kurk
Ieder weldenkend mens moet toch tot de conclusie komen dat het onwaarschijnlijk is dat er een god bestaat, of sterker nog, dat al die goden bestaan? Ergo: het merendeel van mensheid is dom. Ik kan het weten. Laat je overigens niet verleiden om op de inhoud van die onzin die zij vooronderstellen de waarheid te zijn in te gaan. Het is alsof je in een teerput stapt; het kleeft aan je, je komt er niet meer uit. Laat die fossielen in hun element en blijf op gepaste afstand. Er is zoveel meer in de universa, to boldly go where no man has gone before.
Getverderrie
Seks is lekker, maar geweld verafschuw ik, eigenlijk ook in films. Als de supermannen er op los rammen om boeven mores te leren voelt dat meestal goed, maar het heeft weinig met de werkelijkheid te maken. Supermensdenken is wellicht zeer fascistisch!
Het is een ongelooflijke scam; dit kabinet, datgene waar ze zich druk over maken, de wijze waarop ze ons in de maling nemen met die bestuurlijke vernieuwing, die quasi verontwaardiging van de slappe lullen van D66, de schijnheilige christenen met hun calvinistisch-katholieke koppen, de walgelijke kapitalisten die zich vals voordoen als liberalen, de laffe wijze waarop ze zich hieruit denken te kunnen redden.
Je mobieltje niet op zak hebben, dat moet heden ten dage verboden worden! Ik ben voor de mogelijkheid om zo’n ding als implantaat aan te bieden. Homo mobilus. En dan je iCal, iTunes, iChat, iPhoto, iMovie ook op een chip in je kop, vergeet je niets meer, kan alles direct on-line, zijn en blijven, beleven we wie we maar willen mee, elke dag, zoveel als je wilt, Big Brother is er niks bij. Hoef ik zelf niet meer te drinken, slikken of roken om te weten hoe dat het menselijk gestel aan het wankelen brengt.
Voordat het te laat is


de rommel opruimen. Vorige week al begonnen met het project ‘haal meer uit je pc’. In dit geval de huiskamercomputer, die ik wilde opwaarderen om er videobeelden op te verwerken naar dvd. (Een mac die dat aankan is me te duur.) Dus op zoek naar een 2e hands processor, die ik vond bij iemand in de buurt. Helaas, bleek het moederbord van de pc niet optimaal voor deze processor – had ik mij maar beter moeten vergewissen van de stats. En bij de mislukte wissel ging het verder mis; het al wankele moederboard wilde nu niet meer opstarten, meldde dat het geen geheugen geïnstalleerd zag. Waarschijnlijk is het (verder) beschadigd door de klem van de koelunit. Nu heb ik inmiddels via de marktplaats een beter moederboard gevonden; morgenavond op te halen. Dat geeft weer hoop, maar dan ben ik er nog niet, want er moet ook ander geheugen in, en dat vind je niet voor minder dan 75 euro. Gelijk het duurste onderdeel en ben ik alles bij elkaar 150 euro verder. Denk ik al vooruit aan de revisie van het oude bord en het ermee opwaarderen van de 2de pc hierboven, die dag en nacht staat te down- & uploaden. Maar daarin moet ik ook nog de scsi-harddisks aan de praat zien te krijgen. Wat een tijd dit allemaal kost, leven in een computerwereld.
Verheugd!
In tegenstelling tot wat wetenschappers (altijd) beweerden, groeien er ook na onze jeugd nog hersencellen aan, tot op hoge leeftijd, zo heeft men recentelijk ontdekt. Je bent dus nooit te oud om te leren. Hadden wij onszelf nog niet afgeschreven, dan deed de (klote) maatschappij dat wel.
Zoveel voor mijn geheugen…. p²

Verse koffie

Je vangt wel ‘s wat op. Hoe vers is je koffie? Gemalen of als bonen, het maakt niet uit, alleen vers gebrande koffie doet de naam recht. Het schijnt dat je ongebrande bonen tientallen jaren kunt bewaren, mits opgeslagen in de juiste omstandigheden.
Een tijd lang kocht ik kilozakken gebrande espressobonen, FairTrade, eerst nog via een vriendin die groot insloeg, maalde ze vrolijk in mijn molen, maar dat is misschien opgehouden toen de espressokan onbruikbaar was geworden, omdat ik er geen afsluitring meer voor kon vinden, of toen het espresso-apparaat het heeft begeven.
Koop je pakken waarop staat hoe goed ze ermee hun best doen de (gemalen) koffie daarin zo lang mogelijk vers te houden, maar weet je dat alleen het eerste kopje iets heeft van het pas gebrande en vervolgens wordt het met de dag minder. Proef ik dat, merk ik er iets van? Misschien niet totdat ik weer de schaar zet in een nog ongeopende zak.
Inmiddels de wetenschap opgedaan dat filterkoffie beter is voor je cholesterol. Is koffie echt ergens goed voor? Tegen de vrije radicalen, de verdorsting, de slaap, de hoofdpijn, verarming van boeren, ongezelligheid?
Kapsones?

Wat dachie? Alleen de naam is geldig ‘ouwejongens.nl’ (uiteindelijk, eventueel), de rest is vulling, het zijn de oude kranten voor de ramen van de etalage zolang er binnen wordt gewerkt aan het interieur. Misschien moet er groot overheen geschilderd “hier komt….” enz. Wie anders dan malle pietje heeft de boel in elkaar zitten knippen, plakken en kleuren? En zoals in de header staat: meta name=”generator” content=”GoLive CyberStudio 3″, nou dan weet je het wel! (Ik heb geen cursus scriptschrijven gevolgd.)
Joop wil ‘spelen’; het lijkt hem leuk om samen aan zoiets te werken. Combinaties van beeld, geluid, tekst, beweging en … stilte? Hij hoeft niet zo nodig via dit kanaal reclame te maken of dingen te verkopen. Meestal heeft ie werk genoeg.
Maar ik niet. Ik zie het daarom als een ingang, een van de (vele of weinige?) mogelijkheden om onszelf een beetje aan te bieden, door achter dat raam te gaan zitten. Tegelijkertijd is er mijn persoonlijke twijfel over hetgeen wat ik nou werkelijk te bieden hebt. Ook al hoor ik wel eens (via via) dat mensen mijn teksten of geluiden positief waarderen, zie ik er zelf zelden brood (laat staan beleg) in. Als je al een website maakt, dan moet er wat te halen of te doen zijn voor geïnteresseerden. (Uiteraard een select gezelschap, want ik hoef niet per se ter plekke commercieel te gaan. Dat kan wel als uitvloeisel van hetgeen je tentoonstelt.) Foto’s, video’s, teksten, klankschappen, een nummertje, een moppie een weetje. Waar doe je die dingen om, voor? Of zoals jij iets van je muziekverzameling laat zien, en de receptenbank. De vorm? Een zender, een jukebox, een database, een andersoortige machine… you name it.
Punt is dat het geen statisch gebeuren wordt, de dynamiek zit in alles, wat mij betreft tot aan de vormgeving toe, maar daar kunnen we over van mening verschillen. Het moet ontstaan uit de samenwerking, dus je moet daar de lol van inzien. Of het wat oplevert is afwachten, maar er kan wel aan getrokken worden, vooral ook omdat Joop een goed netwerk heeft en we ook via onze band met ’the new-media-group’ een bereik hebben. We zijn dus niet alleen afhankelijk van het internet zelf (z’n kracht is ook z’n zwakte: iedereen kan erop en iedereen gaat erop – je ziet door de bomen het bos niet meer).
Een wedervraag is: zie jij het ook als een kans voor jezelf om reclame te werken voor je eigen bedrijf? Gewoon via onze netwerken alhier, ongeacht nog even hoe wij denken dat te moeten invullen, want ik verwacht dat jij daar jouw mening en ideeën over hebt. Het mag nog vaag lijken; Joop en ik hebben ideeën genoeg zodra we aan de slag gaan (en zijn, sinds onze samenwerking aan voorgaande projecten), maar het is een stap verder om ze in een uiteindelijke vorm te gieten. (Joop wilde ooit ‘rustig’ beginnen met een boekje, maar dat is behalve duur ook erg eenzijdig, letterlijk en figuurlijk bijna.)
Ik meen dat jij ons veel te bieden hebt en hoop ook dat we spijkers met koppen weten te slaan. Hoe dienstbaar kunnen we aan elkaar zijn? Om het werkzaam te houden denk ik niet dat we er meer mensen bij moeten halen; als we dubbel willen liggen halen we Luc er bij voor de lach en de traan. Krentenbrood.