Anamnese

‘Er zitten 86.000 seconden in een dag’, zegt iemand op de radio. Het zijn er vierhonderd meer. There’s a lot to do in a day. Ik ben nog steeds niet begonnen aan mijn bekentenissen, elders. Ik loop sinds dagen met het voornemen rond, maar verloor mijzelf in oude teksten. Ondertussen het groot computeronderhoud hier en daar.

Dan maar de zolder ruimen, dacht ik. Het helpt geen zier; ik haal genoeg voor een halve doos aan papier eruit, maar uit allerlei verschillende, zodat ik met een groot aantal wat legere dozen blijf zitten. Ik liep hier vooruit op het onderwerp; mag dat? Ik zit klem tussen snoeren, kast en wand, stoot mijn kop meerdere keren, vervloek dit huis dus weer en help Joop over de telefoon met het verzenden van mail, die ik nu binnen wacht.

De tv leek ook onherstelbaar; al twee maal gepoogd losse delen in of om de tuner door solderen vast te zetten, maar het resultaat was er niet naar. Met het doen sneuvelen van ruiten, de ellende van de verstopte afvoer, verveling, geldgebrek, treurige omgeving, lichamelijk onbehagen, is de bodem bereikt. Kijk maar niet omhoog; het zal wel bewolkt zijn.

Op de radio hoorde ik de wipneuzen van Pim weer zeuren; ze zijn een heuse Tegenpartij, tegen mensen, met name die van een bepaalde kleur. Zo rancuneus, zo triest; aan het eind van elke zin moet er even geschoten worden op hun zondebokken. Ik geloof er ook niets van dat werkelijk iets geven om die arme ‘autochtonen’ die uit hun oude buurt gejaagd zouden worden. Als dat al gebeurde was dat mijns inziens meestal door de stadsvernieuwing. De meeste ‘witten’ namen de wijk naar buiten vanwege de ruimte, een huis met een tuin, frisse lucht en rust. De mensen die blijven hangen in de oude wijken hebben of geen centen om er weg te komen, of veel geld gestoken in kapitale panden en wachten nu op aanpak van de armoedzaaiers uit hun buurt. PF wilde meer vriendjes en middenkader in de stad, maar het is vast slechts een kleine groep die daarop uit is. Het analfabete stemvee of de goedgelovige, bang gemaakte brave burger, daar hebben ze geen boodschap aan, die hoeven slechts die van hen te geloven.

half zeven, Porto 2000

Rauw(e)kost

acht voor acht…

Nu al donkere dagen; het gaat ook zo goed met de wereld. Aan wat er hier in de moerassen gebeurt, moet je geen woorden vuil maken, maar elders is het toch vooral verschrikkelijk. ‘Mensen hebben geen eigen staat nodig, maar een eigen creditcard, en een plek om ongehinderd zonder al te opzichtige corruptie hun waren [red.] te verkopen…’ (A. Grünberg).

Zo is het leven, niets dan ijdelheid. Maar ik vermaak mij wel. Het is, was mooi weer, het vele geel (vooral) buiten ‘in ’t groen’.

Dat wij meest bezighoudt naast het huis(houden) zijn nieuwe, veelal wetenschappelijke, inzichten. Steeds meer van door mij gekoesterde waarheden blijken dat slechts half of in het geheel niet. Met het herlezen van mijn oude geschriften was de ontluistering al begonnen; wat een larie af en toe. Ik heb ooit geleefd als een fundamentalist en nu komen ze dat van elders me ook nog eens onder de neus wrijven.
Het begon deze week op de radio door een wetenschapper met het leggen van een verband tussen onze grote hersenen – zeven keer groter dan nodig zou zijn voor een wezen van onze omvang – en het koken van voedsel: daardoor zijn nutriënten uit het ons ter beschikking staande voedsel beter opneembaar en kunnen wij genieten van een volledig dieet. Onze darmen namelijk zijn al sinds de prehistorie juist kleiner in verhouding tot die van andere primaten. Er is sindsdien dus een basis gelegd voor de moderne mens; voorgangers van de homo erectus aten wellicht al een uitgelezen zeedieet met essentiële vetzuren, toen zij als een soort ‘wateraap’ langs de kusten leefden. Hart, lever, nieren, darmen, hersenen gebruiken allemaal veel energie, maar de hersenen zoveel, dat je door denken veel meer zou verbruiken dan door bijvoorbeeld joggen (schakers verliezen heel veel gewicht tijdens wedstrijden). Ik wist het wel; ik ben niet voor niks zo mager en altijd hongerig!?
Ooit zwoer ik bij rauwkost, maar obsessieve Duitsers die al jaren zo’n dieet volgen (niets wordt verhit), schijnen er niet best aan toe te zijn. Wat een geluk dat ik al lang geleden van mijn geloof ben gevallen. Zo komt wijsheid met de jaren. Hopelijk kan ik dat onze nazaten nog meegeven, opdat zij niet opnieuw het wiel hoeven uit te vinden. (Ik was echter zo eigenwijs, dat ik niets zomaar van iemand aannam en het zelf wilde ondervinden.)
En dan was er nog dit: ‘Liefdeshormoon bezegelt zakelijke transactie’. Als een vreemde je vertrouwt, komt een bindingshormoon vrij, en ben je sterker geneigd betrouwbaar te reageren. Het liefdeshormoon oxytocine smeedt een band van wederzijds vertrouwen. De hele handel drijft op het idee dat je op elkaar kunt rekenen. Sterker nog, hoe groter dat vertrouwen, des te beter is het gesteld met de welvaart van een land. Landen als Nederland, Noorwegen en Zweden scoren hoog op dat vlak. Hoe is het er gesteld met de liefde? Is dat hier niet te vertalen als de vleselijke vorm?

Hoe lang zou de titel van een e-mailbericht eigenlijk ten hoogste moeten zijn om niet de kans te lopen de ontvanger te irriteren of van de regel af?

Eén op de zeven(!) computergebruikers heeft serieuze computerangst: klamme handen aan de knoppen, bang om iets verkeerd te doen. En dat gaat dus niet over beginners!

Re:te goed!

Je bent nooit te oud om te leren. (Al zijn er mensen…. ik kwam laatst een vroegere studiegenoot tegen die zomaar beweerde dat ie te oud voor e-mail enzo was!) Ach, en wat ik al aan geld verspeeld heb door mijn onkunde, onwetendheid, domheid en wat dies meer zij, met name in het computergebeuren! Dat wil je niet weten! Of toch wel?

Van Atlas die de hemelen torst, de Rijn die bij Spijk en Millingen ons land binnen komt, de Mont Blanc die in Frankrijk ligt, de Chinese muur die heus niet vanaf de maan te zien is, Eskimo’s die niet in iglo’s wonen, een wigwam en ook een wickiup die koepelvormige onderkomens zijn, en de Sahara slechts 20% zand is.

Haren worden niet in een nacht grijs, mag je best vaak wassen, groeien zo’n 12 centimeter per jaar en niet meer na de dood, lezen in het donker bederft de ogen niet, dat worteltjes goed voor de ogen zouden zijn verzonnen ooit de Britten voor de vijand om het bestaan van radar geheim te houden, ‘kou vatten’ bestaat niet, het verkoudheidsvirus verspreidt zich vooral via handen en houdt het buiten het menselijk lichaam – op telefoons, speelgoed, deurknoppen – makkelijk enkele uren tot een dag uit, hard snuiten is slecht, beter haal je op, blaasontsteking loop je niet op door kou, maar door bacteriën via de plasbuis, aids verspreid zich alleen via bloed(producten), sperma en vaginaal vocht, seksueel-overdraagbare-ziektebacteriën houden het maar kort uit in de buitenlucht, de ziekte van Pfeiffer (kissing desease) wordt overgedragen door slijmvliescontact en duurt meestal niet langer dan een week of drie, door de meeste mensen niet eens opgemerkt, Da Vinci’s anatomische tekeningen zitten vol fouten (het hart zit niet links), longen zijn niet hol, de maag krimpt niet (door diëten), steken in de zij zijn veelal in de darmen opgehoopte lucht (vnl. links omdat de darm daar wat hoger licht), je mag best je ontbijt overslaan, van onrijpe appels krijg je niet (eerder dan van rijpe) buikpijn, pukkels krijg je door hormonen (niet van vet eten), lintwormen veroorzaken afwisselend buikloop en verstopping, maar weinig gewichtsverlies, een gezond hart kan heel wat hebben (in koud water springen als je het warm hebt), verhoging van de temperatuur in de zaadbal (>35˚C) kan de zaadproductieverlagen en stilleggen, maar slechts tijdelijk en de zaadkwaliteit van mannen is niet afgenomen (de laatste jaren), sperma komt meer uit de prostaat dan uit de zaadballen, eieren zijn niet per se goed voor de potentie (alleen opium schijnt de lust en passie te verhogen), van de eerste keer kan je zwanger worden (al is de kans nihil; zelfs op de vruchtbaarste dagen is de kans een op zes), negen maanden na de stroomstoring in New York 9-11-’65 zijn er niet meer kinderen geboren, en bij volle maan worden er ook niet meer geboren, of meerlingen, doodgeborenen, keizersneden, plegen niet meer mensen zelfmoord, of sterven er meer.

Re: tour

Het huis aan de weg nabij de spoorbrug over de rivier, op een hoog achter de deur naar de tuin, eigenlijk een hoog draaikiepraam met een witte plaat erin. Lekker gewerkt, gegeten en gespeeld; puin, stof en troep van de zolder gesleept en in de tuin opgestookt. Het vuur heeft de hele dag gebrand. Ik heb een pad gekapt naar de volgende boom in het oerwoud van brandnetels, bramen en bereklauw. Tot aan de dikke gebundelde takken van de klimop, vanwaar er uitzicht is op een haagachtige struik die nog in een rechthoekige vorm lijkt te groeien. Misschien dat ik er van de week nog kom.

Alles smelt hier de laatste dagen, met temperaturen boven de dertig graden, Wij incluis, zwoegend en zwetend op de stoffige zolder, in een poging het dak en de muren op tijd geïsoleerd te krijgen en van gipsplaten voorzien. Behalve wassen, eten en boodschappen doen, komen we vrijwel nergens anders aan toe, maar we larderen onze bezigheden met geanimeerde gesprekken over van alles en nog wat, en trappen lol met ongein. Wat mij opvalt is zijn gebetenheid op het verkankerd zijn van onze samenleving, de onrechtvaardigheid, de domheid, de onjuistheid. Ontstaan uit de simpele structuur van groepen die hun areaal graan wilden verdedigen tegen grijpgrage buren, waaruit een krijgersklasse ontstond, en de onzekerheid van mannen aangaande hun vaderschap – zijn het echt mijn kinderen? – waardoor vrouwen in huis werden opgesloten. Maar hebben wij het bij het juiste eind? Ik ben veel eerder geneigd mijn eigen oordeel in twijfel te trekken.

Thuis schijnt het nu te regenen; wij hebben vandaag op zolder gewerkt met 35°C buiten en zeker 37° daarboven. Vanavond nog gefietst naar Nessonvaux waar de enige protestantse gemeente in de Belgische Ardennen zich bevond. We hebben er frieten gegeten, in Le Petit Creux (de kleine trek) dikke krokante met mayonaise; in de zaak zelf leek het zeker 40°C te zijn, bij de kuipen kokende olie, maar buiten op het terras aan de rue grande was het aangenaam vertoeven. We hebben na verorbering van de forse portie nog even wat door het dorp gekard, nu achter de voormalige protestantse kerk en school langs, en voorbij de huizen tegen de rotswanden opgebouwd. Zolang je in het dal van de rivier de Vesdre blijft, is het landschap redelijk plat; geen heuvels van betekenis.

De voormalig huurster van het huis heeft niet echt veel interessants achtergelaten. Een hoop ouwe troep (leuk voor op de rommelmarkt) en naar het lijkt de complete administratie en talloze publicaties van een gewezen reisbureau waarvoor ze ooit gewerkt had. Of het moet die vooroorlogse set hardcore pornofoto’s zijn. Da’s geen grap, geen idee waarom zij ze had, maar de door het verouderde tijdsbeeld en de zwartwitfotografie wat ranzige plaatjes, lieten de dames en heren in allerlei standen, staten en details zien. Sodomieters! Gomoraliseer?

Mijn idee is om er bidprentjes van te maken, met de gepaste erotische bijbelpassages erbij en deze vervolgens in de kerken in de omgeving tussen de andere van dat soort te plaatsen. Kunnen ze best waarderen die Walloniërs, want zelf doen ze ook aan die grappen: er is de route 666 vanaf Pepinster, waaraan Maria is verschenen, nu een bedevaartplaats.

Regen

Hoor ik op televisie weer zo’n kruisridder zwakzinnigen over die lui die graffiti spuiten, zwart rijden, troep op straat gooien, niet opstaan voor bejaarden, draaideuren jatten(?), winkelcentra onveilig maken, en alles voor de rest van de bevolking verzieken, kortom jongeren! Mijn vader (on)zaliger noemde indertijd hangjeugd, die wat ‘minder opgevoed’ was, terroristen en hij stemde cda.

Nee, ze moeten bejaarden gaan bezoeken, naar de kerk gaan, huiswerk maken, helpen in het huishouden, en zich onthouden van sex, drugs en rock&roll! En waar zijn die etterbakken van vroeger gebleven, wat vreten die intussen uit?
Laten we het eens hebben over hen die over de rug (desnoods de lijken) van anderen niks anders dan het eigen genot nastreven, bloed aan hun handen hebben, of stront op hun lippen? Maar ook die met boter op hun hoofd, iets achter de ellebogen, ic’s in hun brein, de kop in het zand, of te veel vingers in de pap. Of toch maar niet?

Huishoudkunde

We worden geleefd door de (macro-)economie. Nederland doorvoerland; alleen het schuim blijft hangen. 
Ik verlies mijzelf in digitale geluidschappen, digitaal geluid scheppen, en houd me onledig met onze micro-economie. 
Morgen moet ik naar de tandarts; een niet misselijke trivialiteit, waar ik wellicht mijn leven lang niet meer aan zal ontkomen, maar ik ook nooit aan zal wennen. Dus met de bekende boerenlach…
Ik ben de laatste tijd een beetje warrig over mijn zelf- en wereldbeeld. Het zal wel iets in mijn chemie zijn, foute brouwsels uit het onderhuidse lab. Er moet wat zon bij, of frisse lucht.

Een digitale simulatie van een havenstad vanuit een verte; all midi. De omstandigheden waaronder het is ontstaan zijn even vaag als het geluid. De aanleiding is dat niet. Citeer ik JB’s ‘Lelijke Herinneringen’ zoals een radio klinkt vanuit een open raam?

Met verve

Geen verlof, toch klussen. Vorige week bij een maat, die moest hoog nodig zijn woning een beetje opknappen, na er ruim een jaar geleden zo te zijn ingetrokken, en dan de afgelopen dagen hier op de overloop. Wel een verschil, een huurwoning een beetje makkelijk faceliften, of het eigen huis grondig aanpakken. Het laatste kost meer tijd en energie, je wilt het goed doen, dus van het een komt het ander. Is de nieuwe trap geverfd, moet de boel eromheen ook. Dan eerst de elektra aanpassen die nog langs het wandje in de gang moet; o ja, die gasbuis zit in de weg en daarachter moet een stukkie muur gestuct.

Lastig te verwijderen lijm op de wand met alle mogelijke middelen aangepakt: afbijt, brander, krabber, schuurmachine; het kost je je klauwen. Grondverf, plamuren, schuren, grondverf, schuren, lakken, schuren, aflakken. Niks bijzonders, dus, geen fresco- of sponstechniek, tis al vreselijk genoeg. Bij de maat was het met wat gaten vullen en twee keer op een dag met muurverf over het oude behang rollen gedaan.

Ik geloof dat ik zojuist de camera gesloopt heb. Had al enige tijd geleden weer breuk in de adapterkabel; gebruikte zolang een universele krachtbron, die evenwel een halve volt te kort kwam. De verwisselbare stekker, waarvan ook de polen (plus of min) omgedraaid kunnen worden, was losgegaan en ik steek ‘m er dom verkeerd om in. Nou geeft die geen sjoege meer en dat gaat me tenminste zo’n €200 kosten, in een fractie van een seconde weg.

Digitale blues. Heb ik nu nog zin te vertellen over die nymfomane kunstenares in z’n keuken, de dikbuikige reactionaire frater in zijn bruine pij op gesandaalde voeten op de openbare christelijke school, de kans die we in ons leven nog hebben op buitenaards contact en wat dat doet met de religieuze mensheid? Niet dus. 

pierement 5

Hadieu!

om met (pater) Brugman te spreken, dus meer dan de vorige keer.

Kan ook omdat het vrijdagavond is, ik voldoende gedronken heb en met de storm genoeg windenergie is opgewekt om de boel hier draaiende te houden. ’t Is even stoom afblazen van al die geschiedenissen. Maar het gaat dan ook stroomopwaarts! Ik draai hier twee ppc’s tegelijk – een voor het secretarisje – met alle mogelijke randapparatuur (een bijna volle scsi-keten), de (spaar)lampen aan, wat muziek erbij, en tenslotte de grootste powersucker: een double speed, verrijdbare, elektrische radiator. Een wonder dat die 16A-stop het nog houdt.

Groene stroom, windhandel! Wij betalen uitsluitend aan echte energie voor stroom gewonnen door windmolens. Beter dan zo’n ding op je dak. Wat wordt Nederland mooi met al die turbines en niet rondvliegende propellers! Helaas gaan ze uit de schatkist het in de lucht houden van die potentiele wolkenkrabberslopers verder subsidiëren.

Mij is niets gevraagd.

strand

Mokkerdemok

Ik doe even mee. Wat een …. en een …. en laat ze allemaal de ….. krijgen! …. them, or us! 

Na vandaag weer een streepje verder verwijderd van de club. A. heeft zijn opdracht binnen; hij mag voor een kleine vierduizend gulden zo’n 80 uur inzet plegen op het realiseren van een spetterende opening met ‘raamproject’ voor Window 2001.
Op zich niks mis mee, maar waarom zou ik, of jij, of wie dan ook nog iets voor minder dan de ƒ42,50 per uur iets aan de cultuurroute doen? Wat mij vooral verbaasde is dat ik de enige van het team was, die er iets van zei. De beide anderen hielden de mond.

“Je kan echter altijd een eigen project indienen”, was het gevatte antwoord. Als ik nu mijn walkmanproject opvoer is het geld waarschijnlijk op.  Er moet bijvoorbeeld nog een ontwerp voor een briefkaart gemaakt worden, die vervolgens in flinke oplage naar de drukker moet. Hoeveel uur werk is dat? Het idee (van mij) was om het venster (van U.) en foto’s van kunstwerken (van L.) te gebruiken daarvoor. Kassa! Ik heb tenminste nog vier uur nodig om het af te ronden en heb al tijd erin gestoken. Kunnen we daarom nog verder met de virtuele toer?  Is daar geld voor? En als wij bijvoorbeeld wat gaan doen aan het onverwerkte verleden van het kinderpersbureau (de videotapes) dan moet dat ook kosten, behalve bloed, zweet en tranen.  

Ook niet vrolijk ben ik door het resultaat van het werk zoals vastgelegd op de cd-rom bij het boek Havenkwartier (Rotterdam-Porto). Ze hebben het geluid totaal afgeknepen en in mono er mondjesmaat opgezet. Dat is niet zoals ik het mij gedacht had. Een geluk dat ze me ‘vergeten’ zijn onder te brengen bij ‘audio’ in de colofon. Ik hoorde het pas thuis, met de koptelefoon op, alsof alles door een pijplijn binnenkomt. Eigen schuld, had ik er maar bovenop moeten zitten. Nu heb ik al mijn beschikbare tijd besteed aan (mijn) beeldmateriaal. 

Zuilreclame

Al enige tijd aan het cyberstormen (via e-mail) over een mirror-site van die van Feijenoord, geheten Fijnoord, waar het heel wat beter toeven is; daar hebben ze geen wijkkrant en ook geen sociaal-cultureel werk, of zelfs maar club- of buurthuizen. De karakters verzinnen we zelf. Dat bracht me op een idee voor de invulling van de virtuele route: interviews met markante mensen uit de wijk. Aan de hand van hun verhalen is een heel ander beeld te geven van de wijk. Hierbij zouden kinderen van het magazine een rol kunnen spelen; die meiden willen graag interviewen. Tegelijk is er wellicht ook wat oud kpb-materiaal in te verwerken. 

Verder… niks anders te melden dan dat ik klaar ben met volgens mij de laatste grote operatie aan de officiële Window2001site: het kunstdeel, dat Lisa heeft verzorgd en zelfs na de nodige verbeteringen van mijn hand nog altijd vol fouten zit, maar dat is verder haar pakkie an. Ik ga dus nu de rekening opmaken, want die webcam heb ik vorige week reeds getest en die komt op het net. 

Iets… dat ik zag: de dvd-schrijver is op de markt. In Apple’s topmodel, een 733MHz G4 ($ 3500), zit het ding en het lijkt alsof je dat vermogen (in MHz of $?) nodig hebt om je eigen films op zo’n schijfje te bakken. Geen idee wat zo’n apparaat los kost, en of ie dus te gebruiken is in langzamere machines. Sowieso zal je vele giga’s vrije (en snelle) schijfruimte moeten hebben. Hou het dus maar op een dvd-speler. 

Ik droom over huizen en klussen en vrat mij het schompes aan roti en pizza uit Feijenoord. Door de ingestelde dertig-kilometer(per uur)zones is de wijk niet meer laagdrempelig. Een nieuwe ijstijd is aangebroken; de ouden vluchten naar het zuiden. Ik neem aan dat Fijnoord in de subtropen ligt en prachtige vergezichten kent vanaf haar imposante gebouwen naar de omliggende heuvels, alwaar men de zon kan zien gaan en komen. Is het een luilekkerland? Groeit er het sappigste fruit gewoon aan openbare lichamen?

Een hele dag geouwehoer met pc’s gaat je niet in de kouwe kleren zitten; maar uiteindelijk krijg je ze toch waar je ze hebben wil, wat met mensen een veel minder eenvoudige zaak is. Dus naar alle waarschijnlijkheid op het net te volgen, de zuilprojectie via onze webcam! Berekoud, tenzij je lekker thuis zit bij de verwarming.