Begane grond

Dus je kan beter weinig kip eten en veel geld stoppen in het ontwikkelen van kweekvlees, dan geen kip eten en niet investeren in nieuwe technologie als het gaat om het verminderen van dierenleed? Beter geen vlees eten en je best doen om met alle middelen het lijden van gedomesticeerde dieren te voorkomen?
Ecologisch zou kip eten minder erg zijn dan het eten van rund, maar het is het leven van een koe afgewogen tegen dat van tenminste tweehonderd hoenderen. Vreemde dilemma’s, die alleen de overdenkende mens lijken te plagen. Het altruïsme im Frage?
Als weinigen van je naasten zoiets wensen te onderkennen, laat staan onderschrijven – het roepen vanaf ivoren torens heeft tegenwoordig een globale reikwijdte, over de hoofden heen – misschien omdat het geen prioriteit heeft in het dagelijks geploeter, houd je het dan voor en aan jezelf? Onmacht, onvermogen, onwil?

HBProefkonijn 008a 32 (editie 22)

Kwartaalafsluiting

Uit de felle zon blijven is de beste remedie voor ugly white folks! (Thing-Fish, The Mammy Nuns, F. Zappa)

Het werk mag geen naam hebben: gids voor schrijvers van het gesproken woord in de nacht. Een podium en een microfoon; op zeker moment waren de batterijen leeg. Ik gaf een tweede als compensatie na nieuwe geplaatst te hebben in de andere. Ik vond het gebrachte nauwelijks te volgen, vooral ook omdat ik meest in beslag werd genomen door de haperende kassaprinter en het onderhoud met de leverancier daarover.

Ik wist ook mijn mond niet te houden; is het in wezen gal spuien? Kan ik niet beter een blad voor de mond nemen, het hart van de tong houden, en alles binnenschools laten? Hoor je jezelf te graag praten?

Eenzaam bedrijf

Om met Chris te spreken en dan voor zichzelf vooral, want ik ga niet hypocriet doen in mijn gedachten over de man:

Met kennis kun je ver komen, met verbeelding kom je overal.
Management is doing things right; leadership is doing the right things. 
N’oublie pas d’être heureux!
Just put your money, where your heart is.
On n’a pas besoin de espérer pour entreprendre, ni de réussir pour persévère.
Fail, fail again, fail better.
You can’t mix milk with sauerkraut, stick to the recipe.
You can’t make milk from sauerkraut, stick to the recipe.

Verbeeld je honger de wereld uit te helpen
Stel dat je weet wat het goede is
Verheug je in je ellende
Betaal voor je liefde
Laat je hoop varen, vliegen 
Je falen is oneindig, mooier
Eet wat je hebt, doe wat je kan

Sodade (Armando Zeferino Soares), mais alto

Buitenplaats

De soep was te veel en te zwaar, met fietsen kreeg ik ‘m er niet onder. Ik zei ons deel in het pand deprimerend te vinden; dat gold het uitzicht, het beton, de prijs die we ervoor betalen. Ik kon het in de jubelsfeer niet maken, maar met wat clownerie brak ik m’n humeur weer. Op het eiland was het beter; meer in mijn element. Iets om vaker naar terug te keren?

Haastig

De hele dag nerveus; allereerst om de vaatwasser, die niet bezorgd werd, over het op z’n plaats en aangesloten krijgen en het afvoeren van de oude. Niet veel wijzer na het bellen met de verkoper.
Op de terugweg, langs de Atjeh gegaan om de vrieswerkbank in te schakelen. Ik moest ’s avonds het alarm van Poffa’s weer inschakelen; zoals ik het vanochtend had uitgezet.

De mens is een plaag; een schier oneindige pandemie, maar we lopen wel een keer dood. En de meest welvarende groepen drijven de ondergang met de al dan niet gewenste snelheid in de door hen gewenste richting, die klaarblijkelijk richting een afgrond gaat, waarbij ze geloven en hopen nog te kunnen sturen en remmen, zonder echt te weten wat zich op die weg nog aan obstakels en gevaren te verwachten valt.

Ausgezeichnet

Nou moet ie het gaan waarmaken, Franc Weerwind, de minister voor Rechtsbescherming. Uitstekend te woord gestaan en geïnformeerd door mensen die dagelijks aan het bed staan van de zieke samenleving. Gaat hij ze de middelen geven? Krijgt hij de ruimte, de tijd? Te herstellen vertrouwen, fouten en schade. Je moet er maar in geloven.

Weet ik van niks?

Ik zag mij om middernacht ineens ingeroosterd staan voor zaterdag en trok gelijk mijn wapen, in een repliek waarin ik zei van niets te weten, van wat er dan speelt, evenmin van wat ik hieraan bij te dragen zou hebben. Dat de een mij vorige week benaderd had en ik zou gebeld zou gaan worden door een ander, wat vervolgens niet gebeurd is. Mijn idee was dat ik hen vooraf zou aanhoren en eventueel van dienst zou kunnen zijn, niet dat ik bij het evenement zelf aanwezig zou zijn om daar in het wilde weg te gaan trouble shooten. Dat het me allemaal te vaag is en ik intussen andere plannen heb; voor hetzelfde geld kom ik voor niets, omdat ik niet weet wat ze willen, wat het probleem is en evenmin of ik er een oplossing voor heb. Afgesloten met een groet, ook aan hen…
Om vijf voor twaalf wintertijd erachteraan, nadat ik het draaiboek beter had gelezen, dat het nog gekker kon – als je zo, op een laat(ste) moment, voor ‘voldongen feiten’ wordt gesteld – dat het over een andere activiteit gaat. Voor de klant Wijngaarden Boot – een schip met krenten? – waar ik al helemaal niet in gekend was. Bizar verkeer; zal aan het weer liggen, of de zomertijd, of speciale operaties in het achterland…

Vandaag bespraken we Chili en waar het met de wereld naar toe moet. De kraan is gerepareerd; ‘nieuwe’ knop en de ‘goede’ kant op draaiend. Morgen kunnen ze me bellen als het nodig is. Ga je omrijden voor een paar euro? Een kilometer of twee? Of een gokje wagen dat je een duppie per liter kan besparen en dan vierenhalve euro op een volle tank als je het redt tot Delfgauw. Of je gaat niet en dan hoeft er niets.

Canciones de la Resistencia y de la Guerrade limiter gooit roet in het eten

Wonderwel

andere regels

Geleerd waar de Duitse en Italiaanse vlag vandaan komen, met dank aan Napoleon, hoe de Notre Dame in de loop der eeuwen is verbouwd en veranderd, dat we een contract hebben met de Russen voor afname van gas; betalen moeten we hoe dan ook, of kunnen we dat in deze omstandigheden gewoon weigeren? Het had zo fijn kunnen zijn, met alle Oost-Europeanen erbij. Maar die hebben we tegen ons in het harnas gejaagd. Zelfingenomen en onszelf verrijkend.

De wereld is rot, alles draait hier om geld. Waarde wordt uitgedrukt in dollars, euro’s, crypto, en die kunnen van de ene op de andere dag waardeloos worden. Ik had nooit iets met geld totdat ik er meer van kreeg en dan ben je deel van het geheel waar het erom draait. Zie daar maar van weg te komen. Je moet meedoen of afhaken; iets er tussenin lijkt niet te werken.

Roeptoeter

weer een ©JR

Om het gekakel enigszins te smoren schreef ik:
de thermostaat in huis op de bgg staat al een tijdje lager (20,5˚C). De 22˚C in het venster van de regelaar is de gemeten temperatuur, niet de ingestelde! Om het nog eens uit te leggen: het is vloerverwarming voor een enorm oppervlak (en massa). Bij een slinger aan de thermostaat (hoger of lager) kan het zo’n vier tot acht uur duren voor er enig effect optreedt, afhankelijk ook van de omstandigheden (buiten temperatuur etc.). Als het bij een evenement, waarbij onze gasten stil zitten, te koud is, kan dat niet gedurende die tijd hersteld worden.
En:
als je weet wat wij aan gas verstoken, kan je nog maar een ding als oplossing zien, nl. van het gas af en (veel beter) gaan isoleren. Gooi dan maar in ‘de groep’ dat we thermostaat op 19˚(of lager) zetten en toets de mening van onze bezoekers (en klanten). (Jas aanhouden.)
Ik geloof niet dat er bij de een meerderheid van het Verhalenhuis hier een oor voor te vinden is; het in de groepsapp erover ronken zal geen effect hebben, aangezien niet een ieder er deel van uitmaakt.

Toegankelijk

Het is koud in het niet geïsoleerde gebouw Diepenveen, behalve op de radiator die ik even opengedraaid had in de ruimte waar de luistervoorstelling over het vergeten bombardement van 1943 wordt afgespeeld. De anderen zijn allemaal in de grote zaal met de fototentoonstelling, bij de bar met de hapjes en drankjes.

Verlangen naar het einde, wachten op het slot; we hebben mooie oude sleutels, van Lips. De mijne is nog niet gebroken. Moe na de lange dag, de lange weg incluis de gesloten brug, en de kou, net voor de winterse neerslag terug thuis. nog even acclimatiseren en opwarmen alvorens de nacht in te gaan, die een nieuwe dag brengt.

De ellende bestaat al zo lang en we sloten onze ogen ervoor, omdat we er geen last van hadden. En nu kraaien we onze onschuld, onze onwetendheid, en onze onmacht, omdat het ons raakt in onze rust, vrijheid en portemonnee. Ik bespaar op benzine, maar draai af en toe het gas open om het niet al te koud te hebben.