handvaardig & huishoudkundig sinds ’t jaar ’00
Geen vakantie( )weer.
Ik heb nog een paar kaarten voor de atlas; dan is Maastricht ook bijgewerkt. Het zijn de bijlage F2 en F3, te plaatsen in het document “17 luchthavens P11.indd”, als het je belieft, voor Johan, als ie komt…
Zet even Skype aan, dan zoeven we het bestand zo over…
Zingeving is een mooi begrip; we geven zelf zin aan het leven, dat in zichzelf zinloos is. Zo kan je van alles bedenken, maar het zit in ons hoofd. Vraag is of het alleen in je eigen hoofd zit. In dat geval loop je het risico voor gek te worden versleten. Zodra het in de koppen van meerderen voorkomt, heb je kans dat het een geaccepteerd idee is.
Soms wens ik nooit geboren te zijn geweest, omdat het besef van de sterfelijkheid en de tijdelijkheid van het al dan ondraaglijk is. Anderzijds had ik dat dan niet geweten en de lol van het leven niet gekend. Wat een geluk dat ik hier ben en niet al te zwaar belast met lichamelijke of geestelijke gebreken; wat een pech dat ik niet nog gelukkiger en gezonder ben.
Is het niet vooral zo dat succes over het algemeen aan weinig anders te danken is dan aan een flinke dosis geluk en daar moet je vooral maar onwetend over zijn en blind op vertrouwen? Want je kan natuurlijk net zo goed over voldoende ignorance en confidence beschikken en ook nog eens reuze pech hebben. Het geluk lijkt wel veel vaker met de domme, maar die is misschien ook met minder tevree.
De mensheid gaat nog eens aan religieus fanatisme ten onder, of zou het evolutionair gezien een functie hebben? Ik weet niet of we op de uitkomst moeten wachten.
dit is niet de wereld
waarin je naar waarheid zoekt
de werkelijkheid is angstaanjagend
maar ook verbazingwekkend prachtig
en onverbiddelijk gevoelloos
get out
you won’t find any truth
in this world
reality is frightening
as well as astonishingly beautifull
and inexorably insensitive
Ik had even tijd nodig om uit mijn tuintje te komen. En daar praat ik graag over: ik vind het meestal slechts even lekker om in de zon te zitten of liggen. Al gauw word ik wat ongedurig en wil ik wat doen. Zoals een schuurtje bouwen, waarvoor ik wat moet zagen, graven en timmeren. Helaas schiet het nog niet op; tijd, ruimte en energie zijn me te krap. Ongelooflijk eigenlijk in dit onmetelijke en oneindige universum. Je kan maar beter in je verbeelding bezig zijn.
Na vroegere experimenten met strijkstokken en zelfbouwviolen niet meer in de weer geweest met zulke snaarbewegingen. Het fenomeen liep bij mij stuk op de kwaliteit van ‘the bows’ die ik had. Goedkope troep; de resten ervan liggen tussen de overige overbodige zooi op zolder (mijzelf incluis). Altijd houd ik nog overeind dat ik de draad (draden, eigenlijk) weer eens zal oppakken. Een aanvankelijke opleving van het gitaarspelen is intussen ook verzand in ander tijdverdrijf. Ik ben de laatste maand weinig actief met muziek bezig. Passief wel, met verzamelen en luisteren. Nieuwe en oude dingen en daarbij valt van alles door de mand, soms ook mijn kritische blik. Komt wel weer met enige afstand.
Ik zit eigenlijk nooit te mailen op ’t werk en mijn mail op dit adres weet ik van daar niet te raadplegen (ingewikkeld wachtwoord). Afijn, ik ben blij hier te zitten en niet aan het werk te wezen – alhoewel het laatstelijk ook een hoop papierwerk vergt vanwege de belastingen van allerlei aard (je betaald altijd dubbel: in geld en tijd).
Ik heb dit weekeinde twee adsl-abonnementen geactiveerd; een voor mijn zus (de goedkoopste van 12move) en een opgewaardeerde van onszelf (naar dubbele snelheid voor hetzelfde geld, waartoe een nieuw modem nodig was, dat we echter binnen twee dagen in huis hadden – ook die van zus was in no-time geregeld: nog geen twee weken!).
Ik heb er een bloedhekel aan om van anderen afhankelijk te zijn, zeker als die niet opschieten (aannemer, buurman, gemeente). Vanavond komt de buurman langs om hopelijk eens spijkers met koppen te slaan; of moeten wij die nagels in koppen gaan timmeren?
Ik moet mijzelf geregeld voornemen niet van alles en nog wat af te kraken. Ik vind wel dat ik (meestal) gelijk (daarin) heb, maar een hoop mensen kunnen het slecht hebben. Meestal omdat ze het er niet mee eens zijn, omdat je hun ‘vaste grond’ tot drijfzand maakt, weer een illusie armer.
Omschakeling naar een nieuw velologisch tijdperk? Dat heb ik dan te melden; tis niks, maar toch. Heb laatst mijn fiets compleet gereviseerd; dat kostte een fortuin, waar je een nieuwe fiets (uit de winkel) voor had kunnen kopen. Ik heb nu dus nieuwe wielen (en banden), nieuwe tandwielen, kettingblad, ketting, trapas, trappers, en tenslotte maar niet als sluitpost een nieuwe (achter)derailleur. En die zet nu juist mijn wereld op z’n kop: zo lang als ik al op fietsen met derailleurs rijd, gingen die dingen bij aanspannen naar het laagste verzet (het grootste tandwiel achter). Dit exemplaar, van Shimano weliswaar, doet precies het omgekeerde, die gaat van laag naar hoog! Op zich niet onlogisch, maar ik ben er na anderhalve week nog niet helemaal aan gewend. Word ik dus oud?
Vanwege de rege – die miezerige wateroverlast – verkies ik de homecomputer als werkplaats vandaag, ook omdat ik vanmiddag die vriendin in nood ga helpen, met dat vermaledijde kliklaminaat. Niet getreurd, ik kom wel morgen, maar omdat ik dan eerst naar de tandarts moet, wordt het misschien een heel klein beetje laat.
Sorry, met je kop (koffie) onder een lorry – ik wacht nog even met ‘het bakkie doen’ totdat m’n vrouw thuis is met de boodschappen en ik draai wat favoriete muziek zonder er iemand mee te irriteren in de warmte op mijn zolder, waar de werkomstandigheden verder een beetje te wensen over laten.
Eindelijk weer boven m’n theewater na het zwaar uit de hand gelopen feest van vorige week. Het was weliswaar een party in cyberspace, met slechts één gast – een oude vriend, maar we hebben lekker virtueel gezopen, gerookt en geouwehoerd. Tot in de allerkleinste uurtjes (18 minuten over twaalf!). Verder moest er hard gewerkt worden.
Mag ik nou meespelen met The Mothers, of vormen zij mijn begeleidingsband?
als ik was weggelopen
zou ik blij geweest zijn
terug te komen
weer hier te wezen
het scheelt gedoe
dat ik bleef
of ging het daarom?
Stemtoerisme: je gaat stemmen in een plaats waar ze het nog met een potlood doen. Wat? Potloodventers? Moet je een kiezerspas voor aanvragen. Ga ik dat doen? Ik denk het niet.
Heb ik me laten verleiden door een vriendin om me bij hyves aan te melden, waarop ik veel te veel tijd besteed aan het maken van een profiel voor mijn alter ego. Behalve haar heb ik er niets te zoeken, en ik kan net zo goed direct met ‘r mailen. Weten we dan ook weer.