Piet Klijsen

En nu willen ze dat ik een DigiD aanmaak, als ik mijn belastingaangifte elektronisch wil blijven doen. Kies ik voor het gemak of mijn principe? Voor mijn eigen privacy en veiligheid, of voor hun bureaucratie en digitalisatie-drift? De vraag lijkt haast retorisch. Ik voel me al een Don Quichote nog voor ik mijn harnas uit de kast heb gehaald.
De lagelonenlanden willen ook hogere lonen, dus moeten ze eerst lonen hebben. Uiteindelijk moeten alle wereldburgers met elkaar kunnen concurreren, dus zouden wij onze arbeidsmarkt slechts mogen beschermen met regels en wetten die voor allen kunnen gelden. Rechtvaardigheid, maar ook saamhorigheid. Ik denk dat wij een hoop zullen gaan inleveren, omdat we nu eenmaal minder dan niets willen uitgeven voor die goedkope rotzooi en bakken over de balk smijten voor overdreven luxe en vertier. Duurzaamheid? Eenvoud?

D. schreef: “Rotterdam 06-06-06 

Openbaring 13 – 18 .
..den naam van het beest, 
of het getal zijns naams… 
…en zijn getal is 666.  

En zo schrijdt de beschaving voort” 

De dag is nog niet voorbij en bovendien zijn er keizers en pausen geweest die zich vergist kunnen hebben in de telling, leven Joden en Chinezen – ja, zij weer! – in andere tijden, pijnigen geleerden hun hersens over schrikkelseconden, en weet zelfs die eikel Dan Brown dat we onze kalender te laat hebben ingezet.
Alsof het allemaal wat te betekenen heeft; wat heeft de verzinner ervan voor ogen gehad? Waarom is zeven een heilig getal (ergo zes onvolmaakt en een drie-eenheid ervan ineens foute boel); met meer recht kan elf bogen op de kwalijke reputatie, waarmee we de 11e van de 11e 1111 daar hebben waar ie hoorde: in de middeleeuwen!

Het einde komt wel

Ik hoorde op de radio iets van een boek over het Amerika van vandaag, de bijbelvasten, die megakerken hebben met crèches voor de kids, die honderden van dat grut tegelijk in kunnen checken, waar van alles aan moderne technologie hen ten dienste staat en ik kreeg een beeld voor ogen van zo’n steriele wereld uit science fiction, waarin alles tot in de puntjes geregeld is, het leven van de mensen uitgestippeld, zijzelf gebrainwashed en in totale toewijding tot het opperwezen.

Maar ze wantrouwen de staat, zijn voor zelfredzaamheid en, heel eng, actief bezig om dit stramien aan heel het Amerikaanse volk opgelegd te krijgen. Abortus verboden, net als de evolutieleer, de doodstraf wellicht als God’s gericht, en alleen recht op en neer binnen het huwelijk.

Er zijn mensen die zeggen dat het verkeerd afloopt met de wereld binnen afzienbare tijd, domweg omdat er te veel mensen zijn en de massa’s onbeheersbaar zijn geworden. De wereldwijde afspraken en bonden ten spijt; die hebben misschien voor uitstel gezorgd, maar nieuwkomers vanuit de onderwereld willen het hoogste woord. Waar op aarde zou je aan de zijlijn kunnen gaan zitten om te zien hoe die religieuze fanaten elkaar uitmoorden zonder zelf getroffen te worden, anders dan door het machtige beeld dat dit op je netvlies zou projecteren?

Het geeft te denken, al die meisjesachtige vrouwen, die mannen het hoofd op hol kunnen jagen. De beloofde maagden, of was het toch dat homo-erotische, ook al zeggen ze dat mannen die van jongetjes houden niet homo maar pedo zijn? Bonobologisch gezien is het allemaal onzin; alles en iedereen is neukbaar, maar ze moeten er maar zin in hebben. Ik las eens van een oudere vrouw die het mooi uitdrukte, dat ze graag weer het jonge lijf van vroeger zou hebben, maar dan met de wijsheid van nu en de zekerheid over haar eigen schoonheid, waarmee ze iedere man in haar greep zou hebben gehad.