So long

Stervenskoud en somber (al schijnt nu de zon). Gedenkwaardige dagen, de doden en de levenden, mens en dier. We zijn weer helemaal in de stemming van het seizoen. De tuin winterklaar, de buitenkraan afgetapt, tochtstrips op de ramen, kachels gekuist en brandend. Hee, we hebben nog geen slee!

Ik mis de stad, de relatieve rust van het nachtleven, het kunstlicht waarin de spreeuwen schreeuwen en dronkaards brallen. Ik ben oud voordat ik terugkeer. Hier is het voor twaalven al stil; de meeste huizen in duisternis gehuld. Ik moet aan het werk.

The default human is a woman! Een hele korte string dna in het kleine y-chromosoom dat bij mannen voorkomt is verantwoordelijk voor de ontwikkeling van de testes (en penis) na zes weken en die maken vervolgens de testosteron aan die de boel verder uitbouwen. Tis maar dat je het weet.

Ik heb mijn computer gekuist en geruimd, maar weet nu niet wat er mee te beginnen. Het onbehagen in mijn hoofd heeft zeer voelbare vormen aangenomen. Gisteren waren er pillen nodig, vanavond moet ik vroeg gaan slapen. Is het uitputting, of maak ik mij terecht zorgen? Heb ik ook behoefte aan een antivirusbehandeling en defragmentatie?

fagot, 2000

Huishoudkunde

We worden geleefd door de (macro-)economie. Nederland doorvoerland; alleen het schuim blijft hangen. 
Ik verlies mijzelf in digitale geluidschappen, digitaal geluid scheppen, en houd me onledig met onze micro-economie. 
Morgen moet ik naar de tandarts; een niet misselijke trivialiteit, waar ik wellicht mijn leven lang niet meer aan zal ontkomen, maar ik ook nooit aan zal wennen. Dus met de bekende boerenlach…
Ik ben de laatste tijd een beetje warrig over mijn zelf- en wereldbeeld. Het zal wel iets in mijn chemie zijn, foute brouwsels uit het onderhuidse lab. Er moet wat zon bij, of frisse lucht.

Een digitale simulatie van een havenstad vanuit een verte; all midi. De omstandigheden waaronder het is ontstaan zijn even vaag als het geluid. De aanleiding is dat niet. Citeer ik JB’s ‘Lelijke Herinneringen’ zoals een radio klinkt vanuit een open raam?

Kijk over de dijk

To: ouwejongens Je zou eens per week je postbus moeten openen om te zien of er iets in zit…

bonus: nagerecht, nachricht dessert, desert toetje, toe

Subject: dit is geen herinnering

from Here: wel come! Vandaag of morgen. We zien jullie wel verschijnen. Houden jullie van spruitjes, of bloemkool, of bruine bonen met stroop? Of iets te lezen, hoe heette dat leesvoer, niet dingen om er zogenaamd de toekomst uit te halen, of linzen, maar … bonen? Of soep met lettervermicelli, iets met bladerdeeg (browserdough), of toch maar gewoon gebraden brilduiker?

cu2

2000

Life is for the dead
Wist je dat onze vaderlandse vriend Claus ook een groot fan was van Frank Zappa? Zijn favoriete nummers waren oa: how could i be such a fool?, i’m not satisfied, you’re probably wondering why i’m here, trouble every day, help i’m a rock, brown shoes don’t make it, bow tie daddy, holiday in berlin, the little house i used to live in, oh nø, (gib mir etwas bodenbelag, unter diesem fliegende fette) sofa, the torture never stops, jewish princess, etc. etc. Nu kan ie meespelen op dat grote podium in de hemel (of hel?). Zijn vrouw is meer op Beefheart, maar dan vanwege diens schilderijen.

Ouwe glorie vergaat niet?

one day i flay away

Toestand destijds

Door al die verjaardagen heen slepen wij ons
van de ene naar de andere tandenpoetsbeurt.
De kleding gewassen totdat ze rafelt en slijt.
De voorraden aangevuld nadat ze verbruikt zijn.

Hoe lang moet dit nog doorgaan zo?
Het slepen en schrapen, jaar na jaar.
De zomer lijkt voorbij.

(Officieel) zzzomerrr

Ik zit weer dagen achtereen op mijn kantoor aan een nieuwe klus. Verhalen opdiepen uit de al dan niet rijke geschiedenis van de plaatsen Schiedam, Vlaardingen, Maassluis en Hoek van Holland, opdat die voorgelezen worden voor in de interactieve ‘persicopen’ langs de Nieuwe Waterweg. Met bijpassende plaatjes. 
Het kantoor en lokalen van de basiseducatie heb ik al een week niet meer gezien; te beroerd om voor die club me uit te gaan sloven. Kwam dat goed uit. Voor ik goed en wel op gang was ging mijn computer vreemd doen. Van alles opnieuw geïnstalleerd dat stuk gegaan was en toen nog. Een virus bleek zich aan een tiental bestanden gehecht te hebben, mogelijk afkomstig van een spel dat ik voor de kids van een (officiële) cd-rom (voor wintelpc) had gekopieerd. Nieuw type beveiliging? 

The MBDFA and B viruses infect applications as well as System files and spread rapidly. MBDF A and B cause occasional crashes, particularly if commands are selected from menus when running System 7.x or System 8.0.1.

Of ik heb het gewoon in mijn ppc zitten hoesten, want het kriebelt de laatste dagen weer behoorlijk in mijn strottehoofd.

Vakantie

De laatste ruk naar de zomervakantie. Door de twee ochtenden per week die ik nu werk voor de basiseducatie, weet ik ook weer wat dat is. Me uitsloven voor een groepje te alfabetiseren vrouwen van buitenlandse herkomst die doorgaans geen Nederlands bezigen; het heeft eigenlijk geen zin. Daar had pimmetje wat aan moeten doen! In positieve zin wel te verstaan, want het is te gemakkelijk om gewoon de geldkraan dicht te draaien en ze in hun ghetto te laten gaar koken. Eerst integreren – dat is mijns inziens ze deelgenoot maken/laten zijn van de samenleving – en dan pas mekkeren over het leren van het Nederlands. Er zitten genoeg tolken in de verschillende gemeenschappen; geef ze een status, geef die mensen wat te doen en laat de ‘professionals’ op hun beurt deze ambassadeurs begeleiden.
Aijaijai, ik loop nu al te hard van stapel.

Met verve

Geen verlof, toch klussen. Vorige week bij een maat, die moest hoog nodig zijn woning een beetje opknappen, na er ruim een jaar geleden zo te zijn ingetrokken, en dan de afgelopen dagen hier op de overloop. Wel een verschil, een huurwoning een beetje makkelijk faceliften, of het eigen huis grondig aanpakken. Het laatste kost meer tijd en energie, je wilt het goed doen, dus van het een komt het ander. Is de nieuwe trap geverfd, moet de boel eromheen ook. Dan eerst de elektra aanpassen die nog langs het wandje in de gang moet; o ja, die gasbuis zit in de weg en daarachter moet een stukkie muur gestuct.

Lastig te verwijderen lijm op de wand met alle mogelijke middelen aangepakt: afbijt, brander, krabber, schuurmachine; het kost je je klauwen. Grondverf, plamuren, schuren, grondverf, schuren, lakken, schuren, aflakken. Niks bijzonders, dus, geen fresco- of sponstechniek, tis al vreselijk genoeg. Bij de maat was het met wat gaten vullen en twee keer op een dag met muurverf over het oude behang rollen gedaan.

Ik geloof dat ik zojuist de camera gesloopt heb. Had al enige tijd geleden weer breuk in de adapterkabel; gebruikte zolang een universele krachtbron, die evenwel een halve volt te kort kwam. De verwisselbare stekker, waarvan ook de polen (plus of min) omgedraaid kunnen worden, was losgegaan en ik steek ‘m er dom verkeerd om in. Nou geeft die geen sjoege meer en dat gaat me tenminste zo’n €200 kosten, in een fractie van een seconde weg.

Digitale blues. Heb ik nu nog zin te vertellen over die nymfomane kunstenares in z’n keuken, de dikbuikige reactionaire frater in zijn bruine pij op gesandaalde voeten op de openbare christelijke school, de kans die we in ons leven nog hebben op buitenaards contact en wat dat doet met de religieuze mensheid? Niet dus. 

pierement 5