Er is altijd een excuus. Een misdaad voor of tegen de kunst, de kunstenaars, de makers. Ik ben ’t niet; ik ben nu ter plaatse, was ’t destijds niet, en had er geen hand in. Dit is het bewijs.
Het apparaat komt uit de nalatenschap van Herman Mosqoviter, de muziek eronder is van de eveneens verscheiden Johannes B. Speaking from the dead…