Wie zou je meer wantrouwen, iemand die uit is op eigen welstand en welzijn voor zijn levensduur, of iemand die uit is op macht en status voorbij de duur van zijn of haar leven? Niet een afdoende omschrijving, maar het punt is dat mensen die een bepaald ‘hoger doel’ zeggen na te streven wellicht gevaarlijker zijn (gebleken) voor de mensheid, dan zij die het voornamelijk deden voor hun eigen plezier, en misschien dat van hun kinderen, al kan dat laatste een doel op zich worden, en dan heb je adel en elite.
Kijk naar je eige, en je weet wat fanatisme met je doet, hoe intolerant en niets ontziend het kan doen zijn. Als je iedereen zijn of haar rijkdom gunt, zonder dat we elkaar ermee in de weg zitten, dan ben je in beginsel goed bezig, al zijn de grenzen daarvan met zoveel mensen eerder bereikt en dat toont zich al zo lang en meer en meer.