Met de neus in de boter, tot uiterlijk zes uur, dacht ik, maar het werd een uur later. Nog geen tien mensen bij de eerste shift; de tweede had er twintig. De tijdklok liep voor, dus voor elven al gestopt, maar, zoals ook bewoner Jan vertelde, om zeven uur ‘s morgens begon ie weer. Er was ook meer ‘in haast’ achter gelaten… De routine die ontbreekt bij het ingezette personeel.
Ik geniet volop. Dit kan ik nog jaren volhouden. Een beetje lopen moet ik nog wel; opruimen en afsluiten, trappen op en neer… Ik zal goed slapen vannacht. Thuis met soep en ballen. Morgen de was, overmorgen de aansluiting voor de mogelijkheid daartoe in Poffa’s. En wie gaat er dan draaien?