foto: JR
Vandaag viel er niets te boren en heb ik het ook niet laat kunnen maken; naar de school voor een rapportuitreiking. Met een overvolle buik ga je niet naderhand nog heen en weer. Ik heb mooi papier voor de naambordjes. Misschien is het te geel.
Het gespannen rijden met de oude bus vergt ook z’n tol. Ik ken de woorden, ik weet de betekenis, maar het komt niet uit het hart. Je begint klein en blaast het op. Alle benen gespreid. We willen het vooral gezellig hebben, ontspannen niets doen, kletsen, filosoferen over de wetenschap.
Weet ik een oplossing te dromen voor de hoeveelheid informatie die tentoongesteld moet worden? Vooralsnog niet willen slapen, ontevreden met de daden van de dag en hetgeen er te verwachten valt. Ontsnappen is onmogelijk, al het leven in wezen zinloos, zwijgen gepast. Morgen beter je best doen.