Er is voor alles en iedereen wat; monteren en gebruiken volgens bijgeleverde instructies of ga op je intuïtie af. Het wijst zich al dan niet vanzelf. Verlangt het meer van de ontwerper dan van de gebruiker, dan zal het wel goed zijn. Andersom geeft te denken.
Gaan hedendaagse gebruiksvoorwerpen eerder stuk dan vroeger? En wanneer was het dat ze ophielden langer mee te gaan? Sinds de introductie van de gloeilamp die niet meer eeuwig brandde? De spaarlampen* die hun beloften waarmaakten en de huidige led-lampen die meer beloven, maar (vaak) niet nakomen.
Een cv-ketel die het na acht jaar begeeft; da’s pech, zegt de installateur. Het te vervangen onderdeel kost €508,20 exclusief btw en installatiekosten. Recycleren of vervangen? Is de institutionalisering van duurzaamheid en hergebruik nog bij lange na geen feit? Hebben we geen tijd om dit milieuvriendelijk op te lossen?
Je kan verzinnen dat er ‘apparatensloperijen’ zijn, zoals voor auto’s, die al die dingen uit elkaar halen en de goede onderdelen bewaren en verhandelen, zodat er van meerdere kapotte weer werkende exemplaren gemaakt kunnen worden. Die circulaire economie bestaat (ook) al onder particulieren als het om (oude) voertuigen gaat, bijvoorbeeld. Het moet iets opleveren. Veel dingen zijn te ‘goedkoop’.
*) Ik had er een van Philips (een ‘jampot’), uit een vorig leven, die het dertig jaar heeft volgehouden:
