De bladeren hebben voor sommige mensen een lichte zeepsmaak, voor anderen lijkt de smaak op die van peterselie, maar met meer citroeninvloeden. Het kruid kan echter ook als afstotend ervaren worden, en het eten zelfs in zeer kleine hoeveelheden volslagen verpesten. Hoe dat komt is vooralsnog onbekend, maar het vermoeden bestaat dat er een genetische component is die hierbij een rol speelt.
Bron: Wikipedia
Meerdere onderzoeken lijken deze bewering te ondersteunen. Een van die studies onderzocht meer dan 50.000 mensen en concludeerde dat de mensen met een aversie tegen koriander een genetische variatie hadden, die vooral bij mensen van Europese afkomst wordt waargenomen.
Ander onderzoek toonde aan dat 21 procent van de Oost-Aziaten, 17 procent van de mensen van Afrikaanse afkomst en 17 procent van de blanken een hekel heeft aan koriander. In deze keukens wordt koriander dan ook niet vaak gebruikt. In landen waar wel veel koriander gegeten wordt, ligt het aantal koriander-haters dan ook veel lager. Slechts 7 procent van de Zuid-Aziaten, 4 procent van de Latijns-Amerikanen en 3 procent van de mensen uit het Midden-Oosten heeft een aversie tegen koriander. Dit zou kunnen betekenen dat het vaker eten van koriander, zou kunnen leiden tot het waarderen van het kruid.
Een genetische studie van 30.000 mensen onderschrijft echter ook dat DNA een grote rol speelt in het wel of niet lusten van koriander. Hierbij werden 2 genetische varianten geïdentificeerd, maar de meest voorkomende variant is een gen, genaamd OR6A2, dat betrokken is bij het ervaren van geuren. Deze gen zorgt ervoor dat je vooral de stof aldehyden, dat in koriander aanwezig is, ruikt en de stof dodecanal niet waarneemt. Dodecanal is juist de stof die koriander zijn aangename geur geeft.
Bron: 24kitchen
