Ik had even tijd nodig om uit mijn tuintje te komen. En daar praat ik graag over: ik vind het meestal slechts even lekker om in de zon te zitten of liggen. Al gauw word ik wat ongedurig en wil ik wat doen. Zoals een schuurtje bouwen, waarvoor ik wat moet zagen, graven en timmeren. Helaas schiet het nog niet op; tijd, ruimte en energie zijn me te krap. Ongelooflijk eigenlijk in dit onmetelijke en oneindige universum. Je kan maar beter in je verbeelding bezig zijn.
Na vroegere experimenten met strijkstokken en zelfbouwviolen niet meer in de weer geweest met zulke snaarbewegingen. Het fenomeen liep bij mij stuk op de kwaliteit van ‘the bows’ die ik had. Goedkope troep; de resten ervan liggen tussen de overige overbodige zooi op zolder (mijzelf incluis). Altijd houd ik nog overeind dat ik de draad (draden, eigenlijk) weer eens zal oppakken. Een aanvankelijke opleving van het gitaarspelen is intussen ook verzand in ander tijdverdrijf. Ik ben de laatste maand weinig actief met muziek bezig. Passief wel, met verzamelen en luisteren. Nieuwe en oude dingen en daarbij valt van alles door de mand, soms ook mijn kritische blik. Komt wel weer met enige afstand.