Grappig is dat rationeel is vastgesteld dat we vaak helemaal niet zo rationeel keuzes maken en dat voor ingewikkelde beslissingen het beter is op je intuïtie (lees hier: je onbewuste) af te gaan. Alle verantwoording voor onze daden is achteraf en niet zelden puur gelul, of hooguit een halve waarheid.
Ach, en of het glas nou half vol of half leeg is, of je het menselijk gerotzooi door een roze of een donkere bril bekijkt, het gaat zoals het gaat. We moeten voorwaarden scheppen om de menselijke tekortkomingen tegemoet te treden; daarvoor hebben we wetten, regels, rechten en handhavers en weinig aan kreten als vrijheid, gelijkheid en broederschap. De domheid is dat we een samenleving inrichten op achterhaalde principes en misvattingen omtrent vrije wil en de plaats van de mens in het heelal. Leve de (komende?) verlichting!
Zal ons brein ooit meer bewust kunnen worden van alles wat er in omgaat? Moet je dan een multi-core processor in je kop hebben om al die razende processen te kunnen volgen? Het is werkelijk onvoorstelbaar. Gespleten hersenen, multitasking, meervoudige persoonlijkheid? Begint de volgende evolutionaire sprong in het gekkenhuis? Krijg je zo ook een complexe identiteit, moeten we er een nieuwe werkelijkheid voor creëren, andere omgangsvormen, regels en wetten? En wat betekent het emotionele deel van onze grijze massa nog in zo’n overweldigende configuratie? Zullen we dan ook nooit meer de beest uit kunnen hangen?