Ik had er vijf draaien, althans, twee ervan probeerde ik aan de praat te krijgen door herhaaldelijk opstarten met verschillende toetscombinaties, maar de oude mini vertikte het geheel en de MacBook Pro 13″ wilde niet een nieuw systeem accepteren. Langs een omweg, High Sierra geïnstalleerd via de MacBook Pro 15″ (die zonder aparte grafische kaart), die het ineens weer deed, en het hd-dock met daarin de oude 1Tb schijf. De 15″ draait op 750Gb, maar met 16 Gb ram, tegen 4 in de 13″.
Intussen trok in de nieuwste mini, de oorspronkelijke hd uit de MacBook, en een externe hd van het Busdom leeg met wat ik kon vinden aan muziekbestanden in allerlei formaten, m4a, mp3, midi, ondertussen scannend naar met name filmbestanden, die voor Jo nog interessant konden zijn. Ik heb ook geprobeerd de gelabelde Lelijke Herinneringen-cd’s te rippen via de cd-speler van de jongste mini, maar dat lukt maar ten dele, waar ik al bang voor was. Om daarmee wel te ontdekken dat die gozer nieuwe edities heeft gemaakt van beide volumes, met een groter aantal van vooral z’n eigen muziek, zonder al die dingen van anderen uit de radiola improvisatiesalon. Ik heb nu ‘geelkoper’ en ‘tropenkolder’, weet de namen van andere nummers, en heb er weer een zooi onbekende bij.
Nu de boel een beetje aan kant, beide laptops aan de praat en muziek aan op m’n eigen mini beneden, de overige apparatuur opgeruimd, platenspeler, versterker, TG100, snoeren, en de hd uit de oude g3 gehaald. Die kan naar de stort, misschien tezamen met nog enkele andere? Ik had een optelling gemaakt van al mijn gebezigde Macs in navolging van het rijtje dat we voor Johannes hadden weten op te stellen. Hij had er negen en ik bleek daar niet voor onder te doen, zeker niet als ik daarbij al die apparaten optel die ik van anderen heb overgenomen, maar niet echt heb gebruikt. Dan kom ik makkelijk aan het dubbele. Ga ik ze ooit nog toegankelijk maken, of toch ook dumpen?
Ik moet wat werken, voor de centen, voor de club, voor de toekomst. Meer dan een uur lukt me niet; het ondoorgrondelijke denken van Microsoft, het siestagevoel, de beperkte middelen die me op dit moment ter beschikking staan. Waar is die inlog van NM2D? Zoon appt; ik ga ‘m niet ophalen, maar maak wel de badkamer schoon, wat ik al dagen van plan was. De belasting van de schouders aan het scherm. Niets hoeven te bewijzen, je gelijk niet, jezelf evenmin, je trouw en liefde zijn vanzelfsprekend, toch?