Zus belt, het gaat beter; we maken een afspraak voor zaterdag, opdat ik apparaten aansluit en blijf eten. Intussen werk ik nog wat van de vette paprikasoep naar binnen, die me ’s middags al enigszins opgebroken was. De rest weg? Ik hoorde een doffe knal in de verte ’s avonds, dacht nog dat ’t geen vuurwerk was, en zag later op tv iets over een explosie in een garage in Charlois. Geen nieuws via de app is goed, wat dat betreft.
Ik moet zaterdag toch even op, voor de bevoorrechte Syriërs.
Met een miljoen ben je klaar; alles daarboven voegt niets toe aan je kwaliteit van leven, volgens Nederlandse wetenschapper Ingrid Robeyns; ze noemt zich ‘limitarian’. Een tweede limiet legt ze op tien miljoen, maar die is dan niet puur persoonlijk, wellicht meer van een zelfstandige ondernemer. De obseniteit van mensen met veel meer is te wijten aan de inrichting van de samenleving, de absurditeit van het kapitalisme. Het gaat niet samen met democratie, duurzaamheid, rechtvaardigheid, en geweldloosheid.