Alsof we niet weten wat er in de wereld gaande is, bouwen we een houten hut, een kiosk, of een buitenpost. We hebben elektriciteit voor het zagen, boren en schaven, maar het meest gaat op spier- en denkkracht met slechts de zon en wind, de vragen en op- en aanmerkingen van passanten, het water uit de kraan en het eten uit de keuken. Onderling spreken we alles behalve koeterwaals, maar verstaan elkaar soms niet. Het kiert en tocht, op de heersende windhoek kan alles open, ook de slaande deuren, zodat hier de volgende coronagolf niets hoeft te worden gesloten. Dit alles is betrouwbaar nieuws.