Het zijn niet de woorden zelf, of de opeenvolgende zinnen, maar dat het een kunst is om van niets, een beschrijving van een gebeurtenis, iets, een vertelling met een belofte of een beleving, te maken moge bewezen zijn door schrijvers die weten te boeien. Ik weet niet of ik ze echt benijd, de fantasten, de verhalers, al is het achterwege kunnen laten van de verleiding aantrekkelijker dan het onvermogen ertoe.
Hoeft puur niet puriteins te zijn, realistisch niet de waarheid, de smaak als geheel niet te herleiden tot de afzonderlijke ingrediënten? Bezieling moet het hebben, hoe dan ook, en die lijkt alleen te kunnen voortkomen uit overtuiging. Even is er geen plaats voor twijfel, al mag je achteraf spijt hebben, zolang het maar gedaan is. Hoe erg kan en zal je een ander ermee kwetsen? Meer dan je lief is, weet je ook wel, maar dan vooral omdat het weerkaatst. Dit heet reflectie, dacht hij geamuseerd.
Hap sap, Willem Breuker. No nonsense, misère, verwend en vrijgelaten – vrij gelaten – de zon in de verkleurende bladeren, witte wolken in het blauw, echter zonder de buitengesloten kilte van het seizoen en geluiden van vervuilende bedrijvigheid, groot en klein nieuws gefilterd als koffie, en het gevoelen bepaald door sentimenten waarvan de chemie in ieder geval de oorzaak lijkt, Re-Re-Re, Derek Bailey. De schrijfmachine trekt strepen en geeft de geest. Het lint in een andere en je bent de draad kwijt.
We schrijven: Voor het aanvullen van de dijken en polders op de Waddeneilanden in onze kaart kunnen we maximaal een dag rekenen, maar het omzetten naar een gis-systeem van onze data is een ander verhaal. De deels met de hand overgetekende en deels gekopieerde dijklijnen uit de shapes van het RCE (incluis verdwenen dijken) kan in een bestand geplaatst worden, samen met (al oudere) dijkringen, waaronder een afbeelding van onze uiteindelijke kaart. De gekleurde vlakken, die een vijftal perioden sinds de middeleeuwen tot heden en zo het verloop van de (wadden)kustlijn weergeven, zijn op basis van zeer schetsmatige bronnen en gegevens omtrent ligging en ouderdom van dijken en polders, die vaak onduidelijk of tegenstrijdig zijn. Die vlakken georeferent maken kost veel extra tijd. MAPublisher, een vrij prijzige AI-plugin, zou dit kunnen vergemakkelijken, maar die hebben we vooralsnog niet.
Het kost me enige tijd en moeite om deze formulering er door te krijgen. We willen niet onprofessioneel overkomen en ons evenmin in de vingers snijden. Eigenlijk lopen we al achter de feiten aan en drukt het vele werk tot op heden de uurprijs naar een minimum. Maar als je verder niets te doen zou hebben in deze spertijd…